قوی‌تر شدن کشور که امروزه در دستور کار ما است، در گرو ارتقای شاخص‌هایی بوده که اگر به‌درستی در بخش‌های مختلف قوام نیابند، حداکثر در میان‌مدت، نتایج مخرب آن‌ها آشکار می‌شوند و ضربه‌هایی را به جامعه تحمیل می‌کنند که جبران آن‌ها به‌راحتی میسر نیست.
به‌علاوه کسی شک ندارد که مهارت‌آموزی و آموزش، از ارکان مهم پیشرفت جامعه و ابزاری برای قوی‌تر شدن به معنای درست آن است.
این‌روزها در مراکز آموزشی ما در مقاطع مختلف، سالیانی چند است که عدم مواجهه با آموزش و ارزیابی‌های جدی در برخی بخش‌ها، ضرر و زیان‌هایی را تحمیل کرده است و تساهل در امتیازدهی‌ها، موجب انتظارات بی‌جایی در به‌اصطلاح آموزش‌گیرندگان شده و به‌نوعی مدرک‌گرایی بدون سعی و تلاش درخور، به سمت و سویی می‌رود که دوغ و دوشاب را در یک جایگاه قرار داده است.
طی دهه‌های اخیر در موضوع اساسی آموزش در مقاطع مختلف، طوری برنامه‌ها تحقق پیدا کرده است که گویا هر کسی وارد سطح و پایه‌ای به‌عنوان آموزش شد، قهری است که موفق ارزیابی شود؛ برخی از عوامل جریان آموزش و مهارت‌آموزی هم به سویی سوق داده شده‌اند که انگار باید در این مسیر نادرست هم‌رنگ جماعت شوند و اگر همراهی نکنند، می‌بایست با دست‌اندرکاران دست‌وپنجه نرم کنند. تلخ‌تر از این پدیده مخرب اینکه به‌اصطلاح آموزش‌پذیران، به‌نوعی خود علامه پندار شده و وجودشان را برای هرگونه تمجید و تکریمی، شایسته یافته‌اند!
آنچه حاصل این‌گونه مواجهه با مسئله بسیار مهم آموزش شد، تراز سوادهای شغلی و تخصصی در بخش‌های مختلف رسمی و غیر رسمی است که چاله‌های عیان‌شده آن گاهی باعث حیرت اهالی دقت و فن می‌شود و پس از مشاهده آثار کاری و رفتاری برخی، پیش خود یا دیگران می‌گویی آیا این فرد جداً دارای مدرک تحصیلی کارشناسی یا کارشناسی ارشد در این رشته است؟! در اکثر موارد آن مدرک برای دیدن وجود دارد، اما در منصه بروز و ظهور عملیاتی، سرابی بیشتر نیست؛ مانند ابری که وجود دارد، اما نمی‌بارد و یا درختی که حتی سایه‌اش تصنعی و از نوع توهمات ارزیابی می‌شود و این حالت ظلم بزرگی نسبت به کسانی است که به‌خوبی آموزش دیده‌اند و در اندازه مدارک صوری، توان عملیاتی در رشته و تخصص خود دارند که البته درصد کمی هستند، اما وجود دارند.
به سخنی دیگر اینکه شرف شغلی آموزش‌دهندگان در بخش‌ها و حرفه‌های متنوع این است که طوری ارزش‌گذاری و ارزیابی کنند که دوغ و دوشاب برای مخاطبان و مواجهین در اشکال و فرصت‌های مختلف، قابل تشخیص باشد؛ ضمناً دایره انتظارات اهالی تسامح در موضوع آموزش را گسترده و درعین‌حال توخالی در اندازه نزدیک به هیچ، نکنند.
شناسه خبر 94722
