سپهرغرب، گروه دوران طلایی: مهم‌ترین خطری که بچه‌ها را در دوران قرنطینه تهدید می‌کند، بی‌برنامگی و بی‌نظمی رفتاری در سبک زندگی آنها است.

سمیه عابدی روانشناس کودک و نوجوان، گفت: بچه‌ها به برنامه روزانه نیاز دارند، در حقیقت تنظیم برنامه‌ روزانه، آنها را از ‌آشفتگی رفتاری باز می‌دارد. به همین دلیل والدین می‌بایست به ویژه در دوران قرنطینه و خانه‌نشینی، برای فرزندان خود برنامه روزانه داشته باشند تا دچار مشکلات رفتاری در دوران بزرگسالی نشوند.

وی تصریح کرد: با توجه به اینکه مغز انعطاف‌پذیر بوده و مهم ترین کارکردهای عالی شناختی توسط مغز مدیریت و پردازش می‌شود، از این رو برنامه ‌ریزی روزانه می‌تواند ابزار مهمی برای آموزش عادت‌های مختلف باشد. به عبارت دیگر، زندگی برنامه‌ریزی‌شده و قابل پیش‌بینی به کودکان و نوجوانان کمک می‌کند تا علاوه آموزش دقیق و تمرکز، احساس آرامش و امنیت بیشتری داشته باشند.

عابدی ادامه داد: برنامه‌های روزانه که بر محور خوش گذراندن یا وقت گذراندن در کنار یکدیگر باشد، رابطه میان پدر و مادر و کودکان را تقویت می‌کند. می‌توان گفت برنامه ریزی با ترشح هورمون سروتونین در مغز هم ارتباط شگفت انگیزی دارد، در واقع سروتونین، فرد را در حالت تعادل نگه داشته او را از سردرگمی خارج می‌سازد.

وی گفت: برنامه‌ریزی روزانه می‌تواند، ایجادگر حس امنیت در موقعیت‌های استرس‌زا و در دوره‌های سخت بلوغ بشود. هنگامی که کودکان به نوجوانی می‌رسند، خانواده‌هایی که برای کارهای روزانه خود عادت به برنامه ریزی دارند، می‌توانند حس خوب همراهی را به او القا کنند. برنامه‌های روزانه قابل پیش‌بینی خانواده می‌تواند تسکین دهنده نوجوانان در تغییراتی باشد که در حال تجربه آن هستند.

عابدی افزود: زمان خواب مشخص به بدن کودکان کمک می‌کند تا بداند زمان خواب چه وقتی است. به طور کلی برنامه‌های روزانه می‌تواند به تنظیم زمان و مهارت‌‌های پایه کودک کمک کند.

این روانشناس کودک و نوجوان اضافه کرد: داشتن یک وظیفه مهم برای انجام کارهای روزانه خانواده، می‌تواند باعث ایجاد حس مسئولیت، عزت نفس و رشد فکری شود. چنانکه بر هورمون سروتنین تأثیر گذارده و آینده ای مملو از شور و نشاط را برای او رقم زند.

وی افزود: کودکان از طریق بازی تجربیات آسیب رساندن و پر از تنش خود را بازآفرینی و رها می‌کنند و به این شکل احساس قدرت و کنترل بر مشکلات به آنها دست می‌دهد. کودک از طریق بازآفرینی مکرر بازی، می‌تواند به تدریج مسائل را از نظر ذهنی و روحی هضم کرده، بر افکار و احساسات هولناک خود تسلط یابد؛ این خودمهاری و خودتنظیمی همان، مهارت شناختی و اجتماعی و ابزار آن هم برنامه‌ریزی است.

عابدی خاطرنشان کرد: برنامه‌ریزی روزانه برای همه کودکان، یک کمک بسیار بزرگ است. آنها یاد می‌گیرند، چگونه مسؤولیت‌پذیر باشند و برای رسیدن به اهداف خود، با استفاده از توانایی‌های شناختی، رفتار خود رادر قلمرو فراشناخت، استدلال، تصمیم‌گیری، نوآوری، خودتنظیمی، خود مهاری و... تنظیم کنند.

وی در پایان گفت: آینده مطلوب یک جامعه سالم در گرو عملکرد درست و برنامه‌ریزی در جهت مهارت‌های شناختی و اجتماعی در طول رشد کودکان آن جامعه است. به همین دلیل خانواده‌ها توجه داشته باشند که در خانه‌نشینی طولانی مدت، هرگز نباید بچه‌ها را بدون برنامه گذاشت.