سپهرغرب، گروه خبر: به‌دلیل بارندگی‌های مناسب سال گذشته و حاصلخیزی خاک در بخش «کارزان»، صیفی‌کاران و سرمایه‌گذاران به کشت‌وکار در این منطقه روی آورده‌اند، اما متأسفانه حمایت نشدن و عدم صادرات محصولات آنان را بر سر دوراهی ماندن یا رفتن از این منطقه قرار داده است.

چندسالی‌ است که به‌دلیل وضعیت آب و هوای مناسب و زمین‌های حاصلخیز، مردم بخش کارزان به کشت صیفی‌جات روی آورده‌اند. از آنجایی‌ که این منطقه پتانسیل خوبی در حوزه کشاورزی دارد، سرمایه‌گذاران زیادی از استان‌های همدان و خوزستان در این منطقه سرمایه‌گذاری کرده و با زیر کشت بردن چندین هکتار زمین، اقدام به کشت خیار و گوجه کرده‌اند.

اما دست بر قضا امسال بخت با کشاورزان کارزانی و سرمایه‌گذاران همراه نشد و قیمت پایین این دو محصول همه را متحمل ضرر و زیان کرد.

یک کشاورز نهاوندی می‌گفت: جدای از مخارجی شامل زه‌کشی، بذر، آبیاری و غیره و به فرض اینکه اصلاً این مزارع خیار و گوجه خودرو باشند با قیمت هر کیلو یک‌هزار تومان، هزینه کارگر و حمل به استان‌های هم‌جوار فقط نقد می‌شود و عملاً نه‌تنها سرمایه حاصل نشده، بلکه اصل سرمایه نیز ضرر می‌شود.

دیگری می‌گفت: نهادهای متولی هم عملاً کاری برای بهبود وضعیت نمی‌کنند و این موضوع بیشتر کشاورزان را ناامید کرده است.

یک سرمایه‌گذار نهاوندی که سطح زیادی از زمین‌ها را زیر کشت گوجه و خیار برده، می‌گفت: اگر صادرات این محصول به کشور همسایه تسهیل شود، کار ما رونق می‌گیرد.

برای پیگیری موضوع به‌ سراغ محمدعلی اقدسی، معاون بهبود تولیدات گیاهی استان همدان رفتیم تا این موضوع را پیگیری کنیم.

وی بیان کرد: قیمت این محصولات در بازار تضمینی نیست و بسته به میزان عرضه و تقاضا بوده، از طرفی هم‌زمانی برداشت این محصول در نقاط مختلف، عامل مهمی در کاهش قیمت است.

معاون بهبود تولیدات گیاهی استان همدان تصریح کرد: مشکل عمده کشاورزان این است که بدون مشاوره با کارشناسان جهاد کشاورزی مبادرت به کشت و عملاً از کشت این محصولات به‌صورت گلخانه‌ای خودداری می‌کنند که این خود می‌تواند عامل مهمی در ضرر و‌ زیان آن‌ها باشد.

اقدسی ادامه داد: از طرفی با توجه به سیاست‌‌های کشور همسایه مبنی بر عدم ورود میوه به داخل کشور، امکان صادرات فعلاً مقدور نیست.

این مقام مسئول درنهایت با توجه به نیاز فراوان این محصولات به آب، کشاورزان را به کشت محصولات باصرفه‌تر از لحاظ مصرف آب مثل زعفران توصیه کرد.

اما با این اوصاف باز کشاورزان چشم امیدشان به یاری مسئولان است که گوشه‌چشمی به مشکلاتشان داشته باشند تا هم این کار رونق گیرد و هم سرمایه‌گذاران بیشتری به این منطقه بیایند.