سپهرغرب، گروه خبر - سمیرا گمار: یک خیر فرهنگی با بیان اینکه کمک‌های وی به دانش‌آموزان کم برخوردار به‌صورت مستقیم نبوده و با یک ایده جدید در جهت رشد و بالندگی کودکان صورت می‌گیرد، عنوان کرد: ازآنجایی‌که بنده معلم هستم این ایده به ذهنم رسید تا بجای کمک‌های غیر نقدی که دانش‌آموزان در اوایل سال تحصیلی از طریق بن دریافت می‌کنند، این شیوه را تغییر داده و از طریق مؤسسه فرهنگی- آموزشی به ماندنی‌ترین ماندگار مهر اقدام کنم.
مرضیه محبت‌پور گفت: از سال 89 در کلاس درس خود، بین دانش‌آموزان مسابقه نقاشی برگزار می‌کردم تا هرکسی که بهترین نقاشی را بکشد ما به ازای آن جایزه‌ای دریافت کند که به آن نیاز دارد.
وی با تأکید بر اینکه از انجام این کار چند هدف داشتم، تصریح کرد: هنگامی‌که دانش‌آموزان کمکی را با عنوان یک دانش‌آموز کم‌بضاعت دریافت می‌کنند این موضوع می‌تواند در روحیه آن‌ها اثر منفی داشته و تا بزرگ‌سالی همراهشان باشد که همواره منتظر کمک سایر افراد باشند.
این خیر فرهنگی ادامه داد: علاوه بر مورد مذکور، این روحیه کمک پذیری با مرور زمان در فرد نهادینه می‌شود به‌طوری‌که اگر به دانشگاه برود یا ازدواج کند منتظر کمک گرفتن از برخی نهاد‌ها و افراد است که داشتن این روحیه طبیعتاً مناسب نیست.
محبت‌پور یادآوری کرد: پس با این تفاسیر بنده تصمیم گرفتم این روحیه را در بچه‌ها از سنین پایه ایجاد کنم که می‌توانند با انجام دادن کاری، هدیه دریافت کنند و این مسئله به‌مرور در آن‌ها رشد یابد، به‌طوری‌که در سنین نوباوه و پیش‌دبستانی با کشیدن نقاشی، در سنین ابتدایی با نوشتن انشا و نگارش و در سنین بالاتر با ساخت کاردستی و ثبت اختراع، این کار ادامه یابد.
وی با بیان اینکه نقاشی‌ها همه در یک نمایشگاه جمع‌آوری و در معرض تماشا قرار می‌گیرد، اظهار کرد: این کار با استقبال دانش‌آموزان مواجه شده، چراکه همه در مدرسه نقاشی می‌کشند و بچه‌های کم برخوردار احساس حقارت نکرده و برابری خود را با سایرین می‌بینند اما درنهایت ما نگاه ویژه‌ای به محرومان داشته و هدیه‌ای درخور به آنان می‌دهیم.
این خیر فرهنگی گفت: سعی ما بر این است این طرح را گسترش دهیم کما اینکه در نمایشگاه‌ها نیز حضور پیداکرده و از خیران دعوت می‌کنیم تا از این طریق به بچه‌ها کمک کنند، ضمن اینکه من مطمئنم علاوه بر انگیزشی بودن این کار و ایجاد احساس مسؤولیت دانش‌آموزان، استعدادهای درخشانی نیز وجود دارد که به‌مرورزمان کشف خواهد شد.
محبت‌پور با اشاره به اینکه فایده دیگر برپایی نمایشگاه نقاشی برای دانش‌آموزان این است که در این روند بچه‌ها در آثاری که می‌کشند نمایی از وضعیت روحی، عاطفی و خانوادگی خود به نمایش می‌گذارند، اضافه کرد: در ادامه ما می‌توانیم با هماهنگی یک تیم روانشناسی این نقاشی‌ها را ارزیابی کرده، مشکلات را شناسایی و به خانواده‌ها نیز در حد توان کمک کنیم.
وی با تأکید بر اینکه نخستین جمع اجتماعی بچه‌ها مدرسه است، ابراز کرد: این کار را از سنین بسیار کم آغاز کرده و تا بزرگ‌سالی آن‌ها و ایجاد اشتغال برایشان ادامه می‌دهیم تا بتوانیم به اهداف بلندمدتی که در نظر داریم دست‌یافته و گام‌های مثبتی برداریم.
این خیر فرهنگی در پایان گفت: «نقاشی و محبت» با استقبال خوبی مواجه شده و در یکی از مدارس روستاهای اسدآباد در حال انجام است، کما اینکه امیدوارم بتوانیم این طرح را کشوری کرده و اینکه «بچه‌ها می‌توانند به خودشان کمک کنند» را باور کنیم.