1-کسی که از دور زیاد یاد امام (عج) می‌کند و انتظار دیدار او را می‌کشد تا علائم و آثاری از امامش ببیند که فرموده‌اند: «افضل الاعمال انتظار الفرج».
2-کسی که آثار و جای پا و جلوه‌ای از امام(عج) را دیده است و فرموده‌اند: «فان ذلک فرجکم» یعنی انتظار و دعا کردن برای خود شما فرج و گشایش می‌آورد.
3-اگر انتظار کامل و محبت به حد کمال برسد طوری می‌شود که ببیند یا نبیند در یقین او اثر ندارد بلکه در همه وقت با قلب خود مشاهده می‌کند.
مثل پیامبر اکرم (ص) و اویس قَرَن که با ظاهر اصلا یکدیگر را ندیدند اما هرگز از هم جدا نبودند امام سجاد(ع) می‌فرماید: منتظران واقعی در زمان غیبت آن قدر فهم پیدا کرده‌اند که غیبت و شهود برای آنها فرق نمی‌کند.»