محسن فریدونی در مصاحبه با خبرنگار سپهرغرب ضمن تشریح وضعیت روستا به مرکزیت آن اشاره کرد و گفت: ادارات دولتی مثل جهاد کشاورزی، درمانگاه، اورژانس، پست‌بانک و مرکز ict در روستا مستقر هستند. شغل بیشتر اهالی کشاورزی، دامداری و باغداری است. جمعیت طبق آمار خانه بهداشت یک هزار و 350 نفر و نسبت جمعیت زنان به مردان 50 درصد است.
وی یکی از مشکلات مهم در مدیریت پسماند روستا را نبود ماشین مناسب جهت حمل زباله و همچنین نداشتن باکس زباله عنوان کرد و گفت: اکنون به‌وسیله کمپرسی زباله‌ها از درب منازل جمع‌آوری می‌شود. به ماشین مکانیزه نیاز داریم که هزینه‌بر بوده و مستلزم تأمین اعتبار است و برای یک روستا به‌صرفه نیست.
این مقام مسئول ادامه داد: مکاتبات با سازمان شهرداری، بخشداری و فرمانداری انجام شده تا یک ماشین مکانیزه برای چند پارچه روستا در نظر بگیرند. تأییدیه‌های اولیه دریافت شده و تا حصول نتیجه پیگیری‌ها را ادامه خواهیم داد.
فریدونی با اشاره به وجود یک سالن فوتسال در روستا، از احداث زمین چمن مصنوعی خبر داد و گفت: سال 1383 اهالی روستا زمینی را جهت احداث یک مجتمع ورزشی اهدا کردند؛ البته تاکنون پیشرفتی در کار نداشتیم.
وی از زحمات آقای حسنی از مربیان ورزش‌های رزمی که در روستا سکونت دارد تشکر کرد و گفت: تا جای ممکن توسط خیرین و دهیاری مشکلات‌ ورزشکاران و مربیان را رفع کردیم.
دهیار روستای ولاشجرد به برنامه‌های حمایت از اشتغال طی دو سال اخیر اشاره کرد و افزود: با توجه به تخصص اهالی و با حمایت بنیاد علوی و برکت، وام‌های اشتغال‌زایی برای 100 خانوار جذب و جهت احداث گلخانه، کافی‌نت و خرید تجهیزات کشاورزی و دامداری استفاده شد.
فریدونی با ابراز خرسندی از مشارکت بانوان در اقتصاد روستا گفت: 50 درصد از وام‌های بنیاد علوی و برکت با تخصص‌های متفاوت به آن‌ها تخصیص داده شد. همچنین بانوان ورزشکار در مسابقات فوتسال در سطح شهرستان مقام کسب کرده‌اند.
وی با بیان اینکه حدود 30 سال پیش تخصص اهالی روستا مبل و منبت بوده و طی این ‌سال‌ها پنج هزار نفر از اهالی به یافت‌آباد و تهران مهاجرت کرده‌اند، گفت: در نظر داریم یک قسمت از روستا را به‌عنوان شهرک صنعتی، آزادسازی کرده و با قیمت مناسب در اختیار منبت‌کاران بگذاریم. اگر افراد به روستا بازگردند، می‌توانند کار را در شهرک و حتی در منازل‌شان انجام دهند. بنیاد علوی هم قول داده با وام‌های کم‌بهره از آنان حمایت کند.
وی با ابراز تأسف از استقبال نکردن از این موضوع باوجود اطلاع‌رسانی، مشکل اساسی را طولانی بودن مسافت روستا تا شهر دانست و گفت: مبل در تهران تولید و همانجا به بازار عرضه و مصرف می‌شود، اما اگر در روستا سرمایه‌گذاری و تولید کنند، چون روستا به بزرگراه کربلا نزدیک است، می‌توانند به کشورهای همجوار صادرات هم داشته باشند.
این مقام مسئول در پاسخ به این پرسش که میزان خودیاری مردم چقدر است؟ گفت: به‌دلیل کمبود آب، دو هزار هکتار زمین کشاورزی زیر کشت دیم رفته و باعث شده میزان خودیاری مردم کاهش پیدا کند؛ البته صفر نیست. در کوچه و معابر برای کارهای عمرانی کمک می‌کنند.
فریدونی با اشاره به مشکل تأمین آب شرب و کشاورزی گفت: دو حلقه چاه عمومی داریم که 100 هکتار باغ انگور را سیراب می‌کند. برای اضافه کردن چاه، پیگیری کردیم تا کشت آبی بیشتری داشته باشیم و باغ‌های انگور را آبگیری کنیم تا از بین نروند چون اشتغال مستقیم برای روستا ایجاد کرده است. همچنین برای ساخت مخزن سالم آب شرب، مکاتبه کردیم تا آب کم و زیاد نشود.
وی جلب حمایت مردم را مستلزم توسعه روستا برشمرد و ادامه داد: اگر مشکل آب و اشتغال روستا مرتفع شود، مهاجرت معکوس خواهیم داشت و این امر توسعه بیشتری را در پی دارد.
وی به بازنگری طرح هادی روستا در سال گذشته اشاره کرد و گفت: آزادسازی و قطعه‌بندی تعدادی از زمین‌ها از چهار طرف روستا انجام و جهت ساخت‌و‌ساز به اهالی اهدا شد.
دهیار روستای ولاشجرد با اشاره به اینکه حدود 42 وظیفه بر عهده دهیاری است، اظهار کرد: از ادارات دولتی و خدمات‌رسان انتظار داریم به وظایف خودشان به‌طور کامل عمل کنند تا وظایف آن‌ها بر دوش دهیاری نیفتد.
فریدونی در پایان سخنان خود با اشاره به اینکه روستای ما محور مواصلاتی شهرستان‌های همدان، تویسرکان و کنگاور است، خط‌کشی معابر اصلی و نصب سرعتکاه را خواستار شد و گفت: پس از مکاتبات چندین‌ساله با سازمان راهداری، هنوز اقدامی انجام نشده است.