چاقی یک معضل فراگیر بهداشت عمومی است که بر کشورهای سراسر جهان تأثیر می‌گذارد و پیامدهای چشمگیری برای سیستم‌های مراقبت‌های بهداشتی، اقتصادها و مهم‌تر از همه، سلامت و تندرستی میلیون‌ها نفر دارد. سازمان جهانی بهداشت، چاقی را به‌عنوان تجمع غیرطبیعی یا بیش‌ازحد چربی تعریف می‌کند که سلامتی را به خطر می‌اندازد. تا سال 2016 بیش از 650 میلیون بزرگسال در سراسر جهان با مشکل چاقی دست‌وپنجه نرم می‌کردند.
داده‌های اخیر سلامتی، شیوع بسیار بالایی از چاقی را در چندین کشور سراسر جهان نشان می‌دهد که کشورهای جزیره اقیانوس آرام در صدر فهرست قرار دارند. شدت و الگوی این بحران در سراسر جهان نیازمند رسیدگی فوری است.
**کشورهای جهان با بالاترین نرخ چاقی
نائورو 61 درصد، جزایر کوک 55.9 درصد، پالائو 55.3 درصد، جزایر مارشال 52.9 درصد، تووالو 51.6 درصد، نیو 50 درصد، تونگا 48.2 درصد، ساموآ 47.3 درصد، کیریباتی 46 درصد، میکرونزی 45.8 درصد.
نائورو، کشور جزیره اقیانوس آرام دارای بالاترین نرخ چاقی در جهان است. بر اساس داده‌های موجود، 61 درصد از بزرگسالان این کشور چاق محسوب می‌شوند که نشان‌دهنده نگرانی شدید برای سلامت عمومی است.
کشورهای دیگر با نرخ چاقی قابل‌توجه این فهرست کویت (37.9 درصد)، ایالات‌متحده‌آمریکا (36.2 درصد)، اردن (35.5 درصد) و عربستان سعودی (35.4 درصد) است.
قاره آسیا تنوع قابل‌توجهی در شیوع چاقی نشان می‌دهد. در مقابل کشورهایی همچون ژاپن و کره‌جنوبی نرخ چاقی پایینی (4.3 درصد و 4.7 درصد) را گزارش می‌کنند و کمترین میزان چاقی در ویتنام، کشوری در جنوب شرق آسیا ثبت شده است که تنها 2.1 درصد از بزرگسالان آن چاق هستند.
**کشورهای جهان با پایین‌ترین نرخ چاقی
ویتنام 2.1 درصد، بنگلادش 3.6 درصد، تیمور شرقی 3.8 درصد، هند 3.9 درصد، نپال 4.1 درصد، ژاپن 4.3 درصد، اتیوپی 4.5 درصد، کره جنوبی 4.7 درصد، اریتره 5 درصد، سریلانکا 5.2 درصد
این ارقام تنها سطحی از مسئله پیچیده چاقی را در سراسر جهان نشان می‌دهد. فراتر از این اعداد، میلیون‌ها نفر تحت‌تأثیر این معضل قرار و نیاز فوری به استراتژی‌هایی برای رسیدگی به عوامل اجتماعی، اقتصادی و بهداشتی زمینه‌ای دارند که در نرخ‌های جهانی چاقی ایفای نقش می‌کنند. از طریق تلاش و تعهد جمعی برای ترویج سبک زندگی سالم‌تر، می‌توان با این بحران مقابله کرد.