مهدی لعل‌بار با بیان اینکه بیل‌گردانی جلوه‌ای از آئین‌های تمدنی کشور و استان مرکزی است، اظهار کرد: بیل‌گردانی آئین کهن شهر نیم‌ور است که دو هزار سال قدمت داشته و برگرفته از کار، زندگی، تلاش و ورزش مردم نیم‌ور است.
وی با اشاره به ضرورت تبیین فرهنگ غنی ایران، ادامه داد: فرهنگ ما از چنان قدمتی برخوردار است که به پاس نزول باران به عنوان نعمت خداوند جشن گرفته و با برگزاری آئین‌های پهلوانی آن را گرامی می‌دارند.
وی افزود: با پایان لایروبی، بیل‌گردانی به عنوان یک جشن نمادین و به منظور شکرگزاری از خداوند برای اعطای آب و برکات به زمین‌های کشاورزی برگزار می‌شود. این مراسم به عنوان دعایی برای آب‌خواهی از خداوند در سال زراعی جدید است تا با نزول باران، کشاورزی آنان رونق پیدا کرده و آفات از زمین‌ها و باغات آنان دور باشد.
مسئول نمایندگی میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی شهرستان محلات تصریح کرد: پهلوانان بیل‌گردان پس از پایان لایروبی، 7 بیل را در یک دسته 4 تایی و یک دسته 3 تایی به هم بسته و بیل‌ها را اطراف سر خود می‌چرخاندند. اگرچه این هفت بیل بین 25 تا 30 کیلوگرم وزن دارند اما در حین چرخش، بیش از 250 کیلوگرم وزن را به بیل‌گردان تحمیل می‌کند.
لعل بار گفت: بیل‌گردانی علاوه بر قوای جسمانی، نیازمند تسلط بر مهارت بیل‌گردانی است، هفت بیل، برگرفته از چرخش هفت آسمان و نزول باران از آنها برای رونق کشاورزی است. همچنین عدد 7 نمادی از 7 دانگ زمین‌های منطقه شامل 6 دانگ زمین‌های کشاورزی نیم‌ور و یک دانگ زمین از باقرآباد است.
وی اظهار کرد: از بند تاریخی نیم‌ور تا زمین‌های کشاورزی این شهر حدود 18 کیلومتر فاصله است که آب مورد نیاز زمین‌های کشاورزی از طریق این بند و نهر 18 کیلومتری تامین می‌شود. هر ساله در اسفندماه و به‌منظور آماده‌سازی زمین‌های کشاورزی برای کشت در سال زراعی جدید، این نهر لایروبی می‌شد.
لعل‌بار ادامه داد: با توجه به بعد مسافت و سختی کار، هر کشاورز باید به میزان سهم خود از زمین‌های کشاورزی، نقش خود در لایروبی را با مشارکت شخصی یا تقبل بهای آن ایفا می‌کرد و این موضوع باعث می‌شد که در زمان‌های گذشته بیش از 100 نفر در لایروبی نهر آب مشارکت داشته باشند.
مسئول نمایندگی میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی محلات افزود: میراب شهر بر کار لایروبان نظارت کرده و با اعلام پایان لایروبی، کشاورزان را به انجام بیل‌گردانی فرا می‌خواند. در حال حاضر به دلیل سیمانی‌شدن نهر آب و سهولت کار، لایروبی در مسافت کمتری انجام می‌شود. کشاورزان لایروبی را طوری برنامه‌ریزی می‌کردند که مصادف با ظهر یا عصر به پایان برسد.
وی با بیان اینکه بیل‌گردانی در سال 1389 به ثبت ملی رسیده است، تصریح کرد: این مراسم همراه با موسیقی خاصی با استفاده از سنج، طبلِ ریز و نوعی فلوت برگزار می‌شود که به عنوان یک قدرت‌نمایی نمادین در برابر بدخواهان آبِ نیم‌ور و اعلام همبستگی و آمادگی برای مبارزه با دشمنان آبِ نیم‌ور است.
مسئول نمایندگی میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی شهرستان محلات گفت: یک سبک سنتی آبیاری در نیم‌ور وجود دارد که به ثبت ملی نیز رسیده است و شامل هفت جوی آب است که در هفت شبانه‌روز هفته، بین زمین‌های کشاورزی نیم‌ور تقسیم می‌شود. این موضوعات عدد 7 را به عددی مقدس برای نیم‌ور تبدیل کرده است.