سپهرغرب، گروه گردشگری: سفر و کشف تازه‌ها یکی از قسمت‌های لذت‌بخش زندگی است که خاطراتی به‌یادماندنی را خلق می‌کند. دیدن جاذبه‌ها و جلوه‌های متفاوت طبیعی و تاریخی بهانه‌ای شده تا راهی سفر شویم و لحظاتی خوش را برای خود خلق کنیم؛ راه‌ها و روش‌های متفاوتی برای سفر وجود دارند و هرکس شیوه‌ خاصی را برای این کار انتخاب می‌کند.

ما برای رسیدن به آن‌ها ناگزیر به پیاده‌روی هستیم و به دلایل مختلف باید مسافتی را پیاده طی کنیم. در این سفرها آنچه بیش از همه اهمیت خود را نشان می‌دهد، کفش است که مهم‌ترین نقش را در خوشایند و یا ناخوشایند بودن این نوع سفرها بازی می‌کند؛ کفش مناسب به شما این امکان را می‌دهد که با آمادگی بیشتری پیاده‌روی کنید و از لحظه‌لحظه‌ سفر خود لذت ببرید.

امروزه انواع گوناگونی از کفش‌های پیاده‌روی در بازار وجود دارند که هریک دارای ویژگی‌های خاصی هستند. این تنوع گاه باعث می‌شود تا انتخاب اشتباهی داشته باشیم و بدون توجه به نیاز‌های خود، محصولی نامناسب را برگزینیم، به همین دلیل می‌خواهیم انواع این کفش‌ها را به شما معرفی کنیم تا انتخاب بهتری را تجربه کنید.

      کفش پیاده‌روی

با شنیدن نام کفش پیاده‌روی شاید به فکر راحت‌ترین کفشی که دارید، بیفتید؛ همانی که هرروز به پا می‌کنید و شاید مسافت قابل توجه‌ای را نیز با آن تا محل کار می‌پیمایید. اشتباه شما همین است، وقتی که صحبت از کفش پیاده‌روی در سفر می‌شود، باید کفشی را انتخاب کنید که در عین راحت بودن، مناسب نیز باشد. چراکه معمولاً مقاصدی در سفر به پیاده‌روی احتیاج دارند که امکان احداث جاده در آن‌ها نبوده و اتومبیل نمی‌تواند از آن‌ها گذر کند. پس مسیر شما کاملاً با پیاده‌روها و خیابان‌های شهر متفاوت است؛ برخی تفاوت‌های این کفش‌ها را می‌توان در موارد زیر برشمرد:

قابل استفاده در زمین‌های ناهموار؛ مسیر‌های طبیعی می‌توانند پُر از سنگ باشند، پس کفش روزمره‌ شما دیگر نمی‌تواند کارآیی داشته باشد.

حفاظت از پا؛ کف کفش‌های پیاده‌روی به‌گونه‌ای ساخته شده که در برابر شن، ماسه، گِل و غیره مقاوم باشند و شما را از آسیب‌ها حفظ کنند. همچنین در برخورد با سنگ، چوب و موانع مختلف همچون یک سپر عمل کرده و جراحات را به حداقل می‌رسانند.

ساختار سخت؛ ساختار کفش‌های پیاده‌روی به‌گونه‌ای است که کمترین پیچ‌خوردگی را برای پا ایجاد می‌کنند، چراکه در هر لحظه ممکن است جهت قدم زدن شما و اندازه‌ آن متفاوت باشد و مشکلاتی را به‌وجود آورد.

در ادامه به بررسی انواع کفش‌های پیاده‌روی و نکاتی می‌پردازیم که در خرید کفش باید مورد توجه قرار گیرند.

      انواع کفش‌های پیاده‌روی

بسته به هدف شما از سفر و میزان مسیری که پیش رو دارید، انواع متفاوتی از کفش‌ها را باید انتخاب نمایید که در ادامه به بررسی آن‌ها می‌پردازیم:

      کفش پیاده‌روی سبک

این کفش‌ها به‌منظور حرکت در مسیر‌های نسبتاً یکنواخت طراحی شده‌اند و برای جاده‌ها، تپه‌های کم‌شیب، راه‌های شن‌ریزی یا ماسه‌ریزی‌شده قابل استفاده هستند؛ ویژگی‌های کلی آن‌ها به‌صورت زیر است:

وزن کم باعث می‌شود که در هنگام پیاده‌روی بتوان سرعت را در حد قابل قبولی بالا برد و حفظ کرد، ساختار نیمه‌سفت و نیمه‌سخت فضای مناسبی را برای پا فراهم می‌آورد، مقاومت و محافظت کمی در برابر سنگ‌ها و موانع دارند و عمق کم کفی در قسمت گودی پا باعث انقباض ماهیچه‌ها در زمین‌های با خاک فشرده می‌شود.

