پاکسازی بوستان «چغاسبز» ایلام به یاد ققنوسهای آبیدر کردستان
در این برنامه زیبای فرهنگی و اجتماعی، افزون بر 200 نفر از اعضای خانواده بزرگ دوستداران طبیعت شامل فعالان محیط زیست، همیاران طبیعت، کوهنوردان و تشکلها و انجمنهای زیستمحیطی همگام با یکدیگر بخشهایی از بوستان جنگلی صدها هکتاری چغاسبز را از نازیبایی زباله و پلشتی پسماندهای رها شده در طبیعت پاکسازی کردند.
این حرکت نمادین که بهمناسبت و یادبود چهلمین روز پرواز ققنوسوار زندهیادان «خبات امینی، حمید مرادی و چیاکو یوسفینژاد» برگزار شد، یادآور فداکاری و از جانگذشتگی این سه جوان سنندجی بود که در جریان آتشسوزی مهیب کوهستان آبیدر در نخستین روزهای مرداد سال جاری گرفتار شعلههای مهیب آتش شدند و جان و جوانی خود را در راه حفاظت و صیانت از طبیعت اهدا کردند.
در حاشیه این آیین دو دستگاه اره و شاخهزن به دو تشکل زیستمحیطی ایلام اهدا شد تا در مواقع بروز آتشسوزی، ابزاری کارآمد برای مهار شعلههای سرکش آتش در اختیار داشته باشند.
این رویداد نمادین که میزبان مهمانانی از استانهای کردستان و کرمانشاه نیز بود، بار دیگر نشان داد که دغدغه حفظ طبیعت مرز نمیشناسد و اراده همگانی برای صیانت از این موهبت الهی، از هر زمان دیگری قویتر است.
در این میان نکته تلخ و حائز اهمیت رویداد، رها شدن تلی از پسماند در مکانهای گوناگون بوستان بود و این در حالی است که سطلهای زباله به فراوانی برای پاکیزگی محیط و جلوگیری از رها کردن پسماند در فاصلههای معین جاگذاری شده است.
این موضوع بار دیگر ضرورت فرهنگسازی و رعایت اصول ابتدایی حفاظت از محیط زیست را گوشزد میکند، چراکه حفظ طبیعت و هر آنچه در اوست، رسالتی همگانی و در گرو مسئولیتپذیری تکتک افراد جامعه است.
بوستان طبیعی و جنگلی چغاسبز مشرف به ایلام و واقع در ضلع جنوب خاوری این شهر در زمره مهمترین مکانهای گردشگری و تفریحی ساکنان مرکز استان است.
رخداد تلخ آتشسوزی دوم مرداد در کوهستان آبیدر سنندج، فراتر از یک حادثه زیست محیطی، به فاجعهای انسانی و اجتماعی تبدیل شد.
در این حادثه، سه نفر از دلسوزترین فرزندان ایران و کردستان، «حمید مرادی»، «چیاکو یوسفینژاد» و «خبات امینی» جان خود را در راه حفاظت از طبیعت از دست دادند.
این سه جان باخته بدون مسئولیت رسمی، امکانات و یا حمایت نهادی خاص، تنها با انگیزهای برخاسته از عشق به طبیعت و احساس مسئولیت اجتماعی برای خاموشی آتش خود را به دل شعلهها افکندند.
مرگ این سه عاشق طبیعت، جامعه دوستدار طبیعت و محیط زیست کشور را داغدار و همزمان به تأملی عمیق وا داشت.
این جانباختگان در قامت شهروندانی داوطلب و بیادعا، تصویری روشن از ظرفیت سرمایه اجتماعی در ایران امروز را به نمایش گذاشتند و فداکاریشان نهتنها نشانگر فپاکاری و شجاعت فردی بود، بلکه نمادی از مشارکت آگاهانه و مسئولانه مردم در حراست از منابع طبیعی و محیط زیست است.