سپهرغرب-گروه اجتماعی:عضو هیئت علمی دانشگاه فرهنگیان گفت: تربیت کردن، مانع تربیت شدن می‌شود؛ بنابراین مربیان آموزش و پرورش باید شرایط لازم را برای تربیت شدن دانش‌آموزان فراهم کنند تا رشد و ارتقای آن‌ها را در پی داشته باشد.
این‌ها مهارت‌هایی است که دانش‌آموزان برای فعالیت در جامعه نیاز دارند. اما در این بین، مدرسه باید فرصت‌هایی برای یادگیری مهارت‌های دیگر که موجب رشد آن‌ها می‌شود را فراهم آورد.
بنابراین با آغاز سال تحصیلی با توجه به مقوله تربیت و امور پرورشی در مدارس و چگونگی اسلامی شدن دانشگاه‌ها که باید از بستر مدرسه آغاز شود تا بتوانیم ثمره آن را در دانشگاه‌ها و در سطح کلان جامعه خود ببینیم؛ برآن شدیم تا با مسئولان اداره کل آموزش و پروش استان همدان گفت‌وگویی داشته باشیم اما متأسفانه کسی پاسخگو نبود.
به همین منظور با عضو هیئت علمی دانشگاه فرهنگیان و روان‌شناس تربیتی به گفت‌وگو پرداختیم که در ادامه می‌خوانید:
تقی ابوطالبی احمدی با بیان اینکه مربی برای شکل‌گیری امر تعلیم و تربیت کودک و نوجوان آن‌ها را تربیت نمی‌کند بلکه باید شرایط را برای تربیت شدن فراهم آورد، افزود: بنده که سالیان سال در حوزه فرهنگی و تربیتی فعالیت کرده‌ام، می‌گویم ما در امر تربیت به‌عنوان پدر و مادر یا معلم در هر سطحی (در سند تحول به معلم، آموزگار و دبیر، مربی گفته می‌شود) باید برای بروز استعداد‌ها و توانایی‌های افراد ایجاد شرایط کنیم نه اینکه استعداد و توانایی ایجاد کنیم.
به گفته وی، در همه ابعاد رشدی ازجمله تربیت جسمانی، شناختی، عقلانی، عاطفی، روانی، اجتماعی، سیاسی، اقتصادی، معنوی و هنری باید تعادل را رعایت کنیم بدین سبب است که ما شرایط برای دانش‌آموزان مهیا می‌شود.
وی با اشاره به سند تحول که دارای 6 بعد است، افزود: یکی از ابعاد تربیت «هنری و زیبایی‌شناختی» است که باید فضا را برای آن فراهم کرد.
این عضو هیئت علمی دانشگاه فرهنگیان با بیان اینکه «تربیت رشدمحور»، در مدرسه موفق است در توضیح آن گفت: بر اساس آن فرهنگ (آمایش محلی و منطقه‌ای)، هویت، جنسیت، سن و سال، مقطع تحصیلی دانش‌آموز (پیش‌دبستان، دبستان، متوسطه اول یا دوم)، مدنظر قرار می‌گیرد.
احمدی با اشاره به تربیت «دانش‌آموز محور» افزود: در این نوع آموزش خواسته دانش‌آموز، یادگیرنده یا فراگیر باید در رأس قرار گیرد. نگاه و نظر آنان را حذف نکنیم. فقط بر اساس چهارچوب تدوین‌شده خودمان آموزش ندهیم. هرچند که این امر مدیریت قوی را می‌طلبد.
وی با اشاره به اینکه به دانش‌آموزان برای انتخاب مکان اردو و بازدید و... آزادی محدود نه نامحدود داده شود، ادامه داد: به طور مثال 10 بازی موجه را معرفی کنیم تا دانش‌آموزان از بین آن‌ها یکی را انتخاب کنند نه اینکه میدان عمل به دانش‌آموزان داده شود تا هر بازی که آن‌ها دوست دارند را انجام دهند. به تعبیری استاندارد‌سازی کنیم.
وی افزود: همه متخصصان تعلیم و تربیت می‌گویند آزادی محدود ارزنده است، انسان باید حد و حدود خود را بداند بنابراین اگر مبنا بر این گذاشته شود که یک حد مشخصی در فعالیت‌های پرورشی و فرهنگی، اردویی، گروهی وجود دارد بر اساس آن می‌توانیم یک برنامه خوب تربیتی برای دانش‌آموزان در نظر بگیریم.
این استاد دانشگاه بیان کرد: معلم پرورشی باید آگاه به علم روز، علاقه‌مند به کار، دارای شناخت از دانش‌آموز در همه ابعاد رشدی، توانایی برقراری رابطه عاطفی با دانش‌آموز، مؤمن، دارای تقوا و معرفت باشد، نظام را دوست داشته و ارزش‌های آن را بداند، از خون شهدا پاسداری کند و به هویت ملی ایرانی و وطنی حرمت بگذارد.
