پوست به‌عنوان بیرونی‌ترین بخش بدن، با آب‌وهوای هر منطقه ارتباط دارد و تغییرات آب‌وهوایی و دمایی، روی این عضو بدن تأثیرگذار است. سرمازدگی عبارت است از آسیب رسیدن به پوست و بافت‌های زیرین که در اثر قرار گرفتن پوست در دمای انجماد، رخ می‌دهد. دمای انجماد باعث تشکیل بلورهای یخ در بافت می‌شود، این امر منجر به کاهش خون‌رسانی به بافت و آسیب دیدن آن خواهد شد؛ قسمت‌هایی از بدن که بیشتر درگیر می‌شوند، انگشتان دست، انگشتان پا، بینی، گوش‌ها و گونه‌ها هستند. نشانه‌های این وضعیت عبارت هستند از؛ از دست دادن حس در نواحی آسیب‌دیده، تغییر رنگ مومی کم‌رنگ پوست و ایجاد تاول و تورم.
اگر مناطق آسیب‌دیده گرم نشوند و همچنان در معرض سرما باقی بمانند، لایه‌های عمیق‌تر بافت تحت تأثیر قرار می‌گیرند که درنهایت ممکن است منجر به از دست دادن بافت، برداشتن انگشتان دست یا پا (قطع عضو) شود.
هوای سرد پوست دستان شما را خشک و زبر می‌کند و گاهی شاهد ترک‌خوردگی هم خواهید بود؛ مقصر اصلی این اتفاق، کمبود رطوبت است. در طول زمستان رطوبت هوای بیرون کاهش می‌یابد، هوای داخل هم به لطف سیستم گرمایش داخلی، همه‌چیز را خشک‌تر می‌کند. از طرفی اگر برای جلوگیری از سرماخوردگی یا آنفلوآنزا در این فصل دست‌های خود را مرتب می‌شویید، با از بین بردن روغن‌های طبیعی باقی‌مانده روی پوست، به این خشکی دامن می‌زنید. همه این اتفاقات می‌تواند دستان شما را چنان کم‌آب کند که ترک بخورد، پوسته‌پوسته شود و خونریزی کند.
الن مارمور، متخصص پوست شهر نیویورک و نویسنده کتاب «زیبایی پوست ساده، راهنمای هر زن برای یک عمر زندگی»، می‌گوید: بسیاری از افراد به‌دلیل نگرانی از ترک‌خوردگی پوستشان به من مراجعه می‌کنند؛ همین‌ که متوجه مشکل می‌شوید و می‌خواهید آن را برطرف کنید، نیمه راه را طی کرده‌اید.
* سد قوی یا ضعیف؟
چارلز کراچفیلد، استاد پوست در دانشکده پزشکی دانشگاه مینه‌سوتا نیز می‌گوید: اینکه چقدر دست‌های شما می‌توانند در شرایط سخت زمستان مقاومت کنند، ارتباط زیادی با قدرت سد پوستی‌تان دارد.
سد پوستی ترکیبی از پروتئین‌ها، لیپیدها و روغن‌ها است که از پوست شما محافظت می‌کند و اینکه چقدر در این کار موفق است، بیشتر به ژن‌های شما مربوط می‌شود. اگر سد ضعیفی دارید، بیشتر مستعد علائم پوست حساس مانند خارش، التهاب و اگزما هستید. همچنین احتمال خشک شدن دستهای شما در زمستان بیشتر است. اگر سال گذشته دچار التهاب ناشی از ترک خوردن دست‌ها شده‌اید، ممکن است هر زمستان این اتفاق دوباره تکرار شود.
* مرطوب کردن پوست دست
برای درمان دست‌های خشک و پوسته‌پوسته، باید رطوبتی را که پوست تشنه شما از دست می‌دهد، به آن برگردانید. کارشناسان تأکید دارند که آب آشامیدنی این کار را نمی‌کند.
ایمی وکسلر، متخصص پوست و نویسنده کتاب «ارتباط ذهن و زیبایی: 9 روز برای معکوس کردن استرس و پیری»، اظهار می‌کند: مرطوب‌کننده مستقیم روی پوست قرار می‌گیرد و از تبخیر آب جلوگیری می‌کند و به پوست شما ظاهری سالم و شبنم‌دار می‌دهد؛ قبل از اینکه مشکلی ایجاد شود، پوستتان را مرطوب کنید و مرطوب نگه‌ دارید.
