هاکی در ایران با وجود ظرفیت بالا، بهدلیل مشکلات مالی، نبود حمایت و زیرساختهای مناسب، بهنوعی، قربانی بیمهری مسئولان شده است، قهرمانان این رشته ورزشی در استان همدان، بهدلیل نبود سالن اختصاصی، بهناچار در پارکها به تمرین میپردازند.

هاکی، ورزشی تیمی و پرهیجان، با ترکیبی از سرعت، مهارت، راهبرد و قدرت بدنی، قلب میلیونها نفر را در سراسر جهان تسخیر کرده است. این ورزش، بسته به زمین بازی، به دو نوع اصلی تقسیم میشود؛ هاکی روی یخ و هاکی چمنی. هر دو نوع، با وجود تفاوتهای ظاهری، ریشه در تاریخچهای غنی و مشترک دارند و نیازمندیهای خاص خود را برای اجرا و توسعه میطلبند.
ریشههای هاکی را میتوان در بازیهای باستانی یافت که در مناطق سردسیر و یخبندان انجام میشدند. نقاشیهای موجود در غارهای باستانی نشان میدهند که انسانهای اولیه با استفاده از چوب و استخوان حیوانات، به نوعی به هاکی روی یخ مشغول بودهاند. اما شکل مدرن هاکی، در قرن نوزدهم در کانادا شکل گرفت. دانشجویان دانشگاه مکگیل در مونترال، قوانین اولیهای را برای این ورزش تدوین کردند و نخستین بازی رسمی هاکی روی یخ در سال 1875 در این شهر برگزار شد.
هاکی چمنی نیز تاریخچهای طولانی دارد. بازیهای مشابه هاکی، در دوران باستان در یونان، ایران و مصر انجام میشدند اما شکل مدرن هاکی چمنی، در قرن نوزدهم در انگلستان شکل گرفت. نخستین باشگاه هاکی چمنی در سال 1849 در بلکهیث انگلستان و فدراسیون بینالمللی هاکی چمنی در سال 1924 تأسیس شدند.
ورود هاکی به ایران، به اواخر دهه 1340 شمسی بازمیگردد. در آن زمان، گروهی از دانشجویان ایرانی که در خارج از کشور تحصیل میکردند، با این ورزش آشنا شدند و پس از بازگشت به ایران، تلاشهایی را برای معرفی و توسعه آن آغاز کردند. نخستین تیمهای هاکی در ایران، در دانشگاهها و مراکز آموزشی شکل گرفتند و بهتدریج، این ورزش در بین جوانان ایرانی محبوبیت پیدا کرد.
فدراسیون هاکی ایران در سال 1351 تأسیس شد و به عضویت فدراسیون بینالمللی هاکی درآمد. تیم ملی هاکی ایران، در مسابقات آسیایی و بینالمللی مختلف شرکت کرده و توانسته افتخاراتی را برای کشور به ارمغان بیاورد. با وجود نیم قرن سابقه اما هاکی در ایران هنوز یک ورزش نوپا محسوب میشود و برای رسیدن به سطح اول آسیا و جهان، نیازمند تلاش و برنامهریزی بیشتری است.
توسعه هاکی، روی یخ و روی چمن، نیازمند فراهم کردن امکانات و زیرساختهای مناسب است. این امکانات، شامل مواردی چون زمین بازی و تجهیزات مناسب و استاندارد میشوند.
این رشته ورزشی جذاب و پرطرفدار، با تاریخچهای غنی و چشماندازی روشن، میتواند جایگاه ویژهای در ورزش ایران پیدا کند. با فراهم کردن امکانات و زیرساختهای مناسب، آموزش نیروی انسانی متخصص و حمایت مالی از این ورزش، میتوان شاهد شکوفایی استعدادهای جوان ایرانی در هاکی بود و به افتخارات بیشتری در سطح آسیا و جهان دست یافت.
از این رو خبرنگار روزنامه سپهرغرب در یک گفتگوی صمیمانه با یکی از قهرمانان ملی هاکی به این ورزش پرمخاطب و افتخاراتی که تا به حال موفق به کسب آنان شده، پرداخته که در ادامه میخوانید؛
*آقای کرامتی لطفاً خودتان را کامل معرفی کرده و درخصوص افتخاراتی که تا به حال کسب کردهاید بفرمایید.
میعاد کرامتی، 26ساله، ساکن همدان و دارای مدرک لیسانس تربیت بدنی هستم. حدود 19سال است که در رشته هاکی فعالیت دارم و هشت سال است که به عضویت تیم ملی درآمدهام. طی این سالها سهبار موفق به کسب عنوان بهترین بازیکن و آقای گل کشور را در لیگ بزرگسالان شده و مقام نخست آسیا و نشان سوم جهان در آفریقای جنوبی در سال2023 را بهدست آوردهام.
