بررسی‌های میدانی از وضعیت خانواده‌های چندفرزندی نشان می‌دهد که برخلاف تصور رایج، افزایش تعداد فرزندان نه‌تنها موجب اختلال در نظم زندگی نمی‌شود، بلکه در بسیاری موارد به ارتقای کیفیت روابط خانوادگی، استقلال فکری فرزندان و رضایت‌مندی بیشتر والدین منجر می‌گردد.
یکی از فعالان حوزه خانواده و جمعیت گفت: در سال‌های اخیر، با افزایش نگرانی‌ها نسبت به کاهش نرخ باروری و بسته شدن پنجره جمعیتی کشور، توجه به الگوهای موفق خانوادگی بیش از پیش اهمیت یافته است. مطالعات میدانی و تجربیات ثبت‌شده از خانواده‌های دارای سه فرزند و بیشتر، نشان می‌دهد که این خانواده‌ها با وجود محدودیت‌های اقتصادی، از سطح بالایی از انسجام، رضایت‌مندی و نظم در زندگی برخوردارند.
در این خانواده‌ها، فرزندان بزرگ‌تر نقش مؤثری در ایجاد تعادل رفتاری و کمک به والدین ایفا می‌کنند. مادران نیز با افزایش تعداد فرزندان، به‌طور طبیعی به مدیریت منظم‌تری در امور روزمره دست می‌یابند. این مشاهدات، مؤید آن است که الگوی چندفرزندی می‌تواند در شرایط فرهنگی و اجتماعی ایران، الگویی پایدار و قابل توصیه باشد.
او از سوی دیگر بیان کرد: بررسی‌های تخصصی در حوزه باروری زنان نشان می‌دهد که فرصت باروری در طول زندگی یک زن محدود و غیرقابل بازگشت است. به‌طور متوسط، هر زن حدود 400 چرخه باروری در دوران زندگی خود دارد، که در هر چرخه، احتمال بارداری تنها حدود 20 درصد است. این آمار نشان می‌دهد که برخلاف تصور عمومی، تصمیم‌گیری برای فرزندآوری نباید به تعویق افتد، چرا که فرصت‌های باروری به سرعت کاهش می‌یابد.
پدیده «پیری تولید مثل» نیز یکی از چالش‌های مهم در حوزه سلامت باروری است. سلول‌های زایای زنان از دوران جنینی شروع به کاهش می‌کنند؛ به‌طوری‌که از حدود 6 تا هفت میلیون سلول در هفته بیستم جنینی، در زمان تولد تنها دو میلیون سلول باقی می‌ماند. در دوران بلوغ، این تعداد به حدود 300 هزار سلول می‌رسد که تنها 400 سلول قابلیت باروری دارند. این روند طبیعی، نشان‌دهنده ضرورت آگاهی‌بخشی به زنان درباره محدودیت‌های زیستی باروری و اهمیت تصمیم‌گیری به‌موقع در این زمینه است.
با توجه به توصیه‌های علمی، فرهنگی و دینی در زمینه تشکیل خانواده و فرزندآوری، حمایت از خانواده‌های علاقه‌مند به فرزند بیشتر، حتی در شرایط اقتصادی دشوار، اقدامی راهبردی در جهت حفظ پویایی جمعیت و تقویت بنیان‌های اجتماعی کشور خواهد بود.