سپهرغرب، گروه خبر: ساناز صفربیرانوند، کارآفرینی که با عمل به شعار تولید و جهاد اقتصادی توانسته در زمینه چرم‌دوزی حرفی برای گفتن داشته باشد، معتقد است: مشاغل خانگی و خُرد می‌توانند درآمدی به‌مراتب بیشتر از شغل‌های اداری داشته باشند، از طرفی خودباوری و اعتماد به نفس کارآفرینان را هم افزایش می‌دهد.

کارآفرینان در حوزه مشاغل خانگی با ماجراهای مختلف و گاه بسیار ساده ورود پیدا کرده و به موفقیت‌های چشمگیری رسیده‌اند؛ راه‌هایی که هریک از آن‌ها می‌تواند جرقه‌ای در ذهن افرادی باشد که به دنبال شروع کسب‌وکاری هستند، برای ساناز صفربیرانوند هم این روند در 24 سالگی با یک آموزش چندساعته چرم‌دوزی در اردوی جهادی شروع شد.

وی که اکنون 29 ساله و اهل روستای زردآباد خرم‌آباد است، با وجود اینکه کارشناس ارشد صنایع غذایی بوده، اما به دنبال این بود که خودش کاری را آغاز کند و همین موضوع سبب شد که به سمت چرم‌دوزی روی بیاورد.

این بانوی کارآفرین معتقد است: جوانان ما تن به مشاغل خانگی و خُرد نمی‌دهند و از فرصت‌ها استفاده نمی‌کنند، همین امر ضربه زیادی به استان به‌لحاظ اقتصادی وارد کرده است؛ درحالی از نرخ بیکاری لرستان صحبت به میان می‌آید که ما حتی در روستاها هم با کمبود نیروی کار مواجه هستیم.

صفربیرانوند می‌گوید: یکی از مواردی که مرا به سمت چرم‌دوزی سوق داد، نیاز کشور به تولید بود، یعنی احساس وظیفه کردم که اکنون زمان جهاد اقتصادی است، همان‌طور که مقام معظم رهبری همواره به تولید و اقتصاد نگاه ویژه‌ی داشتند.

او پس از چندسال تلاش و پشتکار اکنون توانسته کارگاهی برای خود راه‌اندازی و علاوه‌بر کسب درآمد، برای چندین نفر هم شغل ایجاد کند، نکته مثبت در رابطه با این بانوی کارآفرین تلاشی است که برای آموزش رایگان اطرافیان و اهالی روستا انجام می‌دهد.

با این بانوی کارآفرین روستای زردآباد که در 22 کیلومتری خرم‌آباد قرار دارد، گپ‌وگفتی کوتاه انجام داده‌ایم که خواندن آن خالی از لطف نیست:

   با آموزش چندساعته شروع کردم به دوختن کیف چرم

ساناز صفربیرانوند از آشنایی‌اش با چرم‌دوزی برایمان می‌گوید: حدود 6 یا هفت سال پیش در یکی از اردوهای جهادی حدود چند ساعت آموزش دوختن کیف چرم را دیدم، پس از اینکه درسم تمام شد، چند جا سراغ کار رفتم، اما متوجه شدم که کار بیرون را دوست ندارم، تصمیم گرفتم خودم کاری شروع کنم.

همین شد که یک مقدار چرم طبیعی و وسایل تهیه و شروع به دوختن کیف چرم کردم، ابتدا چون آموزش زیادی ندیده بودم، چندین کیف را خراب کردم تا اینکه توانستم محصول نسبتاً مناسبی تهیه کنم و از آشنایان سفارش بگیرم؛ سودی که عایدم شد را الکی خرج نکردم، بلکه وسایلی که نیاز بود را خریداری کردم.

چندسالی با دست ادامه دادم تا اینکه تصمیم گرفتم کار را گسترش بدهم، اما برای این موضوع نیازمند پول بودم؛ به چندجا مراجعه کردم برای وام، اما همه با درصد بالا بودند، یک‌بار که به نیت گرفتن سفارش به کمیته امداد مراجعه کردم، چون زیر پوشش بودم، مسئول خودکفایی گفت چرا برای توسعه کار وام نمی‌گیری؟ پاسخ دادم که وام‌ها همه درصد بالا است، من دنبال وام با درصد پایین هستم که مرا معرفی کرد و 40 میلیون تومان دریافت کردم و با آن دستگاه لیزر خریدم و کارم را گسترش دادم.

با رونق گرفتن کار توانستم کارگاه کوچکی در خانه راه‌اندازی کنم که شامل دو بخش است، اتاق کار و بخشی هم که مخصوص آموزش است، زمانی که سفارشات عمده دارم، پنج تا 6 نفر هم کار می‌کنند.

