«شهید»، شاهد شهود عرفانی شد و نقش هر چه خوبی را در چهارفصل گیتی نمایان کرد و چشم ستارگان آسمان را روشن، ققنوس هشت جنت که هفت آسمان را مجذوب خود کرده است، همان عاشقی که در وادی مقدس عاشقی، پر پرواز گشود و فرشتگان را نوازشگر روح نابش کرد.

«شهید»، همان ستاره‌ خاک‌نشین همیشه‌ بیدار شب‌های خون و آتش که تا لمس شعله‌های بصیرت و حقیقت در مقتل عشق رزم عاشقانه کرد تا پیوندی ابدی در بزم عارفانه.عشق در منشور نور هشت هزار ستاره درخشان راه عاشقی، مأوای جاودانگی‌اش را به تصویر کشید تا درس استواری را در دل حادثه بر تارک تاریخ بنشاند.

حالا می‌خواهیم هر روز را با نامی و یادی از این ستاره‌ها، شب کنیم و کار را با تبرک و مدد از این عارفان عاشق آغاز؛ باشد که ادای دینی باشد بر آن همه رشادت، شهامت، مجاهدت و شجاعت... برگ سبزی تحفه درویش، تا چه قبول افتد و چه در نظر آید!

تبرک لحظاتمان با شهید تیمور موسی‌آبادی:

سخنى دارم با جوانان عزیز! اى امیدهاى آینده ایران و نجات‌دهندگان مظلومین روى کره زمین، نکند خداى‌نخواسته در رختخواب ذلت بمیرید که سرور شما حسین (ع) در میدان نبرد شهید شد. اى جوانان عزیز! مبادا در غفلت بمیرید که على (ع) در محراب عبادت شهید شد و مبادا درحال بى‌تفاوتى بمیرید که على‌اکبر حسین در راه حسین و به عشق او به لقاءالله شهید شد و نکند خدایى‌نخواسته دلبند به مال و منال دنیا باشید. امام على (ع) در روایت نقل مى کند (الدنیا سجن المؤمن و جنه الکافر) دنیا زندان مؤمن و بهشت کافر است و با کارهاى خیر آخرت خود را روشن کنید. اى برادران و خواهران ادامه‌دهنده راهم باشید. خواهران! حجاب شما از خون سرخ من کوبنده‌تر است.