«شهید»، شاهد شهود عرفانی شد و نقش هر چه خوبی را در چهارفصل گیتی نمایان کرد و چشم ستارگان آسمان را روشن، ققنوس هشت جنت که هفت آسمان را مجذوب خود کرده است، همان عاشقی که در وادی مقدس عاشقی، پر پرواز گشود و فرشتگان را نوازشگر روح نابش کرد.

«شهید»، همان ستاره‌ خاک‌نشین همیشه‌ بیدار شب‌های خون و آتش که تا لمس شعله‌های بصیرت و حقیقت در مقتل عشق رزم عاشقانه کرد تا پیوندی ابدی در بزم عارفانه.عشق در منشور نور هشت هزار ستاره درخشان راه عاشقی، مأوای جاودانگی‌اش را به تصویر کشید تا درس استواری را در دل حادثه بر تارک تاریخ بنشاند.

حالا می‌خواهیم هر روز را با نامی و یادی از این ستاره‌ها، شب کنیم و کار را با تبرک و مدد از این عارفان عاشق آغاز؛ باشد که ادای دینی باشد بر آن همه رشادت، شهامت، مجاهدت و شجاعت... برگ سبزی تحفه درویش، تا چه قبول افتد و چه در نظر آید!

تبرک لحظاتمان با شهید جعفر عبادی:

اى مردم عزیز! مبادا روزى زندگى دنیوى را بر زندگى اخروى ترجیح دهید! شما می‌خواهید آینده مملکت را در دستتان بگیرید، پس مسئولیت‌شناس باشید و به امت حزب‌الله خدمت کنید؛ مبادا کسى را از خود برنجانید که از اسلام رنجانده‌اید. دانش‌آموزان عزیز! در سنگر مدرسه علاوه‌بر درس، خودسازى را پیشه راهتان کنید. محفل دعا به‌خصوص دعاى کمیل را گرم نگاه دارید که به قول امام عزیزمان هرچه داریم از دعا داریم. عزیزانم! بدانید دنیا هرطور باشد می‌گذرد، سعادت دنیوى در قناعت و نخواستن است. هرکه قانع شد، سعید است؛ سعادت در دنیا براى مال و قصر نیست، بلکه در قناعت است. خوش‌ترین افراد کسانى هستند که به آنچه خدا برایشان خواسته و مقرر فرموده، قانع باشند. خوشى حقیقى براى کسى است که به قضای حق راضى باشد؛ این است سعادت دنیوى و بدانید تا خدا نخواهد، برگى از درخت نمى‌افتد.