سلامت مردم قربانی تعللها؛ چه کسی پاسخگوی مرگ «قرهسو» است؟!
«قرهسو» که روزی شریان حیات شهر کرمانشاه بود، امروز زیر بار پسابها و بیتوجهیها به تهدیدی جدی برای سلامت مردم بدل شده است.
در دل شهر کرمانشاه، جایی که تاریخ و طبیعت درهمتنیدهاند، رودخانهای جاری است که زمانی مایه حیات و سرزندگی این دیار به شمار میرفت. «قرهسو» برای مردم کرمانشاه فقط یک رودخانه نبود؛ نمادی از خاطرات جمعی، کودکیهای سپریشده در کنار آبهای خروشان و نسیمی خنک در روزهای گرم تابستان بود. اما امروز این شریان حیاتی به تصویر تلخی از نابسامانی و غفلت بدل شده است. رودخانهای که روزگاری صدای شرشر آبش آرامبخش بود، اکنون به جریانی کدر و بدبو شباهت دارد که نهتنها طراوت گذشته را با خود نمیآورد، بلکه هر رهگذری را با بوی تعفن و انبوه زبالههای تلنبارشده بدرقه میکند.
تصویر قرهسو امروز، بهروشنی بیانگر نبود یک برنامه جامع و علمی برای ساماندهی رودخانههای شهری است. نه طرح بازآفرینی مشخصی تدوین شده و نه بودجهای درخور برای احیای این شریان آبی اختصاص یافته است. در شرایطی که در بسیاری از کشورها رودخانههای درونشهری به فرصتی برای جذب گردشگر و توسعه پایدار بدل شدهاند، قرهسو به نقطهای شرمآور در قلب کرمانشاه تبدیل شده است. نبود یک سیاست روشن برای استفاده از پساب تصفیهشده و جبران دبی از دسترفته نیز بر شدت بحران افزوده است.
در سالهای اخیر طرحهای مقطعی متعددی برای بهبود وضعیت قرهسو اجرا شده، اما هیچیک به نتیجه مطلوب نرسیدهاند. لایروبیهای نیمبند، درختکاریهای بیبرنامه با گونههای غیربومی و تلاشهای نمادینی که بیشتر به نمایش شبیه بودهاند تا درمان، نهتنها مشکلی را حل نکرده بلکه گاه خود عامل تخریب بیشتر شدهاند. احداث فضای سبز در حاشیه رودخانه بدون توجه به ملاحظات زیستمحیطی، نمونهای از همین اقدامات شتابزده است که نگرانیها را دوچندان کرده است.
از همه نگرانکنندهتر، بیتفاوتی دستگاهها در برابر خواسته عمومی مردم کرمانشاه است. شهروندانی که هر روز از کنار این رودخانه میگذرند، بوی تعفن آن را استشمام میکنند و شاهد انباشت زبالهها هستند، بارها اعتراض کردهاند اما پاسخی عملی دریافت نکردهاند.
احیای قرهسو تنها یک مطالبه زیستمحیطی نیست؛ مسئلهای است که به سلامت عمومی، کیفیت زندگی شهروندان، زیبایی بصری شهر و حتی آینده گردشگری کرمانشاه گره خورده است. بازگرداندن این رودخانه به حیات طبیعی خود میتواند نشاندهنده اهتمام دولت به مطالبات واقعی مردم و نمونهای از اجرای عدالت شهری باشد.
رودخانه قرهسو به تهدیدی جدی برای سلامت کرمانشاهیها تبدیل شده است
امیر کرمی مدیرگروه بهداشت محیط دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه با اشاره به وضعیت نگرانکننده این رودخانه اظهار داشت: دلیل اصلی شرایط بحرانی امروز قرهسو، بیتوجهی به مسئله حیاتی تصفیه پسابهاست. آنچه اکنون به وضوح مشاهده میکنیم این است که رودخانه قرهسو نه تنها کارکرد زیستمحیطی و اجتماعی خود را از دست داده، بلکه به تهدیدی مستقیم علیه سلامت عمومی شهروندان بدل شده است.
