حسن خدایاری روز سه‌شنبه 30 اردیبهشت‌ماه در مصاحبه با خبرنگار روزنامه سپهرغرب گفت: چون ساخت‌وسازها غیرقانونی و بدون رعایت آیین‌نامه‌ها انجام می‌شود، استحکام ندارد و در صورت بروز حادثه نباید از بیمه حوادث انتظار پاسخگویی داشته باشند.
وی افزود: بخاطر مسدود شدن معابر، همسایه‌ها نمی‌توانند انشعابات دریافت کنند. همجنین جدول‌گذاری آب‌های سطحی هم انجام نمی‌شود و آب در کوچه پخش شده و مشکلات بهداشتی ایجاد می‌کند.
وی در پاسخ به اینکه دلیل عدم همکاری مردم چیست؟ با اشاره به افزایش قیمت زمین گفت: برخی افراد بدون استعلام از دهیاری، با مبلغ گزاف معامله انجام داده و موقع احداث متوجه می‌شوند که ساختمان در طرح بازسازی است و باید عقب‌نشینی کنند اما حاضر نیستند یک متر از زمین‌شان کسر شود حتی برخی ادعا دارند دهیاری باید خسارت دهد که در توان ما نیست.
دهیار روستای کریم‌آباد با بیان اینکه عده‌ای از روی لجبازی با همسایه و برخی با این فکر اشتباه که اگر ما بسازیم دولت نمی‌تواند تخریب کند و باید امتیاز بدهد، ساخت و ساز غیرمجاز انجام می‌دهند ولی ما نمی‌توانیم به همچنین ساختمان‌هایی امتیاز بدهیم.
خدایاری دلیل تنش بین مردم و دهیاری را ساخت غیر قانونی و بدون مجوز ساختمان اعلام کرد و گفت: از مردم روستا درخواست داریم، ساخت‌و‌سازهایشان را از طریق دهیاری و با مجوز انجام دهند. بارها از طریق اخبار روستا تبعات، منع قانونی و تشویقات را توضیح داده‌ایم اما متأسفانه کسی گوشش بدهکار نیست.
وی دلیل مهاجرت معکوس را گرانی مسکن و اجاره در شهرستان برشمرد و خاطرنشان کرد: ما سعی می‌کنیم با همکاری بخشداری و شورا تا جایی که قانون اجازه بدهد، هزینه‌های پروانه ساخت و ساختمان را کاهش دهیم که اهالی تشویق شوند و به روستا برگردند.
دهیار روستا با اشاره به مشکل تأمین زمین مسکونی باوجود اجرای طرح بازنگری روستا در سال 1398 اظهار کرد: بخشی از زمین‌های اطراف روستا کشاورزی است که امکان تغییر کاربری و الحاق ندارد. بخشی دیگر، شخصی بوده که در صورت الحاق به طرح فقط کفاف خودشان را می‌دهد. بخشی هم در اختیار منابع طبیعی است که همکاری مسئولان منابع طبیعی و بنیاد مسکن را می‌طلبد تا زمین‌ها را الحاق، قواره‌بندی و تفکیک کنند و با قیمت مناسب در اختیار جوانان قرار دهند.
خدایاری به تشریح وضعیت روستا پرداخت و گفت: طبق آمار غیر رسمی کریم‌آباد حدوداً دو هزار نفر جمعیت دارد. نسبت جمعیت بانوان به آقایان 50 درصد است. شغل اهالی کشاورزی است و محصولاتشان سیر و سیب زمینی و گندم دیم است و به زبان ترکی صحبت می‌کنند.
وی با اشاره به اختصاص بیشتر اعتبارات در ردیف عمرانی اظهار کرد: فعالیت دهیاران بیشتر در پروژه‌های عمرانی است. کارهایی ازجمله آسفالت ریزی، احداث بوستان روستایی، تکمیل کردن بلوارها و روشنایی آن‌ها، باز کردن معابر از طریق مذاکره با صاحبان املاک.
این مسئول ادامه داد: در حوزه فرهنگی با گروه‌های بسیج، شورای فرهنگی و شورای اقامه نماز جهت برگزاری جشن‌ها در اعیاد، مراسم عزاداری، یادواره شهدا و... هماهنگی و برنامه‌ریزی کرده و جلسه هم برگزاری می‌کنیم.
خدایاری با اشاره به کسب مقام‌های استانی در رشته کاراته توسط دختران روستا، گفت: تجهیزات و امکانات ورزشی بسیار ضعیف است، در حوزه ورزشی هم اعتبار و هم ارتباط زیادی با تربیت بدنی روستا نداریم. خانه‌های ورزش با تجهیزات بسیار کم فعالیت دارد و جوابگوی اهالی روستا نیستند. سالن ورزشی نداریم و جوانان به‌ناچار در مصلی روستا، ورزش می‌کنند.