همچنین لایه درونی ضخیم و پهن که راحتی قابل توجهی را برای شما به ارمغان می‌آورند و انواع جمع‌وجورتر که سبک‌تر هستند، اما با پوشیدن آن‌ها ناهمواری‌ها و ویژگی‌های سطح زمین را بیشتر حس می‌کنید و در برخی موارد ممکن است کمی آزاردهنده باشند.

      کفش پیاده‌روی سخت

این نوع کفش‌ها اساساً برای مسیرهای پیاده‌روی ناهموار طراحی شده‌اند و مناسب برای طیف وسیعی از انواع زمین هستند. ویژگی‌های این کفش‌ها عبارت‌اند از:

دارای لایه‌ محافظ در جلو و زیر کفش هستند تا پا را در مقابل ضربات در اثر برخورد با موانع مختلف حفظ کنند، لایه‌های پوششی آن‌ها مقاوم در برابر علف‌ها و خارهای گیاهان هستند، لایه‌ میانی ارتجاعی در این کفش‌ها باعث می‌شود تا هنگام پیاده‌روی در سراشیبی‌ها و فرود پا بر روی ناهمواری‌ها، از شدت ضربه‌ زمین کاسته شود و پا همچنان راحتی خود را داشته باشد، لایه‌ محافظتی و ساختار محکم باعث می‌شود تا پا در هر شرایطی در جای خودش ثابت بماند و نحوه‌ قرارگیری خود را حفظ کند، حتی در برخی موارد این کفش‌ها یک اسکلت درونی نیز دارند تا میزان مقاومت را افزایش دهند.

همچنین برجستگی‌های زیرین این کفش‌ها به‌گونه‌ای طراحی شده‌اند که امکان توقف و کاهش سرعت را در هر شرایطی فراهم می‌کنند و مانع لیزخوردگی می‌شوند، برجستگی‌های کف کفش در جهت‌های مختلف تعبیه شده‌اند تا به‌راحتی بر روی گل و یا خاک نرم راه بروید، فاصله‌ زیاد بین این برجستگی‌ها باعث می‌شود تا گل‌ولای یا خار در میان آن‌ها با چند تکان تخلیه شود و بتوانید به مسیرتان ادامه دهید.

آن‌ها دارای کفه لاستیکی و نرم هستند که در برابر لغزندگی بر روی سنگ یا چوب مرطوب مقاوم بوده و دارای کفه سخت با میزان لاستیک کمتر هستند که علاوه بر مقاومت در برابر لغزندگی، دوام بیشتری نیز دارد.

      کفش پیاده‌روی آزاد

اگر قصد دارید به مکان‌های کمتر شناخته‌شده بروید و فکر می‌کنید با موانع زیادی در مسیر مواجه هستید، کفش‌های پیاده‌روی آزاد بهترین گزینه برای شما هستند؛ این کفش‌ها بر روی همه‌ سطوح قابل استفاده بوده و دست شما را باز می‌گذارند، این کفش‌ها از همه‌ ویژگی‌های کفش‌های پیاده‌روی سخت برخوردارند، اما دارای ساختار انعطاف‌پذیرتری نسبت به سایر کفش‌ها هستند.

لایه‌های مقاوم‌تر باعث شده تا نوعی استحکام چرخشی در کفش به‌وجود بیاید، این به آن معناست که درصورت زمین خوردن یا برخورد با موانع، پا در فضای مناسب خود باقی می‌ماند و کمترین جابه‌جایی و احتمالاً پیچ‌خوردگی را تجربه می‌کند.

در این نوع کفش‌ها انواع ضد آب نیز وجود دارند که با آن‌ها می‌توانید به‌راحتی از رودخانه‌ها و باتلاق‌ها عبور کنید، بدون اینکه مشکلی برای شما پیش بیاید.

نکته: برخی از افراد ترجیح می‌دهند این نوع کفش را جایگزین کفش کوهنوردی کنند تا از وزن لباس‌های خود بکاهند، اما این کار به‌هیچ‌وجه توصیه نمی‌شود، چراکه مقاومت این نوع کفش‌ها در حد کفش کوهنوردی نیست و تنها در کوهپیمایی‌های سبک می‌توان از آن‌ها بهره برد.

      زیرسازی کفش

یکی از نکات مورد توجه در انتخاب کفش پیاده‌روی مناسب تفاوت در ضخامت کفی و ارتفاع بالشتکی است که در پشت آن‌ها تعبیه شده است؛ بر این اساس کفش‌ها به انواع زیر تقسیم می‌شوند:

بدون زیرسازی (Barefoot): در این کفش‌ها هیچ قسمت اضافی در پشت کفش دیده نمی‌شود و زیر کف نیز کمترین ضخامت ممکن را دارد؛ این نوع کفش‌ها حس پابرهنگی را القا می‌کنند و تنها برای سطوح محدودی قابل استفاده هستند.