احمدی تصریح کرد: معلم پرورشی باید ابتدا خودش عامل باشد یعنی اگر از دانش‌آموزان خواست در نماز جماعت شرکت کنند، ابتدا خودش برای این امر پیش‌قدم شود و بعد آنان را دعوت به امر کند.
وی با تأکید بر اینکه خانواده‌ها ابتدا باید فرزندان خود را به درجه‌ای از باور و شناخت برسانند، گفت: در مدرسه باید اطلاعات، دانش لازم برای پیشگیری از آموزش‌های غیرعرف را به مشاوران ارائه کرد. در صورت عدم حضور مشاور، این وظیفه به عهده مربی تربیتی است البته به تنهایی نمی‌تواند این مهم را جامعه عمل بپوشاند بلکه همکاری مدیر، معاونان و معلمان را می‌طلبد.
این عضو هیئت علمی دانشگاه فرهنگیان به تعامل خانواده با مدرسه تأکید کرد و گفت: بین مدرسه و خانواده پل دوسویه ایجاد شود و خانواده‌ها با رفت و آمد به مدرسه وضعیت دانش‌آموز، روش‌ها، عادت‌ها، شخصیت آنان در خانه را مطرح کنند.
احمدی عنوان کرد: از سوی دیگر خانواده‌ها، معلمان و مشاوره‌ها مقاومت نکنند. چیزی که از دانش‌آموزان می‌بینند را به‌راحتی و آرامش خاطر با خانواده‌ها مطرح کنند و کمک بگیرند. این تعاملات باعث می‌شود دانش‌آموزان را در دوران حساس و سن نوجوانی و بحران‌های پیش رو نجات دهیم.
وی با اشاره به اینکه من ضرورت هماهنگی اولیا و مدرسه را قطعی می‌بینم، تصریح کرد: اولیای مدرسه در برابر اولیای خانه در تعلیم و تربیت دانش‌آموزان موضع نگیرند و و بالعکس. وحدت رویه داشته و هماهنگ باشند. موضوعی که مدرسه می‌گوید در خانه رد نشود و موضوعی که در خانه بیان می‌شود را مدرسه رد نکند تا مدرسه بتواند شرایط امن روانی را برای دانش‌آموزان جهت طرح همه مباحث پیش رو فراهم کند.
این استاد دانشگاه با بیان اینکه دانش‌آموزان نباید از مشاوران، معلم‌ها و معاون‌ها بترسند، آن‌ها باید شرایط امن روانی را حفظ کنند و با دانش‌آموزان همدل باشند، افزود: مدرسه باید دستگیری کند نه مچ‌گیری، باید درک متقابل بین دانش‌آموزان و اولیای مدرسه ایجاد شود به طوری که ابتدا اولیای مدرسه در مدرسه با دانش‌آموزان دوست شوند و بعد به ایفای نقش بپردازند زیرا در عالم دوستی می‌توانند کارهای مثبتی انجام دهند که ممکن است در یک رابطه رسمی نشود انجام داد.
احمدی تأکید کرد: الگو‌های برجسته دانش‌آموزی برای دانش‌آموزان مطرح شود به طور مثال اکنون که در هفته دفاع مقدس قرار داریم می‌توان به معرفی دانش‌آموزانی پرداخت که در این سنین تا برای دفاع از کشور و حفظ ارزش‌ها، عفاف، حجاب و دین، در جبهه‌های حق علیه باطل حضور داشته و برخی نیز به مقام شهادت نائل آمدند.
وی با اشاره به موضوع جنگ ترکیبی و شناختی که این روزها مطرح شده و دشمن به هر شکلی در صدد از بین بردن وحدت و ناامنی شرایط موجود است، گفت: ما در فضای جنگ ترکیبی هستیم دشمن انواع فن‌ها را برای ضعیف کردن ما، ملت ما و ایجاد شکاف بین مسئولان نظام، مردم، دین، ارزش‌ها و اعتقادها به کار گرفته و در صدد کمرنگ کردن آن‌ها است، بنابراین باید هوشیار باشیم و با وحدت رویه یک باور درست در مدرسه برای رشد چندگانه دانش‌آموزان فراهم کنیم که موجب رشد متوازن و متعادل شود.
به طور کلی می‌توان گفت تربیت دانش‌آموزان تنها به عهده خانواده نیست، بلکه یک مسئولیت جامع و سراسری است، همکاری بین مدرسه، خانواده، و جامعه بسیار مهم است چراکه به دانش‌آموزان کمک می‌کند تا بهترین فرصت‌ها را برای تحصیل و توسعه شخصی خود و در نتیجه، بهترین عملکرد را در زندگی داشته باشند.
شناسه خبر 73935
