گزارش‌های اندیشگده‌های محور غربی عربی مطالبی را با عنوان قمار با آیت‎الله منتشر می‌کنند که در آن با رهبر ایران یک تقابل جدی دارند و سعی دارند با برگ‌های برنده خود نسبت به کم‌اثر کردن برگ‌های برنده آیت‌الله اقدام کنند.آنان برای به چالش کشیدن ایران دو سناریو را دنبال می‌کنند در سناریوی نخست بر تغییر رفتار تمرکز دارند و در سناریوی دوم براندازی را دنبال می‌کنند.

به‌طور واضح می‌توان گفت دو گروه سیاسی در آمریکا وجود دارد که می‌توان آن‌ها را با نمایندگان جریان‌های فکری نظیر بایدن و ترامپ از هم تشخیص داد؛ گروه بایدن و همفکران آن برای حکومت‌هایی از جنس ایران سناریوی تغییر رفتار را در دستور دارند و در مقابل گروه دیگر ترامپ و هم‌فکرانش سناریوی براندازی را در دستور کار قرار می‌دهند.

البته تیم‌های تصمیم‌سازی و گزارش‌های اندیشکده‌های محور غربی عربی نشان می‎دهد که آن‎ها روی هر دو سناریو کار می‌کنند، اما در زمان قدرت هر کدام از گروه‌های سیاسی آمریکا اولویت را به یکی از این سناریوها می‌دهند.

رد پای این قضایا را در مذاکرات هسته‎ای برای تغییر رفتار و در دی‌ماه 96 و اتفاقات بنزینی و التهابی که در جامعه ایران رخ داد و حتی حوادث سال 88 برای تلاش حداکثری به‌منظور تقویت براندازها به‌وضوح می‌توان دید.

شبکه تغییر رفتار مجموعه تلاش‌هایی را در دستور کار قرار می‌دهند تا جامعه و حکومت آن دچار تغییر رفتار بشود، مثلاً در قضیه انرژی هسته‌ای مردم ایران شعاری داشتند که انرژی هسته‌ای حق مسلم ماست تا بتوانند مانند سایر کشورها از منافع صلح‌آمیز و بی‌نظیر این انرژی استفاده کنند، اما مجموعه اقداماتی که محور غربی عربی درپیش گرفت، منجر به تغییر رفتار شد، چون مسئله معیشت مردم را با آن گره زدند.

محور غربی عربی همه تلاش خود را با برگ‌های برنده‌ای که در اختیار دارد برای بی‌اثر یا کم‌اثر کردن برگ‌های برنده آیت‌الله می‌کند تا از ایران برای خود یک عنصر مطلوب بسازد و به منافع خود برسد.

اما در طول سال‌های اخیر و تحولات منطقه شاهد اتفاقات خاصی هستیم که مشخص شده بازی‌ای که آن‌ها داشته‌اند، در خیلی از موارد به نفع ایران تمام شده است.

با یک مثال ساده بحث را در اینجا به پایان می‌بریم و آن اینکه در کتاب بازجویی از صدام آقای جان نیکسون نوشته «هنوز این را نفهمیدم که چرا ما با دست خودمان یک ضد ایرانی را که ضد یکی از دشمنان ما بوده، از بین بردیم».