وی افزود: بخش عمدهای از پسابهایی که وارد این رودخانه میشوند، مربوط به کشاورزی هستند و متأسفانه این پسابها آغشته به سموم شیمیاییاند. تداوم ورود این مواد خطرناک به آب رودخانه میتواند آثار جبرانناپذیری بر سلامت انسان و نیز چرخه طبیعی محیط زیست داشته باشد.
کرمی با اشاره به پسابهای صنعتی به عنوان بحرانیترین منبع آلودگی قرهسو تصریح کرد: این نوع پسابها از نظر میزان خطر، بسیار جدیتر و پرآسیبتر از سایر منابع آلودگی هستند. صنایع و کارخانجات مختلف بدون انجام فرآیندهای لازم برای تصفیه، پسابهای خود را به طور مستقیم وارد رودخانه میکنند و همین موضوع باعث شده است که کیفیت آب قرهسو به شدت پایین بیاید.
وی هشدار داد: رودخانه قرهسو باید به عنوان یک موضوع حیاتی در اولویت مدیریت شهری و استانی قرار گیرد. ادامه این روند نه تنها تهدیدی علیه بهداشت عمومی است، بلکه پیامدهای سنگینی برای آینده شهر و محیط زیست در پی خواهد داشت.
رودخانه قرهسو به تهدیدی بزرگ برای اکوسیستم
کامران صفایی کارشناس محیط زیست با بیان اینکه وضعیت قرهسو به نقطه بحرانی رسیده است، اظهار داشت: رودخانهای که میتوانست به عنوان ریه تنفسی شهر عمل کند، امروز به مخزنی از انواع آلودگیها تبدیل شده و بوی نامطبوع آن زندگی روزمره شهروندان را تحت تأثیر قرار داده است.
وی با اشاره به منابع آلاینده این رودخانه افزود: بخش زیادی از پسابهای کشاورزی حاوی سموم و کودهای شیمیایی به طور مستقیم وارد قرهسو میشود. این مواد نه تنها خاکهای اطراف را آلوده میکنند بلکه خطر ورود به چرخه غذایی انسان و حیوانات را نیز در پی دارند.
صفایی همچنین پسابهای صنعتی و فاضلاب شهری را از دیگر عوامل آلودگی دانست و تصریح کرد: پساب صنایع و کارخانجات که بدون تصفیه وارد این رودخانه میشوند، ترکیباتی بسیار خطرناک و سمی دارند. این ترکیبات میتوانند اکوسیستم آبی رودخانه را نابود کرده و حیات بسیاری از گونههای جانوری و گیاهی را در معرض خطر قرار دهند.
این کارشناس محیط زیست ادامه داد: رودخانه قرهسو در صورت مدیریت صحیح میتوانست به یک سرمایه طبیعی و گردشگری مهم برای کرمانشاه تبدیل شود. اما متأسفانه بیتوجهیها و نبود برنامهریزی علمی باعث شده که امروز این رودخانه به یک تهدید جدی بدل شود.
صفایی با تأکید بر لزوم ورود جدی دستگاههای مسئول گفت: موضوع قرهسو دیگر یک مسئله عادی نیست، بلکه باید به عنوان بحران زیستمحیطی و بهداشتی شناخته شود. اگر اقدام فوری صورت نگیرد، در آینده با مشکلات جبرانناپذیری روبهرو خواهیم شد.
وی در پایان هشدار داد: نجات قرهسو نیازمند عزم جدی، همکاری بینبخشی و اجرای طرحهای فوری در زمینه تصفیه پسابها و ساماندهی حریم رودخانه است؛ چراکه ادامه وضعیت موجود به معنای نابودی یکی از مهمترین ظرفیتهای طبیعی استان کرمانشاه خواهد بود.