زیرسازی کم (Minimal): در کفش‌های با زیرسازی کم، ارتفاع پشت کفش کم است و ضخامت کفی کمی بیشتر از انوان بدون زیرسازی بوده؛ این کفش‌ها برای پیاده‌روی‌های سبک‌تر و کسانی که خواهان وزن کم هستند، مناسب است.

زیرسازی متوسط (Moderate): از این نوع کفش‌ها با عنوان کفش‌های سنتی پیاده‌روی یاد می‌شود و برای پیاده‌روی بر روی سطوح دارای سنگ و موانع کم، قابل استفاده هستند.

زیرسازی زیاد (Maximum): این نوع کفش‌ها با داشتن حداکثر میزان زیرسازی چه ازنظر ضخامت کف و ارتفاع پشتی کفش، بیشترین میزان راحتی را دارند. موافقان کفش‌های مذکور معتقدند که این نوع زیرسازی باعث می‌شود که مفاصل در حالت بهتری قرار گیرند و خستگی کمتر حس شود، اما مخالفین بر این عقیده‌اند که کف نرم این کفش‌ها باعث می‌شود که به انگشتان پا فشار بیاید و مشکلاتی را ایجاد کنند.

      ارتفاع پاشنه تا انگشت

این ویژگی به ارتفاع کف کفش بستگی دارد و براساس اختلاف ارتفاع کفی در پاشنه با ارتفاع کفی در قسمت جلویی کفش، محاسبه می‌شود؛ این مقدار از 0 تا 12 میلی‌متر متغیر است و در کفش‌های مختلف براساس زیرسازی آن‌ها به این صورت تغییر می‌کند:

کفش بدون زیرسازی 0 میلی‌متر، کفش با زیرسازی کم 0 تا چهار میلی‌متر، کفش با زیرسازی متوسط و زیاد با زیرسازی در طیف وسیعی از چهار تا 12 میلی‌متر.

نکته مهم: درست است که کفش نقش مهمی در پیمایش مسیرهای پیاده‌روی دارد، اما آمادگی جسمانی نکته‌ای به‌مراتب مهم‌تر از آن است. کفش‌های دارای کفی با ارتفاع بیشتر برای مسیرهای ناهموارتر به‌کار می‌روند، اما اگر تابه‌حال تجربه‌ پیمودن این‌گونه مسیرها را ندارید و بیشتر با کفش‌های بدون کفی و یا صندل در مسیرهای روزمره راه رفته‌اید، نمی‌توانید از آن‌ها استفاده کنید. بهتر است این ویژگی را به‌مرور افزایش دهید و در کنار تغییر کفش به آمادگی جسمانی خود نیز توجه کنید.

      اندازه کفش

یک کفش هرچه قدر هم خوب باشد، تنها وقتی بهترین گزینه است که اندازه‌ پای شما باشد. این اندازه صرفاً به طول و عرض پا مربوط نمی‌شود و تمامی ویژگی‌های پا ازجمله قوس روی پا، گودی کف پا، شکل پنجه پا و غیره را در برمی‌گیرد؛ برای انتخاب مناسب‌ترین کفش باید:

به قالب کفش توجه کنید و تنها سایز را مد نظر قرار ندهید، چراکه هر کارخانه‌ای قالبی خاص را برای کفش‌هایش استفاده می‌کند که با دیگری متفاوت است. بدون پوشیدن و امتحان کردن، هیچ کفشی را نخرید و هیچ‌وقت تنها به شماره و سایز اکتفا نکنید. پیش از انجام خرید، حتماً راه بروید و در ساعات پایانی روز اقدام به خرید کنید تا پا در منبسط‌‌ترین حالت خود قرار گیرد و بتوانید مناسب‌ترین کفش را انتخاب کنید.

زمان کافی را به انتخاب و خرید کفش اختصاص دهید، پا قلب دوم شماست و تهیه پوشش مناسب برای این قلب زمان می‌برد، برخی اوقات لازم است که مشکلات احتمالی پا ازجمله تغییر شکل انگشتان، پینه پا و صافی کف پا را نیز درنظر بگیرید، چراکه این پوشش می‌تواند راهی برای درمان آن‌ها نیز باشد.

      توصیه‌های لازم

- مناسب‌ترین کفش پیاده‌روی صرفاً گران‌ترین آن‌ها نیست، پس با قیمت‌های مختلف گول نخورید و تنها ویژگی‌ها را بررسی کنید.

- اگر زیاد راه می‌روید، بهتر است کفش خود را هر چهار تا 6 ماه یک‌بار عوض کنید.

- اگر قصد خرید نمونه‌ کفش قبلی خود را دارید، بازهم باید آن را امتحان کنید؛ چراکه سازندگان کفش‌ها هر چندوقت یک‌بار ویژگی‌ها را در محصولاتشان تغییر می‌دهند.