اکبرصحرایی با اشاره به وضعیت ادبیات داستانی انقلاب در حوزه کودک و نوجوان گفت: معضل اصلی در حوزه رمان نوجوان افت شدید انتشار کتاب‌هایی با موضوع انقلاب اسلامی است‌، متأسفانه در سال‌های اخیر نویسندگان حرفه‌ای حوزه کودک و نوجوان به این سمت نرفتند و برخلاف دوره‌های دیگر که ما شاهد انتشار رمان‌های خوبی در حوزه نوجوان بودیم. کار خاصی دیده نشده است.

وی ادامه داد: جشنواره داستان انقلاب حوزه هنری در سال‌های اخیر موجب شده بود که برخی از نویسندگان به سمت تولید ادبی با این موضوع حرکت کنند که این جشنواره نیز اکنون دچار رکود شده است.

صحرایی با اشاره به نویسندگان نوقلم و استعدادهای جوان در شهرستان‌ها گفت: در استان‌های مختلف کشور از جمله در فارس ما نویسندگان شاخص خوبی داریم که مورد بی‌توجهی و بی‌مهری قرار می‌گیرند و متأسفانه سرمایه‌گذاری درستی برای این استعدادها انجام نمی‌شود.

وی ادامه داد: اهل فن معتقدند که باید به تربیت نویسنده بپردازیم،‌ ما اگر 10 سال سرمایه‌گذاری کردیم و پنج نویسنده خوب تربیت شد،‌ نباید این نویسنده‌ها را به حال خود رها کنیم،‌ باید آن‌ها را وادار به تولید ادبی کنیم،‌ باید خروجی کار تولید رمان باشد؛ نه اینکه نویسندگان را شناسایی کنیم و تربیت شوند و بعد که مستعد تولید شدند،‌ آنها را رها کنیم.

صحرایی یکی از مشکلات عدم تولید مناسب در حوزه ادبیات داستانی انقلاب را قبضه کردن بازار توسط ناشران کتاب‌های ترجمه‌ای عنوان کرد و افزود: به دلیل توجه نوجوانان به کتاب‌های ژانر تخیلی ناشران تمایل دارند، تنها وجه مادی قضیه را ملاک عمل قرار دهند. در نتیجه بازار در قبضه آثار ترجمه‌ای است،‌ در حوزه ادبیات نیز کالای ایرانی مورد بی‌‌مهری قرار می‌گیرد و در نتیجه شمارگان کتاب‌های نویسندگان ایرانی به 300 نسخه تنزل پیدا می‌کند. 

در نتیجه حق‌التألیف‌ها کاهش چشمگیر پیدا کرده و رفته رفته نویسندگان از عرصه ادبیات خارج می‌شوند.

این نویسنده کتاب‌های طنز دفاع مقدس ادامه داد: در سال‌های گذشته ادبیات انقلاب اسلامی و ادبیات دفاع مقدس 100 متولی داشت و تداخل ایجاد می‌شد‌، حتی گاهی هزینه‌هایی می‌شد که ضروری نبود. 

اکنون مشکل ما این است که ادبیات دفاع مقدس و انقلاب اسلامی متولی خاصی ندارد،‌ همه فاصله گرفته‌اند در نتیجه این حوزه دچار رکود شده است.

وی با اشاره به کانون پروش فکری کودک و نوجوان گفت: متأسفانه کانون از فضای نویسنده‌های حرفه‌ای دور شده است‌. من بعد از 30 سال فعالیت در ادبیات نوجوان هیچ همکاری تاکنون با کانون نداشته‌ام‌. 

در برخی از ناشران حرفه‌ای که به صورت تخصصی در حوزه ادبیات انقلاب فعالیت می‌کردند نیز این غفلت دیده می‌شود. به عنوان نمونه، نویسندگان حرفه‌ای در انتشارات سوره مهر در گذشته کتاب‌های متعددی داشتند و در کنار آن به نوقلم‌ها هم توجه می‌شد‌، اما در سال‌های جاری روی تک‌کتاب‌ها تمرکز شده و نویسندگان حرفه‌ای را کمتر در نظر گرفته‌اند،‌ پس بحث الگوسازی و اسوه‌سازی چه می‌شود؟