سیدحسن نصرالله، خویشاوند و برادر ما
در نخستین سالگرد شهادت سیدحسن نصرالله قرار گرفتهایم؛ رهبری مجاهد، قهرمان و باهوش که تلاش 30 سالهاش باعث عزت اسلام شد و حزبالله را که «شجره طیبه» است، مرحله به مرحله، صبورانه در برابر مشقات و با منطق، رشد داد. فقدان او به این معنا نیست که زحماتش هدر خواهند رفت، بلکه به برکت خون او و دیگر شهیدان، شاهد مقاومت بیشتر خواهیم بود؛ چراکه سید مقاومت یک شخص نبود، یک راه و یک مکتب بود و این راه همچنان ادامه خواهد یافت.
رهبر انقلاب اسلامی درباره این سید عزیز میفرمایند: «حزبالله و رهبر قهرمان و شهید آن، عصارهی فضائل تاریخی و هویتی لبنانند»، «آقای سید حسن نصرالله واقعاً یک انسان بیبدیلی است»، «نمیدانند سیدحسن نصرالله یعنی چه، حزبالله یعنی چه... ارتباطش با ایران چه تأثیراتی در سرنوشت کشور و سرنوشت انقلاب دارد...»، «برادرم و عزیزم و مایهی فخرم، چهرهی محبوب دنیای اسلام و زبان گویای ملتهای منطقه، گوهر درخشان لبنان، جناب سیدحسن نصرالله (رضوانالله علیه)»، «جناب آقای سیدحسن نصرالله را نسبت خویشاوندی و برادری میدانیم». چنین توصیفاتی، فارغ از نوع و اهمیت رابطه عمیق و صمیمانه رهبر انقلاب اسلامی با شخصیت سیدحسن نصرالله است؛ رهبر انقلاب اسلامی در اوایل انتصاب ایشان ضمن شکرگزاری خدواند و اذعان به شایستگی و طهارت و صفای سیدحسن، میفرمایند: «من در زندگی امام بزرگوارمان (رضوانالله تعالی علیه) این را یافتم که وقتی بار عظیمی بدون سابقه بر دوش او قرار می گرفت، با اتصال و ارتباط معنوی و قلبی، خودش را تقویت میکرد... در این مبارزه عظیمی که در مقابل شماست و باید آن را ادامه بدهید، من تقویت جانب معنوی را واجب میدانم».
میتوان گفت یکی از ویژگیهای سیدحسن نصرالله، جامه عمل پوشاندن به «تقویت جانب معنوی » با الگوی امام خمینی (ره) و رهبر انقلاب اسلامی بود تا اثبات کند برتری نظامی به ابزار، سلاح، هواپیما، ناو و تانک نیست، بلکه به قدرت ایمان، جهاد و فداکاری همراه با عقل و تدبیر است.
سیدحسن نصرالله تفوق معنوی خود را در ابعاد منطقهای و جهانی تثبیت کرد و هیبت دروغین و آسیبپذیری ارتش صهیونیست را به نمایش گذاشت؛ او انگارههای ملتهای عرب را متحول کرد و به آنها عزت بخشید و تواناییهایی که بهوسیله تبلیغات و سیاستهای استکباری انکار شده بود، در صحنه عمل به همه نشان داد. همچنین با شهادتش، مکتبی را رقم زد.
پس از او، به فرموده رهبر انقلاب در باب شهادت سیدحسن نصرالله: «عزای ما به معنی ماتم گرفتن و افسرده شدن و یک گوشه نشستن نیست؛ جنس عزای ما از جنس عزای سیدالشهدا (ع) است؛ زنده و زندهکننده است. عزاداریم اما این عزا ما را به حرکت و پیشرفت و شوق بیشتر به کار وادار میکند. من میخواهم این پیام را در دل و جان خودمان، به معنای واقعی کلمه نفوذ بدهیم، احساس کنیم عزاداریِ ما هم باید ما را به پیش ببرد». با چنین توصیفاتی ممکن است برخی بر اثر ندانستن، به نوعی دیگر به جهان بنگرند، اما این بصیرت است که باید همراه ما باشد، یعنی با چشم باز نگاه کردن برای پیشرفت و کنار زدن دشمن، انشاءالله.