این امر نخواهد بود تا آنکه همه گروه‌ها بر مردم حکومت کنند تا کسی نگوید، اگر ما نیز حکومت می‌کردیم، عدالت را اجرا می‌کردیم. » در این باره به ابراهیم کرخی فرمودند: «ای ابراهیم! او بلا را از شیعیان برخواهد داشت، پس از آنکه در سختی شدید و بلای طولانی و گرفتاری و ترس بودند. پس خوشا به حال کسی که آن زمان را درک کند!» 2 در سخن دیگری، به پاک شدن زمین از تمام ظلم و ستم‌ها به عنوان یکی دیگر از آثار حکومت مهدوی اشاره شده است: «و زمین را از هر پلیدی و ناپاکی پاک می‌گرداند. » 3

ایشان درروایت دیگری، بر آکنده شدن جهان از عدل و داد به وسیله امام عصر (ع) تأکید کرده، فرمودند: « [عالم ] را از عدل و قسط پر می‌کند؛ همان گونه که [پیش از آن ] پر از جور و ستم بود. » 4 امام صادق (ع) در توصیف عدالت فراگیر ایشان فرمودند: «به خدا سوگند! عدالت وارد خانه‌های مردم می‌شود؛ چنان که گرما و سرما وارد می‌شود. » 5

گسترش روح عبادت در تمام عالم و استقرار دین خدا روی زمین از دیگر دستاوردهای حکومت مهدوی است. در همین باره، ابوبصیر از امام صادق (ع) نقل می‌کند که فرمودند: «و زمین به نور خداوند روشن می‌شود و روی زمین، جایی باقی نمی ماند که در آنجا غیر خدا عبادت شود و تمام دین برای خدا بوده، اگر چه مشرکان ناراحت باشند. » 6

ایشان همچنین خطاب به یونس بن رباط فرمودند: «همانا اهل حقّ از آن هنگام که در سختی بوده اند، پیوسته در آن به سر خواهند برد. هان! بدانید این کار تا مدّت کوتاهی است؛ امّابه عافیتی طولانی خواهدانجامید. » 7 در برخی روایات نیز تأکید شده است که اسلام بار دیگر برخواهد گشت؛ چنان که خطاب به ابوبصیر فرمودند: «اسلام غریبانه آغاز شد و به زودی همچون آغاز، غریبانه باز خواهد گشت. پس خوشا به حال غریبان! [از آن جهت که ] دعوت کننده ما دعوت نوینی را از سر می‌گیرد، همان طور که رسول اللّه (ص) دعوت فرمود. » 8

مقصود از این روایت آن است، همان گونه که اسلام عزیز، غریبانه به وسیله پیامبر آغاز به کار کرد و اندک اندک جهانی شد، در عصر مهدوی نیز، آنگاه که معارف اسلامی به بوته فراموشی سپرده شده است، بار دیگر به وسیله امام عصر (ع)، غریبانه باز خواهد گشت، نشر داده شده و جهانی می‌شود؛ چنان که امام صادق (ع) در روایتی فرمودند: «آن گونه که رسول اللّه عمل کرد، عمل می‌کند؛ چنان که رسول اللّه آثار جاهلیت را از بین برد، مهدی (ع) نیز چنین کرده و اسلام جدیدی را بنا می‌نهد. » 9

پی نوشت ها:

(1). محمّد بن علی الصدوق، «کمال الدین»، ص 274-

(2). محمّد بن ابراهیم نعمانی، «الغیبه»، ص 91-

(3). محمّد بن علی صدوق، همان، ج 2، ص 335 و 336-

(4). همان، ص 341 و 342-

(5). محمّد بن ابراهیم نعمانی، همان، ص 297-

(6). محمّد بن علی صدوق، «کمال الدین»، ج 2، ص 345- 346-

(7). محمّد بن ابراهیم نعمانی، همان، ص 285-

(8). همان، ص 320-

(9). همان، ص 231-

با استفاده از مقاله «مهدویت در اندیشه صادق آل محمّد (ص)»، محمّدحسین فاریاب، مجلّه معرفت، سال بیست و یکم، شماره 178، مهر 1391، صص 53- 69-