وی در مورد نحوه گرفتن سفارشات نیز می‌گوید: بخشی از سفارشات مربوط به افرادی است که از قبل مرا می‌شناسند، بخشی هم از طریق مجازی و پیج اینستاگرام است؛ اما عمده سفارشات مربوط به مشتریانی بوده که بخش خودکفایی کمیته امداد معرفی می‌کند، بانک‌ها هم سفارشاتی دارند؛ قبل ازکرونا بازارهای فصلی هم داشتیم، اکنون تلاش دارم که از دیجی‌کالا اقدام به فروش و معرفی محصولات داشته باشم که تاکنون موفق نشده‌ام.

هرچند کار را با همان آموزش ابتدایی آغاز کردم، اما کار که توسعه پیدا کرد، دنبال آموزش رفتم و همچنان ادامه می‌دهم، زیرا چرم‌دوزی نیاز به خلاقیت و آموزش به‌روز دارد.

کیف‌های دستی، زنانه و اداری محصول اصلی است که این بانوی کارآفرین تولید می‌کند، او می‌گوید: تیکه‌های چرمی که باقی می‌ماند چون چرم طبیعی است، نمی‌شود دور انداخت؛ از آن‌ها برای درست کردن گلیم، زیورآلات، دسته‌کلید یا سفارشات خاص مانند جلد اسلحه استفاده می‌کنم.

او به علل موفقیت خود در این عرصه هم اشاره می‌کند و می‌گوید: ببینید دلایل زیادی دارد؛ نخست اینکه به هنر علاقه دارم و چرم‌دوزی هم کاری است که تنوع دارد که با علاقه آن را دنبال می‌کنم، دوم اینکه صحبت و تأکید رهبری درخصوص تولید در کارگاه‌های کوچک تأثیر زیادی بر کار من داشت، اعتقاد دارم در شرایط فعلی کشور نیاز است در جبهه اقتصادی مشغول باشم، همان‌طوری که زمانی در جبهه فرهنگی کار می‌کردم.

اما نکته‌ای که باید بیان کنم و نقش زیادی در موفقیت من داشت، پشتیبانی و حمایت کمیته امداد بود؛ اعتمادی که این نهاد به من کرد.

این بانوی کارافرین در بخش دیگری از سخنان خود درخصوص اهمیت کارآفرینی به‌ویژه برای زنان می‌گوید: اعتقاد شخصی من این است که برای زنان هیچ مکانی بهتر از خانه نیست، اما یک زمانی نیاز است درآمدی داشته باشیم، هرچند بسیاری از زنان به دنبال کارهای اداری هستند، اما تجربه و مستندات نشان می‌دهد شغل‌های آزاد درآمد بیشتری دارد، نکته مثبت مشاغل خانگی این است که در خانه هم می‌توانی راحت کار کنی و هم به زندگیت برسی.

من خطبه‌ای از امام علی (ع) را با این مضمون خواندم که اگر می‌توانی کاری را انجام بدهی که روزیت را بدون واسطه از خدا بگیری، آن کار را انجام بده، این یعنی اهمیت کارآفرینی و جمله خیلی خوبی است، اگر جوانان از آن سرمشق بگیرند.

   فرهنگ کار وجود ندارد

این بانوی کارآفرین از نبود فرهنگ کار بین مردم استان به‌ویژه خرم‌آباد گلایه دارد و می‌گوید: این موضوع اصلاً خوب نیست، در همین روستای ما ظرفیت برای کارهای مختلف وجود دارد، اما نیروی کار کم داریم و این ضربه فراوانی به استان وارد کرده است؛ متأسفانه ما از فرصت‌ها درست استفاده نمی‌کنیم، من بارها از اطرافیان تقاضا کرده‌ام که آموزش رایگان ببینند، اما استقبال نمی‌کنند.

صفربیرانوند بازاریابی را مهم‌ترین مسئله پیشرفت کارآفرینان می‌داند و می‌گوید: متأسفانه بازار خرید جدی گرفته نمی‌شود، کارآفرین در استان اگر معرف و پشتیبان نداشته باشد، نمی‌تواند محصولش را عرضه کند؛ ارگان‌ها و نهادها از محصولی که بیخ گوش خودشان تولید می‌شود، عبور و همان را از استان دیگر تهیه می‌کنند! اصلاً هم کیفیت برایشان مهم نیست، این یک معضل جدی است، کارآفرینان نیاز به دلسوز دارند.

مشکل دیگر کارآفرینان هم که مربوط به بوروکراسی (کاغذبازی) اداری بانک‌ها است که به تعبیر مقام معظم رهبری کارآفرینان باید از هفت‌خوان رستم عبور کنند، به نظر می‌رسد بانک‌ها در رابطه با تسهیلات پرداخت‌شده به کارآفرینان باید تجدید نظر کنند.