سپهرغرب، گروه شهر: سطل‌های زباله در سطح شهر نیویورک تناسبی با جمعیت موجود ندارند و این موضوع باعث می‌شود تا نیمه‌های شب، ردیفی از زباله‌ها سراسر کوچه‌ها و خیابان‌های مناطق پُرجمعیت را بگیرد.

یکی از معضلاتی که در شهر «نیویورک» آمریکا بسیاری از مردم با آن رو‌به‌رو هستند، مسئله جمع‌آوری زباله‌ها و انباشت آن‌ها در معابر اصلی شهر است؛ این شهر سالانه 14 میلیون تُن زباله تولید می‌کند که نسبت به دیگر شهر‌های جهان بسیار بیشتر است.

نیویورک همچنین متراکم‌ترین شهر آمریکا است و خیابان‌های باریک و پُرترافیک آن، جمع‌آوری تمام زباله‌ها را از سطح شهر با مشکل رو‌به‌رو می‌کند؛ نیویورکی‌ها کیسه‌های پاره‌شده و پُر از پوست موز، قهوه و مواد غذایی فاسدشده خود را مقابل منازلشان رها می‌کنند.

مشکلات مدیریت پسماند چیز جدیدی برای نیویورک نیست؛ در تاریخ این شهر تا اواسط دهه 1900 روش اصلی نیویورک برای دفع زباله‌ها صرفاً ریختن آن به اقیانوس بود!

درحال حاضر سیستم مدیریت و جمع‌آوری پسماند‌ها در نیویورک، بر دو روش انجام می‌شود؛ زباله‌ها از طریق دو سیستم جداگانه، یکی عمومی و دیگری خصوصی جمع‌آوری می‌شوند.

در سیستم عمومی پسماند‌های اقامتگاه‌ها و مراکز دولتی جمع‌آوری می‌شوند؛ مراکز دولتی یک‌چهارم زباله‌های نیویورک را تولید می‌کنند، اما مشکل اصلی در سیستم خصوصی است.

به گزارش نیویورک‌تایمز مشکل اصلی در ارتباط با این مسئله، سیستم ناکارآمد جمع‌آوری زباله‌ها است؛ جمع‌آوری زباله‌ها در این شهر برعهده مراکز خصوصی بوده، بسیاری از این مراکز در جمع‌ کردن زباله‌ها ناتوان هستند و در جمع‌آوری آن‌ها کوتاهی می‌کنند.

«کابوس زباله» در نیویورک یک الگوی شکست بازار آزاد است؛ بسیاری از کارمندان مراکز جمع‌آوری زباله با کمبود دستمزد و مشکلات گسترده مواجه هستند و آن‌ها نسبت به انجام صحیح کار خود کوتاهی می‌کنند.

همچنین کارمندان مراکز خصوصی برای تسریع در روند جمع‌آوری زباله‌ها، قوانین راهنمایی و رانندگی را زیر پا می‌گذارند؛ ماشین‌های حمل زباله با عبور از چراغ قرمز و عدم توجه به قوانین، باعث ایجاد خطر برای شهروندان می‌شوند.

در گزارش پلیس این شهر آمده است که از سال 2010، تعداد 28 شهروند جان خود را به‌علت برخورد با ماشین‌های حمل زباله از دست داده‌اند!

«کاترین ویلد»، رئیس شورای شهر نیویورک نسبت به افزایش زباله‌ها می‌گوید: «مدیریت و دفع زباله‌ها، مسئله بزرگی در جامعه بوده و فهمیدن یک روش هوشمندانه برای انجام آن در شهری مانند نیویورک اولویت کسب‌وکار است.»

زباله‌های جمع‌شده در معابر و خیابان‌های این شهر باعث آلودگی‌های زیست‌محیطی و افزایش بیماری‌ها شده است؛ زباله‌ها با انتشار گازهای گلخانه‌ای و افزایش آلاینده‌های سطح زمین، بیماری آسم را تشدید کرده و سایر مشکلات جسمی را به همراه دارند.

افزایش موش‌ها در سطح شهر نیویورک، محصول ازدیاد زباله‌ها در این شهر بزرگ است؛ میزان اعلام شکایت از موش‌ها به نهادهای شهری از تعداد تقریبی دو هزار و 400 مورد در سال 2014 به تقریباً 6 هزار مورد در سال جاری رسیده است!

بسیاری از فعالان شهری معتقدند سطل‌های زباله در سطح شهر تناسبی با جمعیت موجود در نیویورک ندارد و این موضوع باعث می‌شود تا نیمه‌های شب، ردیفی از زباله‌ها سراسر کوچه‌ها و خیابان‌های مناطق پُرجمعیت را بگیرد؛ زباله‌هایی که نخستین و مهم‌ترین منبع تأمین غذایی موش‌های نیویورک به‌شمار می‌آیند.

«جیسون مانش»، استاد بیولوژی معتقد است تا زمانی که مکانیسم جمع‌آوری زباله‌ها در نیویورک بهبود پیدا نکند، وضعیت موش‌ها در این شهر ادامه خواهد داشت؛ او به جمع‌آوری زباله در ساعات ابتدایی صبح اشاره می‌کند و می‌گوید: «شب تا صبح زمان مناسبی برای تغذیه هر جانوری است؛ زباله‌ها شب‌ها بیرون گذاشته شده و صبح‌ها جمع‌آوری می‌شوند، پس باید منتظر موش‌های بیشتری بود!»

مشکلی که در این شهر بزرگ آمریکا وجود دارد، روزانه درحال گسترش است و زندگی مردمان این شهر صنعتی و پیشرفته را مختل می‌کند؛ سیستم ناکارآمد آمریکا در مواجه با این معضل شهری بوده که مغفول مانده و مشکلات عدیده‌ای را برای شهروندان به‌وجود آورده است.