وی در پاسخ به اینکه ساخت سالن ورزشی جزو برنامه‌های عمرانی نیست؟ گفت: دهیاری‌ها اعتبار اضافه ندارند که هزینه کنند. اداره ورزش و جوانان موظف است در روستاها سالن احداث کند. ما در مرحله واگذاری زمینی به مساحت هزار متر به اداره ورزش و جوان هستیم ولی طی مذاکرات انجام‌شده، فعلاً اعتباری ندارند مگر از محل خودیاری تأمین شود. البته نمی‌توانیم در این شرایط اقتصادی به مردم فشار بیاوریم که کمک کنید تا سالنی با هزینه چند ده میلیاردی ساخته شود.
وی درخصوص نحوه تأمین بودجه دهیاری بیان کرد: 90 درصد اعتبارات دهیاری از سمت دولت و ردیفی که در بودجه برابر سرانه جمعیتی است، تأمین می‌شود. هرچه جمعیت بیشتر باشد اعتبارت بیشتر است. البته ما به مردم پیشنهاد می‌دهیم در جدول‌گذاری‌ها و آسفالت‌ریزی به‌صورت خودیاری و همیاری کمک کنند اما اهالی گرفتارند و به هر دلیلی همت‌شان کم است و در کمک کردن ضعیف‌اند.
دهیار روستای کریم‌آباد به نبود شورای بومی در روستا به‌دلیل مشکلات اشاره کرد و گفت: سال گذشته جهت پیگیری مشکلات خصوصاً مطالبات قشر جوان، شورای فرهنگی تشکیل دادیم.
خدایاری با ابراز خوشحالی از اینکه روستای کریم‌آباد خاستگاه افراد شاخص در سمت‌های شهرستانی و استانی است، گفت: سالی یک بار از آن‌ها تقدیر می‌کنیم و هدایایی به‌عنوان تشویق در نظر می‌گیریم که بدانند به فکرشان هستیم و متوجهیم که در روستا زحمت می‌کشند. دوست داریم بیشتر کمک کنیم اما در قوانین اختیارات دهیاری‌ها محدود است. فقط می‌توانیم خواسته‌هایشان را به مسئولان شهرستانی ارجاع دهیم و حمایت کنیم.
وی با ابراز تأسف از فعالیت نداشتن زنان روستا در برنامه‌های مذهبی که از طرف بسیج برگزار می‌شود، گفت: سال گذشته تصمیم گرفتیم کلاس‌های آموزشی ازجمله قالی‌بافی، سفالگری و رنگ‌آمیزی سفال برای بانوان برگزار کنیم اما استقبال نشد. هر چند خانم‌ها راغب بودند اما همسران‌شان راضی نبودند که آن‌ها فعالیت اقتصادی داشته باشند.
وی ادامه داد: باید روی این موضوع بیشتر کار و فرهنگ‌سازی شود که خانم‌ها حتماً نباید برای درآمدزایی کار کنند. هدف اصلی در اجتماع بودن و حضور پررنگ‌تر آن‌ها در مسائل روستاست که البته زمان‌بر است.
این مسئول یکی از پیشرفت‌ها را نصب دکل مخابرات اعلام کرد و گفت: گوشی‌های همراه در آنتن‌دهی مشکل داشت و خیلی قطع و وصل می‌شد. با پیگیری دهیاری، فرماندار و نماینده مجلس دکل نصب شد اما بعد از گذشت دو سال هنوز تجهیزاتش تکمیل نشده و منتظریم که انجام شود.
خدایاری با ابراز امیدواری از رفع معضل فاضلاب و ایجاد سطح بالای کیفیت عمومی اذعان کرد: آب‌های سطحی و فاضلاب از جوی‌ها رد شده و داخل کانالی که در انتهای روستا قرار دارد، جمع می‌شود. در انتهای کانال، زمین‌های کشاورزی و رودخانه است. نمی‌توانیم فاضلاب را به سمت رودخانه هدایت کنیم چون محیط زیست ایراد می‌گیرد. همسایه‌های اطراف کانال واقعاً در عذاب هستند.
وی با ابراز تأسف از حاصل نشدن نتیجه باوجود پیگیری‌های مستمر اهالی و دهیاری از سازمان‌های مختلف گفت: با سازمان آب و فاضلاب مذاکره کردیم که در پاسخ گفتند ما مشکل را می‌دانیم اما اعتبار نداریم. پس از درخواست‌های مکرر جهت بازدید مجدد، منتظریم تا بخشدار و فرماندار به وعده خود عمل کنند شاید فرجی شود.
وی در پایان سخنان خود ضمن درخواست از ارگان‌های مختلف جهت همکاری بیشتر گفت: روستاییان به حداقل امکانات راضی هستند. اساسی‌ترین نیاز روستا انجام روشنایی معابر در کوتاه‌مدت و دریافت قیر یارانه‌ای برای آسفالت‌ریزی است.