پایگاه عقاب 44
ماجرا وقتی شکل حساس‌تری به خود می‌گیرد که با نگاهی به گذشته و روزهای ابتدایی امسال، شاهد بودیم که ارتش از یک پایگاه زیرزمینی پهپادی با نام «313» نیز رونمایی کرد؛ پایگاهی با طیف گسترده‌ای از پهپادها با وظایف و ابعاد مختلف. و هنگامی که این دو پایگاه با یکدیگر ترکیب شوند، یک توان عظیم هوایی را در بُعد هجوم به دشمن فراهم می‌کنند.
 پایگاه راهبردی 313
چند روز پس از انتشار تصاویر پایگاه هوایی «عقاب 44»، بار دیگر توان و قدرت دفاعی و نظامی کشور به رخ دشمنان کشیده شد و در کنار آن این سوال مطرح شد که آیا دشمنان توان مقابله با تجهیزات قدرتمند دفاعی ایران را دارند؟
 چتر نامرئی بر فراز ایران و هزاران کیلومتر آن‌طرف‌تر
نکته مهم درباره تامین امنیت هواوفضای ایران اسلامی استفاده از یک شبکه هوشمندی یکپارچه پدافندی است که به طور کامل بومی شده و نیروهای پدافندی از طریق یک سامانه فرماندهی و کنترل، آن را هدایت می‌کنند. این به معنای آن است که همه سامانه‌های پدافندی نیروهای مسلح در قالب شبکه یکپارچه پدافند هوایی با یکدیگر هماهنگ (SYNC) هستند.
 سامانه باور 373
دیگر نکته مهم در حوزه پدافندی این است که شبکه یکپارچه پدافند هوایی ایران اسلامی از طیف متنوع سامانه‌سلاح‌ها با بردهای مختلف تشکیل شده است که باور 373 به عنوان پیشرفته‌ترین عضو این شبکه می‌تواند همه اهداف به ویژه اهداف رادارگریز و با سطح مقطع بسیار کم را در فاصله 304 کیلومتری منهدم کند.
سومین نکته در باب قدرت شبکه یکپارچه پدافندی این است که اگر هر پرنده متجاوزی وارد خاک ایران شود و به اخطارها برای خروج توجه نکند آن‌گاه بلافاصله و به سرعت منهدم می‌شود یعنی دقیقاً همانند پهپاد گلوبال هاوک. البته در برخی موارد نیز هوش ایرانی در پدافند هوایی توانسته است به جای انهدام پهپادهای متجاوز مانند هرمس یا RQ-170 آن‌ها را تسخیر کرده و فرود بیاورد.
 خواب دشمنان برای ایران، تعبیر نخواهد شد!
آنچه در کنار بهره‌گیری از یک شبکه پدافندی اهمیت دارد، استفاده از تجهیزات مناسب در حوزه آفندی است. چراکه نیروهای مسلح باید بتوانند بلافاصله پس از تهاجم احتمالی دشمن به مناطق مهم و منافع راهبردی ایران اسلامی یک پاسخ سریع و قاطع به دشمن بدهند؛ یعنی دقیقاً مانند آنچه در هنگام حمله بعثی‌ها به ایران رخ داد و نیروی هوایی ارتش بلافاصله عملیات انتقام از دشمن را اجرا کرد.
ارتش‌های عربی در جنگ 6 روزه با رژیم صهیونیستی شکست سختی را تجربه کردند؛ گرچه در بخش‌هایی برتری با اعراب بود ولی صهیونیست‌ها توانستند در یک غافلگیری با استفاده از جنگنده‌های خود به پایگاه‌های نیروی هوایی ارتش‌های عربی حمله و همه آن‌ها را بمباران و منهدم کردند.
شدت حمله جنگنده‌های صهیونیستی علیه ارتش‌های عربی به حدی بود که همه جنگنده‌های موجود روی باندهای پرواز و حتی آشیانه‌های هواپیماها نیز به صورت کامل خاکستر شدند و در آتش سوختند. در واقع، صدام نیز با در نظر داشتن چنین عملیاتی به همه فرودگاه‌های ایران حمله کرد تا بتواند چنین بلایی را بر عقاب‌های ایرانی بیاورد. اما، عملیات نیروی هوایی ارتش اولین پاسخ به بعثی‌ها در ناکام گذاشتن چنین خیالی بود. البته چند فروند از هواپیماهای ایرانی نیز تحت آسیب قرار گرفتند که در مجموع اصلاً تاثیری در توان رزم ایران علیه بعثی‌ها نداشتند. امروز با گذشت سال‌ها از جنگ تحمیلی توان دفاعی و نظامی کشورمان چندین برابر افزایش یافته و می‌توان گفت که اصلا قابل مقایسه با آن سالها نیست و با پشتوانه این توان دفاعی است که می‌توان با قطعیت گفت خواب آشفته دشمنان درباره مردم و نظام اسلامی ما تغییر نخواهد شد.
 احداث پایگاه‌های زیرزمینی؛ از شهرهای موشکی تا شهر پهپادی و جنگنده
نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران با توجه به دلایل مذکور و همچنین، لزوم رعایت نکات امنیتی و اختفاء تاسیسات راهبردی خود، کار طراحی و ساخت پایگاه‌های زیرزمینی خود را آغاز کرد. طبق اطلاعات موجود، قدمت ساخت نخستین پایگاه زیرزمینی ایران آن هم از نوع موشکی به سال 1362 در خلال جنگ تحمیلی باز می‌گردد.
پایگاه‌ها یا به تعبیر چند سال اخیر، شهرهای موشکی بیشتر در کوهستان‌ها و چند صد متر زیر زمین واقع شده‌اند و پراکندگی موقعیت‌های استقرار این پایگاه‌ها در سراسر کشور به گونه‌ای است که در صورت لزوم دشمنان از چند جبهه غافلگیر شوند.
امروزه طیف متنوعی از پایگاه‌های زیرزمینی در نیروی هوافضای سپاه، نیروی دریایی سپاه و اخیراً نیز در ارتش نیز مشاهده می‌شود. پایگاه‌هایی مختلف با ویژگی‌های راهبردی که هر کدام در واقع مشت نمونه خروار هستند تا گوشه‌ای از قدرت ایران را به دشمنان یادآوری کنند. شهرهای زیرزمینی نیروهای مسلح جمهوری اسلامی از تنوع بالایی برخوردار هستند و در میان همه شهرهای زیرزمینی، آن دسته که مجهز به تیربار موشکی هستند نیز نقش موثری در انجام همزمان پدافند و آفند دارند.