
بگذار تا بگرییم، چون ابر در بهاران/ کز سنگ گریه خیزد، روز وداع یاران
با ساربان بگویید، احوال آب چشمم/ تا بر شتر نبندد، محمل به روز باران
سال 1403 سیر تحولات آنچنان پُرشتاب بود که میتوان گفت اتفاقات یک قرن در یکسال رقم خورد! شاهد صحنههای امتحان سخت و نفسگیر برای جبهه حق و یاران عاشوراییاش بودیم.
چقدر خبر دردناک شنیدیم؛ در بهار سیدابراهیم رئیسی، در تابستان اسماعیل هنیه و در پاییز سیدحسن نصرالله، سیدصفیالدین هاشمی، عباس نیلفروشان، فؤاد شکر، یحیی السنوار، محمد الضیف... اما امید به «نصر الهی»، بیشازپیش در دل مؤمنان راستین زنده است.
چه رمزآلود بود انگشتر؛ تنها اثر باقیمانده از شماها... گفتم خدایا حکایت این انگشترها تمامی ندارد؛ انگشتر حاجقاسم را در بغداد، انگشتر سیدابراهیم را در ورزقان و انگشتر سیدنصرالله را در ضاحیه پیدا کردند.
سید تو از کدامین تباری که اینگونه دلهای حقپرستان را مجذوب و شیدای خود کردهای و در مقابل، بغض و کینه دشمنان که شیاطین عالم هستند و اینگونه برای شهادتت کمر بستهاند. ریختن 85 هزار کیلو بمب برای اینکه مطمئن شوند سیدحسن را از بین بردهاند؛ غافل از اینکه تو زندهتر از هر زندهای، در صحنه هستی؛ چراکه خدای مهربان فرمود: وَلَا تَحسَبَنَّ الَّذِینَ قُتِلُواْ فِی سَبِیلِ ٱللَّهِ أموَتَا، بَل أَحیَآءٌ عِندَ رَبِّهِم یُرزَقُونَ؛ هرگز مپندار کسانى که در راه خدا کشته شدند، مردگاناند، بلکه زندههایى هستند که نزد پروردگارشان روزى داده مىشوند.
امروز مظهر عزت، شوکت و افتخار ما و همزمان مأنوس با حاجقاسم، عماد مغنیه و فرزند شهیدت سیدهادی در جوار پروردگار مهربان هستی و توفیق حشر با اوصیا و اولیای الهی را داری؛ به قول امام عاشقان، آن مرشد عشقآفرین: شهدا در قهقهه مستانهشان و در شادی وصولشان، عِندَ رَبِّهِم یُرزَقوناند.
شهید سیدحسن، تربیتیافته مکتب اسلام ناب محمدی (ص)، فرزند علی مرتضی (ع) حیدر کرار و فاطمه زهرا (س)، حاصل نسلها تهجد، عبادت و عبودیت به درگاه پروردگار، عصاره مکتب امام خمینی (ره) و امام خامنهای عزیز، نماد حزبالله و نمود انصارالله، سید شهید، مجاهد کبیر، حکیم علامه، عارف مبارز، مالک اشتر و عمار زمان رهبر، صاحب بیان و بنان نافذ، صورت و سیرت الهی، همت و حمیت، صفا، وفا، غیرت و مردانگی، اخلاق و انسانیت، مسلط به عملیات نظامی و روانی، پرچمدار مقاومت، علمدار حزبالله و حامی مظلومان و بیپناهان، ذوالفقار حیدر در مقابل استکبار و سگ هار او در منطقه، خار چشم دشمنان، استوار در میدان، جاودانه تاریخ، مخلص و صادق، شریف و کریم، عزیز و نفوذناپذیر، با ایمان و اعتقاد، مجاهد 35 ساله در مسیر دین و آیین، ولایت و انقلاب، عاشورایی و خستگیناپذیر، امروز با دادن پیام استقامت و آزادی و حریت به بشریت در انتظار، در جایگاه ابدی آرام میگیرد.
او به ما و نسلهای آینده هویت و شخصیت داد و خود شخصیت جاودانه تاریخ شد. او زنده و جاوید است تا تاریخ زنده و جاوید است؛ عاش سعیداً و مات سعیداً.
هرگز نمیرد آن که دلش زنده شد به عشق/ ثبت است بر جَریده عالم دوامِ ما
سید شهید، سید جلیل، ای همه شکوه ما، پرچمی که بر افراشتی، هرگز به زمین نخواهد ماند، انشاءالله.
شناسه خبر 92479