سلامت مردم قربانی تعللها؛ چه کسی پاسخگوی مرگ «قرهسو» است؟!
آنچه امروز در بستر رودخانه قرهسو جاری است، تنها آب آلوده و پسابهای خطرناک نیست؛ بلکه بازتابی از بیتدبیری، بلاتکلیفی و سالها وعدههای عملنشده مسئولانی است که هر یک وظیفه خود را به دیگری پاس دادهاند. این رودخانه، که میتوانست قلب تپنده زیستمحیطی و حتی تفرجگاه شهری کرمانشاه باشد، اکنون به کابوسی برای شهروندان و لکهای شرمآور در سیمای شهری بدل شده است.
وضعیت قرهسو دیگر در حد یک دغدغه محلی یا مطالبه زیستمحیطی باقی نمانده، بلکه به بحرانی ملی و تهدیدی مستقیم برای سلامت مردم و اکوسیستم غرب کشور تبدیل شده است. ادامه این وضعیت نهتنها سلامت عمومی شهروندان کرمانشاه را به خطر میاندازد، بلکه اعتماد عمومی به کارآمدی مدیریت شهری و استانی را نیز خدشهدار میکند.
مسئولان ذیربط باید بدانند زمان وعدههای تکراری و طرحهای نمایشی به پایان رسیده است. امروز مردم کرمانشاه مطالبهای روشن دارند: اقدام فوری، اختصاص بودجه کافی، تدوین برنامه جامع و اجرای طرحهای علمی برای نجات قرهسو. اگر قرار است این رودخانه بار دیگر به شریان حیات و نماد زیبایی شهر تبدیل شود، تنها راه آن، پایان دادن به بیمسئولیتیها و آغاز یک حرکت جدی و هماهنگ میان همه دستگاههای مسئول است که خبرگزاری مهر پیگیر آن خواهد بود.
در دل شهر کرمانشاه، جایی که تاریخ و طبیعت درهمتنیدهاند، رودخانهای جاری است که زمانی مایه حیات و سرزندگی این دیار به شمار میرفت. «قرهسو» برای مردم کرمانشاه فقط یک رودخانه نبود؛ نمادی از خاطرات جمعی، کودکیهای سپریشده در کنار آبهای خروشان و نسیمی خنک در روزهای گرم تابستان بود. اما امروز این شریان حیاتی به تصویر تلخی از نابسامانی و غفلت بدل شده است. رودخانهای که روزگاری صدای شرشر آبش آرامبخش بود، اکنون به جریانی کدر و بدبو شباهت دارد که نهتنها طراوت گذشته را با خود نمیآورد، بلکه هر رهگذری را با بوی تعفن و انبوه زبالههای تلنبارشده بدرقه میکند.
تصویر قرهسو امروز، بهروشنی بیانگر نبود یک برنامه جامع و علمی برای ساماندهی رودخانههای شهری است. نه طرح بازآفرینی مشخصی تدوین شده و نه بودجهای درخور برای احیای این شریان آبی اختصاص یافته است. در شرایطی که در بسیاری از کشورها رودخانههای درونشهری به فرصتی برای جذب گردشگر و توسعه پایدار بدل شدهاند، قرهسو به نقطهای شرمآور در قلب کرمانشاه تبدیل شده است. نبود یک سیاست روشن برای استفاده از پساب تصفیهشده و جبران دبی از دسترفته نیز بر شدت بحران افزوده است.
در سالهای اخیر طرحهای مقطعی متعددی برای بهبود وضعیت قرهسو اجرا شده، اما هیچیک به نتیجه مطلوب نرسیدهاند. لایروبیهای نیمبند، درختکاریهای بیبرنامه با گونههای غیربومی و تلاشهای نمادینی که بیشتر به نمایش شبیه بودهاند تا درمان، نهتنها مشکلی را حل نکرده بلکه گاه خود عامل تخریب بیشتر شدهاند. احداث فضای سبز در حاشیه رودخانه بدون توجه به ملاحظات زیستمحیطی، نمونهای از همین اقدامات شتابزده است که نگرانیها را دوچندان کرده است.
