سید امید شیخ‌ احمدی، داور برجسته ژیمناستیک کردستانی، پس از 21 سال تلاش و پشتکار توانست بالاترین مدرک بین‌المللی داوری این رشته را کسب کند؛ موفقیتی که او آن را گامی برای ارتقای جایگاه ایران و کردستان در فدراسیون جهانی ژیمناستیک می‌داند.
شناخته‌شده‌ترین بخش این رشته، ژیمناستیک هنری است که در آن ورزشکاران زن در رشته‌های حرکات زمینی، پرش از خرک، پارالل ناهم‌سطح و چوب موازنه، و ژیمناست‌های مرد در رشته‌های حرکات زمینی، بارفیکس، پرش خرک، دارحلقه، پارالل و خرک حلقه به رقابت می‌پردازند.
ژیمناستیک در دسته ورزش‌های آمادگی جسمانی قرار دارد و حرکات آن نیازمند قدرت، انعطاف‌پذیری، چابکی، تعادل و هماهنگی بدن است. نخستین تصویری که از این ورزش در ذهن شکل می‌گیرد، ابزار و وسایل ژیمناستیک هنری است؛ پرش از خرک، پارالل ناهم‌سطح و چوب موازنه ویژه زنان است، در حالی که خرک حلقه، دارحلقه، پارالل و بارفیکس به مردان اختصاص دارد. رشته‌های حرکات زمینی و پرش از خرک نیز مشترک میان زنان و مردان هستند.
برای آگاهی بیشتر، گفت‌وگویی با «سید امید شیخ‌احمدی» رئیس هیئت ژیمناستیک کردستان انجام دادیم که در ادامه می‌خوانید:
* مدرک کتگوری 2 ژیمناستیک بالاترین سطح داوری در کشور است. این دستاورد چه اهمیتی برای شما داشته است؟
برای دریافت این مدرک که نماد سال‌ها تلاش و پشتکار است، 21 سال مطالعه کردم و در پنج دوره بین‌المللی شرکت داشتم. در این مسیر روزها و سال‌های سختی را پشت سر گذاشتم و اکنون افتخار می‌کنم که به‌عنوان یک کردستانی توانستم چنین جایگاه ارزشمندی را برای کشور و استانم در سطح بین‌قاره‌ای کسب کنم.
با این مدرک می‌توانم در بالاترین سطح مسابقات، حتی المپیک و رقابت‌های جهانی، داوری کنم. همچنین فرصت دارم تا دانش خود را در اختیار داوران کشور قرار داده و جایگاه ایران و کردستان را در فدراسیون جهانی ژیمناستیک (FIG) ارتقا دهم.
*چه چالش‌هایی را در مسیر دستیابی به این مدرک تجربه کرده‌اید؟
پیش از هر چیز باید به هزینه‌های بالای این مسیر اشاره کنم. علاوه بر آن، همواره باید دانش خود را به‌روز می‌کردم تا بتوانم در کلاس‌های جدید بین‌المللی شرکت کنم. آزمون‌ها زیر نظر فدراسیون جهانی برگزار می‌شد و خوشبختانه همواره با کسب نمره بالای 95 جزو نفرات برتر بودم. در نهایت نیز در آخرین دوره بین‌قاره‌ای، بالاترین نمره و درجه را در مقر فدراسیون جهانی و زیر نظر کمیته فنی جهان به‌دست آوردم.
دشوارترین بخش آزمون این بود که باید حرکات ژیمناستیک را طبق قوانین جدید و در زمان کوتاه، تنها بر اساس فیلم‌های تخصصی داوری می‌کردیم. کوچک‌ترین خطا می‌توانست باعث حذف ما از دوره شود.
بزرگ‌ترین چالش، تغییر اساسی قوانین این رشته بود که هر چهار سال یک بار صورت می‌گیرد. بنابراین داوران باید همواره در حال یادگیری قوانین جدید باشند.
*تفاوت اصلی داوری داخلی و بین‌المللی چیست و فدراسیون جهانی چه انتظاراتی از داوران دارد؟
در سطح داخلی، داوری بر اساس قوانین فنی و معیارهای مشخص انجام می‌شود و گاهی خطاهای جزئی نادیده گرفته می‌شود. اما در مسابقات بین‌المللی، با استفاده از سیستم‌های پیشرفته مانند فومیتسو و دوربین‌های دقیق، عملکرد داوران به‌طور کامل بررسی می‌شود و هیچ خطایی از دید کادر فنی پنهان نمی‌ماند. این موضوع تضمین می‌کند که زحمات ورزشکاران و مربیان در بالاترین سطح به نتیجه مطلوب برسد.
در سطح جهانی، داوری نیازمند تمرکز بسیار بالاست؛ چراکه یک تصمیم داور می‌تواند نتیجه سال‌ها تلاش یک ورزشکار و مربی را از بین ببرد و عواقب سنگینی به‌دنبال داشته باشد.
*به‌عنوان فردی که در بالاترین سطح داوری کشور قرار دارید، چه برنامه‌ای برای انتقال دانش خود به نسل‌های بعدی دارید؟
یکی از مهم‌ترین وظایف من آموزش و تربیت داوران جوان است. تصمیم دارم با تشکیل یک تیم قوی از داوران جوان در کشور و به‌ویژه استان کردستان، اعتبار ژیمناستیک ایران را در سطح جهانی افزایش دهم و زمینه حضور پررنگ‌تر ورزشکاران کشور و استان را در مسابقات بین‌المللی فراهم کنم.
با همکاری فدراسیون ژیمناستیک و هیأت استان کردستان، کارگاه‌ها و کلاس‌های آموزشی برگزار خواهیم کرد تا ورزشکاران و داوران با قوانین روز آشنا شوند. به باور من، این موفقیت تنها با حضور جمعی و همراهی اکثریت فعالان فنی این رشته امکان‌پذیر است.