همدان در آستانه یک رویداد هویتی بزرگ است؛ نمی‌گویم رویداد فرهنگی چراکه معتقدم وقتی از شهدا سخن به میان می‌آید، امری بزرگ‌تر از مفهومی است که ما با استحاله واژه‌ها از رویداد فرهنگی در ذهن مخاطب ایجاد کرده‌ایم. شهید و شهادت در واقع امر، والاترین جایگاهی است که انسان در قوس صعودی خود از خاک تا ملکوت به آن دست می‌یابد. مرحوم استاد علامه طباطبائی در تفسیر المیزان می‌گوید: «شهادت یکی از حقایق قرآنی است که در موارد متعدد یاد شده، دارای معانی وسیعی است. حواس عادی ما و نیروهای وجودی ما تنها صورت افعال را تحمل می‌کند. حقایق اعمال و معانی نفسانیه، کفر و ایمان، شقاوت و سعادت، خیر و شر، حُسن و قبح، و آنچه از دسترس حس مخفی است و تنها با قلوب کسب می‌شود، این‌ها از دید انسان خارج است، اما شهیدان به ادراکی می‌رسند که بر این‌ها اشراف و از این‌ها مطلع و در کنارشان حضور دارند.» درحقیقت پُرمحتواترین عنوان در راستای تکامل انسان، از دیدگاه متون اسلامی، عنوان شهید است. شهید با قطرات خون سرخ خود، راه اصلی انسان‌ها و خط اصیل سعادت بشر را نمایان می‌کند تا رهروان، در وسط راه گم نشده و با ادامه راه او به سعادت ابدی دست بیابند.

شهید آن طائر بلندپرواز قدسی است که فضا و عرصه گیتی را برای پرواز خود ناچیز و کوچک می‌بیند و از این رو پر می‌گشاید و به قرب الی‌الله که عند ربهم یرزقون است، نائل می‌شود. شهادت، انتخاب سبک زندگی پاک، بریدن از تعلقات دنیوی، شکافتن قفس کالبد مادی، حرکت به مقام بلند شهود الهی، دست شستن از زندگی عرفی و از سر عادت و انتخاب حیات آگاهانه است.

این‌روزها همدان آماده می‌شود تمام‌قد به احترام شهید و شهادت بایستد؛ به احترام زنان و مردانی که آگاهانه و شهیدانه زیستند و از تمام داشته‌های خود برای تحقق «کلمه‌الله هی‌العلیا» استفاده کردند، حتی از قطره‌قطره خونشان. یادمان باشد در این رویداد بزرگ قرار است از چنین حیاتی سخن بگوییم، نباید به کنگره هشت هزار شهید استان همدان به‌عنوان یک برنامه همچون دیگر مراسم‌ها هرچند بزرگ‌تر، بنگریم. جمع شدن و جماعتی را رقم زدن با این نام و نشان، کار ساده و سهلی نیست، باید درخور جایگاه شهادت در فرهنگ قرآنی و مبانی اندیشه اهل‌ بیت علیهم‌السلام نشست، برخاست، سخن گفت و عمل کرد.

متوجه باشیم این محفل یک جلسه اداری یا رویداد فرهنگی عادی نیست که ساعاتی در کنار هم بنشینیم و بشنویم و تمام. شهادت و شهید همان امر مقدسی است که امیر‌المؤمنین امام علی علیه‌السلام از خداوند جایگاه شهیدان را طلب می‌کند. این کهن‌واژه نشانگر آن کیفیت حیات است که برای همیشه جریان‌ساز و پیشرو ادامه می‌یابد تا امروز که تلاویو بر اثر حرکت ققنوس‌وار جوانان جبهه مقاومت به خود لرزید و فردایی که چشمان ما به آن سپیده معهود روشن می‌شود، ان‌شاءالله.