*چه چالشها و مشکلاتی در استان برای رشته هاکی وجود دارد؟
بزرگ ترین مشکل نبود سالن اختصاصی و یا اماکن ورزشی مختص به هاکی در استان است. تنها جایی که چمن مناسبی داشت و میتوانستیم در آن تمرین کنیم سالنی واقع در شهرک شهید بهشتی بود اما چهار سالی میشود که آکادمی فوتبال در آنجا فعالیت میکند و ما بازیکنان هاکی مجبوریم در پارکهای شلوغ یا سالنهای خصوصی با شهریه و هزینههای بالا تمرین کنیم. با وجود افتخارات و قهرمانهایی که در همدان است، نبود سالن ورزشی مناسب و امکانات اولیه استاندارد، یک مشکل اساسی و بزرگ بهشمار میآید.
بازیکنان نیازمند یک مکان تخصصی برای تمرین هستند. نبود امکانات اولیه مانند کفش، چوب هاکی، دستکش گارد و سالن، وجهه خوبی برای استان ندارد؛ اما متأسفانه کسی به این موضوع رسیدگی نمیکند. تمام بازیکنان تنها بهخاطر علاقه با صرف هزینههای بالا به این ورزش ادامه میدهند. اگر صادقانه بخواهم بگویم هیچ حمایتی از این ورزش و بازیکنان نمیشود؛ البته بهتازگی سازمان ورزش و جوانان به بازیکنان وعدههایی داده و امیدواریم که هرچه زودتر محقق شود.
*آقای کرامتی چه چیزی شما را به این رشته علاقهمند کرده؟ آیا الگو یا فرد تأثیرگذاری در زندگی خود داشتید؟
راستش را بخواهید زمانی که 6 ساله بودم، برادرم عضو تیم ملی هاکی بود، وقتی به تمرین میرفت مرا همراه خود میبرد. همین رفتوآمدها و تماشا کردنها، در من علاقه ایجاد کرد. مطمئناً نخستین الگو برادرم بود، طی این چند سال آقایان عارف محمدی، امیر چاردولی، رجب نورانی و حمیدی نیز در روند فعالیت من تأثیرگذار بودند.
*بهنظر شما مهمترین مهارت فنی در کسب نتیجه مطلوب چیست؟
رشته هاکی نیازمند مهارت و آمادگی جسمانی بالا است و این فرایند تنها به استمرار و تمرین فرد بستگی دارد. برای درست گرفتن چوب هاکی در دست و یا انجام حرکات درست و کسب مهارت، حداقل باید دو سال مداوم با برنامهریزی تمرین کرد.
*سختترین چالشی که در دوران حرفهای با آن مواجه شدهاید چه بود؟
سختترین زمان برای من در اردوی تیم ملی اتفاق افتاد. متأسفانه در تمرینات مینیسک زانویم پاره شد و مجبور شدم عمل جراحی انجام دهم. لحظات سختی را سپری کردم، نبود حمایت از سمت ارگانهای مربوطه این اوضاع را غیرقابل تحملتر میکرد. دوران نقاهتم 6 ماه طول کشید اما در این مدت هیچیک از مسئولان جویای حال من نشد.
*کدام یکی از عنوانهایی که کسب کردهاید برایتان ارزشمندتر است؟
مطمئناً عنوان سوم جام جهانی. خوب خاطرم هست که در روز 22 بهمن، در آمریکا بازی داشتیم. بازی قبلی را به آرژانتین باخته بودیم و بخاطر فشار تمرینها اوضاعمان تعریفی نبود. سفیر ایران در آفریقای جنوبی تیممان را به سفارتخانه دعوت کرد. در آنجا صحبتهای دوستانهای شد و کاپیتان تیم ما قول داد هرطور که شده برنده بازی پیش رو باشیم و همینطور هم شد و توانستیم عنوان سوم جهان را کسب کنیم.
*چطور قبل از مسابقات اضطراب خودتان را کنترل میکنید؟
در اردوهای تیم ملی روانشناس داریم که مدام با ما در ارتباط است. یکی از کارهای بسیار مؤثر و مفیدی که به ما توصیه شده انجام دهیم، تصویرسازی ذهنی قبل خواب است که به کنترل اضطراب کمک میکند. با وجود برنامهریزیهای مناسبی که در اردوها انجام میشود میتوان گفت که یک برنامه روزانه منظم و سالمی داریم.
*وضعیت هاکی ایران در سطح جهانی چطور است؟
در حال حاضر هاکی ایران در مقام دوم جهان قرار دارد؛ البته لازم است مجدد تکرار کنم که این موفقیتها را با حداقل امکانات اولیه کسب کردیم. مهمترین نیاز بازیکنان ملی هاکی یک اردوی اختصاصی برای این رشته است. رئیس فدراسیون هاکی آقای قدیمی با تلاشهای بیوقفه توانستهاند وسایل اولیه را برای بازیکنان فراهم کنند.