از همه نگرانکنندهتر، بیتفاوتی دستگاهها در برابر خواسته عمومی مردم کرمانشاه است. شهروندانی که هر روز از کنار این رودخانه میگذرند، بوی تعفن آن را استشمام میکنند و شاهد انباشت زبالهها هستند، بارها اعتراض کردهاند اما پاسخی عملی دریافت نکردهاند.
احیای قرهسو تنها یک مطالبه زیستمحیطی نیست؛ مسئلهای است که به سلامت عمومی، کیفیت زندگی شهروندان، زیبایی بصری شهر و حتی آینده گردشگری کرمانشاه گره خورده است. بازگرداندن این رودخانه به حیات طبیعی خود میتواند نشاندهنده اهتمام دولت به مطالبات واقعی مردم و نمونهای از اجرای عدالت شهری باشد.
رودخانه قرهسو به تهدیدی جدی برای سلامت کرمانشاهیها تبدیل شده است
امیر کرمی مدیرگروه بهداشت محیط دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه با اشاره به وضعیت نگرانکننده این رودخانه اظهار داشت: دلیل اصلی شرایط بحرانی امروز قرهسو، بیتوجهی به مسئله حیاتی تصفیه پسابهاست. آنچه اکنون به وضوح مشاهده میکنیم این است که رودخانه قرهسو نه تنها کارکرد زیستمحیطی و اجتماعی خود را از دست داده، بلکه به تهدیدی مستقیم علیه سلامت عمومی شهروندان بدل شده است.
وی افزود: بخش عمدهای از پسابهایی که وارد این رودخانه میشوند، مربوط به کشاورزی هستند و متأسفانه این پسابها آغشته به سموم شیمیاییاند. تداوم ورود این مواد خطرناک به آب رودخانه میتواند آثار جبرانناپذیری بر سلامت انسان و نیز چرخه طبیعی محیط زیست داشته باشد.
کرمی با اشاره به پسابهای صنعتی به عنوان بحرانیترین منبع آلودگی قرهسو تصریح کرد: این نوع پسابها از نظر میزان خطر، بسیار جدیتر و پرآسیبتر از سایر منابع آلودگی هستند. صنایع و کارخانجات مختلف بدون انجام فرآیندهای لازم برای تصفیه، پسابهای خود را به طور مستقیم وارد رودخانه میکنند و همین موضوع باعث شده است که کیفیت آب قرهسو به شدت پایین بیاید.
وی هشدار داد: رودخانه قرهسو باید به عنوان یک موضوع حیاتی در اولویت مدیریت شهری و استانی قرار گیرد. ادامه این روند نه تنها تهدیدی علیه بهداشت عمومی است، بلکه پیامدهای سنگینی برای آینده شهر و محیط زیست در پی خواهد داشت.
رودخانه قرهسو به تهدیدی بزرگ برای اکوسیستم
کامران صفایی کارشناس محیط زیست با بیان اینکه وضعیت قرهسو به نقطه بحرانی رسیده است، اظهار داشت: رودخانهای که میتوانست به عنوان ریه تنفسی شهر عمل کند، امروز به مخزنی از انواع آلودگیها تبدیل شده و بوی نامطبوع آن زندگی روزمره شهروندان را تحت تأثیر قرار داده است.
وی با اشاره به منابع آلاینده این رودخانه افزود: بخش زیادی از پسابهای کشاورزی حاوی سموم و کودهای شیمیایی به طور مستقیم وارد قرهسو میشود. این مواد نه تنها خاکهای اطراف را آلوده میکنند بلکه خطر ورود به چرخه غذایی انسان و حیوانات را نیز در پی دارند.
