با شهادت برخی از فرماندهان ایرانی در سوریه و لبنان و نیز شهادت رهبر برجسته و شجاع حماس اسماعیل هنیه، وقوع خراب‌کاری در وسایل ارتباطی (پیجرها و لپ‌تاپ‌ها) در لبنان و تداوم حملات، شهادت پرچم‌دار مقاومت در منطقه شهید سیدحسن نصرالله و همچنین شهادت اخیر مجاهد قهرمان، یحیی السنوار، این شائبه ممکن است برای برخی به‌وجود آید که مقاومت با ضعف مواجه شده و فقدان رهبران و فرماندهان، مانع از حرکت آنان خواهد شد و طرح ترور فرماندهان توسط رژیم صهیونیستی، می‌تواند مؤثر افتد.

برخلاف چنین شائبه‌ای، باید اذعان کرد با توجه به تجارب تاریخی و خاص در جبهه مقاومت، می‌توانیم بگوییم شهادت این افراد نه‌تنها مسیر مقاومت را متوقف نمی‌کند، بلکه به آن قوت و قدرت می‌بخشد. این یک قاعده بوده و از منطق برخوردار است؛ خاصیت رهبران و فرماندهان این بوده و هست که نه‌تنها شهادتشان باعث رکود نمی‌شود، بلکه به‌عنوان عاملی شتاب‌دهنده به حرکت عمل می‌کند، این موضوع از اساس در اندیشه مقاومت نهادینه شده و جزء ویژگی آن است.
رهبران و فرماندهان وقتی در سِمت خود پذیرفته شده‌اند، با شهادت در مقام ترفیع قرار گرفته و مکتب‌ساز می‌شوند و به تعبیری الگوی برتر شده و راحت‌تر و با نفوذ و تأثیر بیشتر، اندیشه و عمل آنان مؤثر افتاده و پیروان خود را حرکت و ثبات می‌دهند؛ بنابراین رفتار غیر آن، عیوب خود را به‌وضوح و آشکار نشان می‌دهد. به‌واقع باید گفت این ستاره‌ها خاموش می‌شوند در مسیر صبحگاهی و طلوع آفتاب... بنابراین جبهه مقاومت با وجود چالش‌ها و مصائب، همواره بر قدرت خود افزوده و ادامه خواهد یافت.
این نکته حائز اهمیت است که پی‌درپی واقع شدن این اتفاقات یا شهادت افراد بسیار مهم، ممکن است برخی را از ادامه پیدا نکردن جریان مقاومت، نگران کند؛ اما این اتفاق برای انقلاب اسلامی تجربه شده است و جای نگرانی نیست. این شهادت‌ها خود راهبردساز هستند، نکته‌ای که رهبر انقلاب نیز در نماز جمعه نصر در خطبه عربی به آن اشاره کردند «در حدود سه ماهِ تابستانِ یک سال (سال 1360 هجری شمسی)، چند ده شخصیت برجسته و ممتاز ما ترور شدند که یکی از آن‌ها شخصیت بزرگی مثل سیدمحمد بهشتی بود، یکی رئیس‌جمهوری مثل رجائی و نخست‌وزیری مثل باهنر بود، علمایی از قبیل آیت‌الله مدنی و قدوسی و هاشمی‌نژاد و امثال این‌ها بودند. این‌ها هرکدام در سطح ملی یا محلی از ستون‌های انقلاب به‌شمار می‌آمدند و فقدانشان چیز آسانی نبود، اما انقلاب متوقف نشد، عقب‌نشینی نکرد، بلکه سرعت گرفت.» آری، از منظر معنوی نیز این آیه حجت است «وَ لَاتَحْسَبَنَّ الَّذِینَ قُتِلُوا فِی سَبِیلِ‌اللَّهِ أَمْوَاتًا، بَلْ أَحْیَاءٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ یُرْزَقُونَ» این شهدا زنده و اثرگذار هستند.
نسل تربیت‌یافته این رهبران یکی پس از دیگری تکثیر می‌شوند و روح و روان مقاومت را تلطیف می‌کنند. شهدایی چون السنوار شاگردان پیرمرد نحیفی چون شیخ‌احمد یاسین بودند که گرچه شیخ را هدف گرفتند، اما مجاهدی چون السنوار تربیت یافت که وجودش به‌نحوی و شهادتش به نحو دیگر بلای دژخیمان صهیونی شد؛ درسی که قرن‌ها از مکتب حسینی (ع) به‌جای مانده و خواهد ماند. حماس زنده است و زنده خواهد ماند، ان‌شاءالله.