اما در همدان کسی پیگیر رفع نیازهای ابتدایی بازیکنان هاکی نیست. وقتی پس از اردوی تیم ملی، به همدان برمیگردیم، متأسفانه نبود سالن یک معضل اساسی و آزاردهنده است. هاکی همدان حدود 60 سال قدمت دارد، طی این مدت یکبار هم به دسته پایینتر نرفته و همیشه در لیگ برتر بوده اما با بیمهریهای زیادی مواجه هستیم.
* بهنظرشما هاکی در ایران به اندازه کافی دیده میشود؟
در خارج از کشور سومین رشته پرطرفدار دنیاست اما در ایران آنطور که باید نه به این رشته پرداخته شده و نه دیده میشود، گاهی افراد میپرسند که رشته ورزشی شما چیست؟ راستش را بخواهید هاکی درست شناخته نشده، همچنین مردم تفکر و دیدگاهی نسبت به رشته هاکی ندارند و اکثراً آن را با گلف و چوگان اشتباه میگیرند؛ البته طی چهارسال گذشته با زحمات بیبدیل آقای قدیمی؛ رئیس فدراسیون هاکی همکاری بیشتری با صداوسیما شده است.
*برای علاقهمندانی که میخواهند این رشته را آغاز کنند، چه توصیهای دارید؟
حقیقتش را بخواهید هیچ توصیهای ندارم، با وجود عشق به هاکی و تلاشهای فراوانی که برای کسب عنوانهایم داشتهام طی این چند سال آنقدر حمایتی نشده و مشکلات زیادی داشتم که دوست ندارم کسی را به این رشته به بنبست خورده، ترغیب کنم.
*هدف بعدی شما در این رشته ورزشی چیست؟
در حال حاضر با تیم ترکیه قرارداد دارم و لژیونر آن هستم و برای سوپر لیگ ترکیه داخل چمن بازی میکنم. در سال گذشته عنوان آقای گل را کسب کردم. به احتمال زیاد مسابقات سال جاری به میزبانی تایلند است و تمام هدف و تلاشم را برای شرکت در این مسابقات قرار دادهام تا بتوانم نتیجه مطلوبی را به ارمغان بیاورم. امیدوارم رشته حرفهای هاکی همانند فوتبال مورد توجه قرار گیرد و مسئولان به نیازهای ما بازیکنان اهمیت دهند.
همانطور که در مصاحبه با آقای کرامتی، قهرمان ملی هاکی خواندید، مشکلات این رشته ورزشی بسیار است. او تأکید میکند که نبود سالن اختصاصی، امکانات اولیه و حمایت مالی، انگیزه بازیکنان را کاهش داده و توسعه این ورزش را با چالش مواجه کرده است. او حتی بهدلیل مشکلات موجود، به علاقهمندان توصیه نمیکند که وارد این رشته شوند.
اما لازم به ذکر است که با نبود امکانات اولیه، فرزندان با استعداد این خاک توانستند نام ایران را در سطح جهانی مطرح کنند، با وجود بیمهری و بیتوجهیهای مسئولان ورزش و جوانان استان، این قهرمانان با عظمی راسخ به راه خود ادامه میدهند، امید است با همکاری و مساعدت همهجانبه، مشکلات ورزشکاران این رشته ورزشی هرچه سریعتر حل شود و مسئولان به تعهدات خود جامه عمل بپوشانند تا شاهد درخشش بیشتر فرزندان این آب و خاک باشیم.
با در نظر گرفتن اینکه ورزشکاران هاکی با صرف هزینههای شخصی به این ورزش ادامه میدهند و از حمایت مالی کافی از سوی مسئولان و سازمانهای مربوطه برخوردار نیستند، این کمبود بودجه، تأمین تجهیزات استاندارد و امکانات مناسب کار را برای بازیکنان دشوار میکند.
با وجود افتخارات کسبشده توسط تیم ملی هاکی در سطح آسیا و جهان، این ورزش آنطور که باید مورد توجه و حمایت مسئولان قرار نگرفته. وعدههای دادهشده از سوی سازمان ورزش و جوانان اغلب عملی نمیشوند و بازیکنان احساس میکنند که به آنها بیتوجهی میشود، همین امر دلسردی بازیکنان حرفهای را در پی دارد، همچنین یکی از بزرگترین مشکلات هاکی در ایران، نبود سالن ورزشی اختصاصی و مناسب برای تمرین و برگزاری مسابقات است. بازیکنان مجبورند در پارکها، سالنهای خصوصی با هزینه بالا یا زمینهای غیر استاندارد تمرین کنند که این امر، کیفیت تمرینات و آمادگی آنها را تحت تأثیر قرار میدهد.
هاکی در ایران با وجود ظرفیت بالا، بهدلیل مشکلات مالی، حمایت نکردن مسئولان و نبود زیرساختهای مناسب، با موانع جدی روبهرو است که نیازمند توجه و اقدام فوری است. فراهم کردن امکانات مناسب، حمایت مالی از ورزشکاران و توجه بیشتر مسئولان به این رشته میتواند به توسعه هاکی در ایران کمک کرده و زمینه را برای کسب افتخارات بیشتر در سطح بینالمللی فراهم کند.
شناسه خبر 94464