بهترین پیشگیری این است که قبل از اینکه دستان شما علائم خشکی را نشان دهند، از مرطوب‌کننده استفاده کنید.
استفاده از مرطوب‌کننده یک‌بار در روز کافی نیست. دکتر مارمور می‌گوید: با زدن مرطوب‌کننده فقط یک‌بار در روز، احتمالاً تا پنج دقیقه محافظت از پوست صورت می‌گیرد. اگر بیشتر از مرطوب‌کننده استفاده کنید، اثرات آن طولانی‌تر می‌شود.
به گفته دکتر مارمور، اگر پنج یا شش بار در روز از مرطوب‌کننده استفاده شود، محافظت شبانه‌روزی از پوست را فراهم می‌کند. یک ظرف از مرطوب‌کننده مورد علاقه خود در حمام، یک ظرف در کیف و یک ظرف هم روی میز اتاقتان قرار دهید تا استفاده از آن به یک عادت تبدیل شود.
به یاد داشته باشید که کرم یا لوسیون دست را روی کوتیکول‌ها و ناخن‌های دست هم بمالید. کراچفیلد می‌گوید: ناخن‌ها می‌توانند مانند پوست دست‌ها خشک شوند.
* انتخاب مرطوب‌کننده مناسب
کرم‌های دست و لوسیون‌های متنوعی در قفسه داروخانه‌ها به چشم می‌خورد؛ دکتر وکسلر معتقد است فقط دو نوع ماده در این محصولات برای نرم کردن و هیدراته نگه‌ داشتن پوست شما لازم است: هومکتانت‌ها (Humectants) که آب‌رسانی می‌کنند و امولیانت‌ها (Emollients) که رطوبت را در داخل پوست به دام می‌اندازند. هومکتانت‌ها رطوبت را از محیط به سطح پوست می‌کشند و میزان آب لایه بیرونی پوست را افزایش می‌دهند.
گلیسیرین، اسید هیالورونیک، سوربیتول، پروپیلن گلیسرول، اوره و اسید لاکتیک، حاوی هومکتانت هستند. احساس لغزندگی روی پوست بعد از استفاده از مرطوب‌کننده‌ها، به‌دلیل وجود امولیانت‌ها است؛ آن‌ها به نرم، صاف و انعطاف‌پذیر نگه داشتن پوست کمک می‌کنند. در موادی مانند لانولین، روغن جوجوبا، ایزوپروپیل پالمیتات، پروپیلن گلیکول لینولئات، اسکوالن و گلیسرول استئارات، به دنبال امولیانت‌ها بگردید.
* محصولات قوی‌تر برای پوست آسیب‌دیده
اگر به‌دلیل خشکی و زبری روی دست‌هایتان ترک‌های کوچک و حساس یا خونریزی‌دهنده ظاهر شدند، وقت آن است که به سراغ مرطوب‌کننده‌های درمانی بروید. وازلین یک جایگزین قابل اعتماد است یا می‌توانید مرطوب‌کننده غلیظ و غنی را با فرمولی انتخاب کنید که حاوی مواد سنگین‌تری مانند دایمتیکون، کاکائو، شی باتر یا موم باشد؛‌ برای خواب هم یک جفت جوراب بپوشید.
* دستانتان را این‌گونه بشویید
برای محافظت از دستان خود یک صابون ملایم انتخاب کنید؛ از آب گرم و نه داغ، استفاده کنید. دستان خود را خشک کنید و فوراً از مرطوب‌کننده استفاده کنید. اگر دست‌هایتان به‌شدت خشک است یا آن‌ها را ده‌ها بار یا بیشتر در روز می‌شوید، ژل یا دستمال‌های ضدعفونی‌کننده دست را جایگزین برخی از این دفعات شست‌وشو با آب و صابون کنید.
مارمور می‌گوید: ضدعفونی‌کننده‌های مبتنی بر الکل پوست را خشک می‌کند، اما برای افرادی که دست‌هایشان را زیاد می‌شویند (مثل مادران یا پزشکان) بهتر از آب و صابون است و در برخی مواقع می‌تواند جایگزین شود.