صفایی همچنین پسابهای صنعتی و فاضلاب شهری را از دیگر عوامل آلودگی دانست و تصریح کرد: پساب صنایع و کارخانجات که بدون تصفیه وارد این رودخانه میشوند، ترکیباتی بسیار خطرناک و سمی دارند. این ترکیبات میتوانند اکوسیستم آبی رودخانه را نابود کرده و حیات بسیاری از گونههای جانوری و گیاهی را در معرض خطر قرار دهند.
این کارشناس محیط زیست ادامه داد: رودخانه قرهسو در صورت مدیریت صحیح میتوانست به یک سرمایه طبیعی و گردشگری مهم برای کرمانشاه تبدیل شود. اما متأسفانه بیتوجهیها و نبود برنامهریزی علمی باعث شده که امروز این رودخانه به یک تهدید جدی بدل شود.
صفایی با تأکید بر لزوم ورود جدی دستگاههای مسئول گفت: موضوع قرهسو دیگر یک مسئله عادی نیست، بلکه باید به عنوان بحران زیستمحیطی و بهداشتی شناخته شود. اگر اقدام فوری صورت نگیرد، در آینده با مشکلات جبرانناپذیری روبهرو خواهیم شد.
وی در پایان هشدار داد: نجات قرهسو نیازمند عزم جدی، همکاری بینبخشی و اجرای طرحهای فوری در زمینه تصفیه پسابها و ساماندهی حریم رودخانه است؛ چراکه ادامه وضعیت موجود به معنای نابودی یکی از مهمترین ظرفیتهای طبیعی استان کرمانشاه خواهد بود.
سلامت مردم قربانی تعللها؛ چه کسی پاسخگوی مرگ «قرهسو» است؟!
آنچه امروز در بستر رودخانه قرهسو جاری است، تنها آب آلوده و پسابهای خطرناک نیست؛ بلکه بازتابی از بیتدبیری، بلاتکلیفی و سالها وعدههای عملنشده مسئولانی است که هر یک وظیفه خود را به دیگری پاس دادهاند. این رودخانه، که میتوانست قلب تپنده زیستمحیطی و حتی تفرجگاه شهری کرمانشاه باشد، اکنون به کابوسی برای شهروندان و لکهای شرمآور در سیمای شهری بدل شده است.
وضعیت قرهسو دیگر در حد یک دغدغه محلی یا مطالبه زیستمحیطی باقی نمانده، بلکه به بحرانی ملی و تهدیدی مستقیم برای سلامت مردم و اکوسیستم غرب کشور تبدیل شده است. ادامه این وضعیت نهتنها سلامت عمومی شهروندان کرمانشاه را به خطر میاندازد، بلکه اعتماد عمومی به کارآمدی مدیریت شهری و استانی را نیز خدشهدار میکند.
مسئولان ذیربط باید بدانند زمان وعدههای تکراری و طرحهای نمایشی به پایان رسیده است. امروز مردم کرمانشاه مطالبهای روشن دارند: اقدام فوری، اختصاص بودجه کافی، تدوین برنامه جامع و اجرای طرحهای علمی برای نجات قرهسو. اگر قرار است این رودخانه بار دیگر به شریان حیات و نماد زیبایی شهر تبدیل شود، تنها راه آن، پایان دادن به بیمسئولیتیها و آغاز یک حرکت جدی و هماهنگ میان همه دستگاههای مسئول است که خبرگزاری مهر پیگیر آن خواهد بود.
ارسال
نظر
*شرایط و مقررات*
کلمه امنیتی را بصورت حروف فارسی وارد
نمایید
بعنوان مثال : پایتخت ارمنستان ؟ ایروان
لطفا از نوشتن نظرات خود به صورت حروف لاتین
(فینگیلیش) خودداری نمايید.
توصیه می شود به جای ارسال نظرات مشابه با نظرات منتشر
شده، از مثبت یا منفی استفاده فرمایید.
با توجه به آن که امکان موافقت یا مخالفت با محتوای
نظرات وجود دارد، معمولا نظراتی که محتوای مشابهی دارند، انتشار نمی یابد.