این موضوع سبب شده که طبق تحقیقات میانگین دانش‌آموزان دختر دوره‌ متوسطه نسبت به همسالان پسر خود، اعتماد به‌نفس کمتری در توانایی‌های ریاضی خود داشته باشند. در حالی که هیچ تفاوت قابل توجهی بین عملکرد دختران و پسران در درس ریاضی یافت نشده است.

این پدیده اغلب به این صورت توصیف می‌شود که دختران به اندازه کافی به توانایی‌های خود اطمینان ندارند، در حالی که پسران ممکن است بیش از حد اعتماد به‌نفس داشته باشند. این شکاف در اعتماد به‌نفس در ریاضی، پیامدهای گسترده‌ای دارد: درک فرد از توانمندی‌هایش بر انتخاب‌های تحصیلی و شغلی او تأثیر می‌گذارد و جوانان موضوعات دانشگاهی و حرفه‌هایی را انتخاب می‌کنند که احساس می‌کنند در آن‌ها استعداد دارند.

در نتیجه، زنان در رشته‌های علوم، فناوری، مهندسی و ریاضی (STEM) در سطح دانشگاه و مشاغل پردرآمد این حوزه، کم‌تر حضور پیدا می‌کنند.

جزئیات بیشتر مطالعه

این مطالعه داده‌های مربوط به 8812 فرد در 358 کلاس درس را مورد بررسی قرار داد.همانطور که انتظار می‌رفت، اصلی‌ترین پیش‌بینی کننده اعتماد به‌نفس در ریاضی، نمرات فردی ریاضی است. در حالی که دختران نمراتشان را مبنای ارزیابی خود قرار می‌دادند، پسرانی که نمرات پایین‌تر از حد متوسط داشتند، همچنان بر این باور بودند که در ریاضی خوب هستند.

دکتر رابه استاد جامعه‌شناسی دانشگاه زوریخ و مسئول این مطالعه می‌گوید: «به طور کلی، به نظر می‌رسد پسران در درک خود از توانایی‌هایشان، حساسیت بیشتری نسبت به فرآیندهای اجتماعی دارند - آن‌ها برای تأیید شدن، خود را بیشتر با دیگران مقایسه می‌کنند و سپس اعتماد به‌نفس خود را بر اساس آن تنظیم می‌کنند.»

وی اضافه می‌کند: «این در حالی است که ارزیابی‌های همسالان تأثیر کمتری بر اعتماد به نفس ریاضی دختران داشت. به‌نظر می‌رسد ارزیابی ذهنی آن‌ها بیشتر تحت تأثیر عملکرد عینی‌شان باشد.»