سپهرغرب، گروه خبر: کارخانه تولیدی قیر که در زمینه تولید انواع قیر فعالیت دارد، هفت سالی است که به‌علت بی‌توجهی مسئولین به کما رفته و کماکان چراغ تولید آن در خاموشی به‌سر می‌برد.

فعال کردن واحدهای تولیدی سرمایه ملی است و این واحدها می‌توانند باعث افزایش اشتغال و بهره‌وری بیشتر شوند و راکد ماندن آن‌ها نیز ضربات سنگینی بر چرخه اقتصاد کشور و بیکاری هزاران جوان تحصیلکرده وارد می‌کند.

سال‌ها است خبر تعطیلی کارخانه‌ها آن‌هم طی چند دهه در استان ایلام به قصه دردآور و تکراری تبدیل شده و مردمان و کارگران جورکشیده زیر ظلم این بی‌عدالتی‌ها قرار دارند، کارخانه‌هایی که سال‌ها از افتتاحشان گذشته و کماکان راکد مانده‌اند.

دولت یازدهم از زمان شروع به‌کار، یکی از هدف‌های خود در حوزه صنعت را فعال کردن دوباره واحدهای صنعتی راکد اعلام کرد و برای دستیابی به این هدف در استان‌ها اقدام به راه‌اندازی کارگروه تسهیل و رفع موانع تولید کرد که با شرکت بخش خصوصی و دستگاه‌های دولتی تشکیل می‌شود.

هدف این کارگروه در استان‌ها برطرف کردن مشکلات واحدهای صنعتی و بازگشت واحدهای راکد به چرخه تولید اعلام شد.

حال سؤال اساسی آن است که با این شرایط چطور یک واحد تولیدی از سال 94 شروع به‌کار کرده و در همه این سال‌ها راکد مانده و سودی به حال اقتصاد و اشتغال ندارد؟ به‌جرأت باید گفت که نباید تحریم‌ها را بهانه کرد، چراکه این واحدها باید سال‌ها قبل از تحریم‌ها به مدار تولید بازمی‌گشتند.

   بزرگ‌ترین مانع فعالیت کارخانه

مدیرعامل کارخانه قیر عایق بام کبیرکوه شهرستان دهلران اظهار کرد: از ابتدای سال 1394 این کارخانه در تعطیلی کامل به‌سر برده و درحال حاضر بزرگ‌ترین مشکل و مانع فعالیت کارخانه طی فرآیند طولانی اداری، تمدید مجوزها، پروانه بهره‌برداری و قراردادها با سازمان بورس و این قبیل مسائل بوده است.

علی جودکی افزود: اشتغال‌زایی این واحد درصورت فعالیت با ظرفیت کامل (سه نوبت) حدوداً برای 30 نفر نیروی تولیدی و 10 نفر نیروی اداری و تدارکاتی است.

مدیرعامل کارخانه قیر عایق بام کبیرکوه دهلران تصریح کرد: کارخانه ظرفیت تولید روزانه 200 تُن قیر را دارد و این درحالی است که سنوات قبل صادرات نداشتیم و تولید ما به مصرف داخلی می‌رسید.

   سرمایه‌گذاری 10 میلیارد تومانی

رئیس صمت دهلران نیز بیان کرد: شرکت تولیدی قیر عایق بام کبیرکوه در زمینی به مساحت دو هزار و 800 متر مربع در شهرک صنعتی این شهرستان با سرمایه‌گذاری شخصی بالغ‌بر 10 میلیارد ریال (معادل یک میلیارد تومان) افتتاح شد.

مرتضی مهدوی افزود: این کارخانه در زمینه تولید انواع قیر ازجمله قیر 70، 60، 100،15، 115 و قیر بشکه‌ای که کاربرد آن‌ها استفاده در کارخانه‌های ایزوگام، آسفالت، روکش صندلی، داشبورد خودرو و قیرهای ساختمانی است، فعالیت دارد.

   ظرفیت تولید ماهانه 1600 تُن انواع قیر

فرماندار شهرستان دهلران ادامه داد: کارخانه مذکور از طریق سازمان صنعت، معدن و تجارت موفق به دریافت جواز تأسیس و پروانه بهره‌برداری شده و درحال حاضر تعطیل است؛ این کارخانه ظرفیت تولید ماهیانه مقدار یک‌هزار و 600 تُن انواع قیر را دارد.

مجید عسگری خاطرنشان کرد: مواد اولیه کارخانه کیوم باتون و قیر 60 و 70 است که در پالایشگاه‌های آبادان و اراک و اصفهان تأمین می‌شود.

فرماندار شهرستان دهلران مشکل این واحد تولیدی را مربوط به تأمین مواد اولیه دانست و گفت: درصورت تأمین مواد اولیه این واحد تولیدی می‌تواند چند برابر ظرفیت خود تولیدات داشته باشد.

   حمایت دولت برای رفع مشکلات ضروری است

یکی از کارشناسان حوزه صنعت نیز گفت: برای رفع مشکل واحدهای تولیدی، حمایت دولت از واحدهای دولتی ضروری بوده و اقداماتی نیز در این راستا باید صورت گیرد.

جلیلیان بیان کرد: حفظ و صیانت از اشتغال موجود واحدهای تولیدی، صنعتی و ارتقای آن باید مهم تلقی شود و استفاده از ظرفیت واحدهای تولیدی نیز ازجمله سیاست‌های موفق صنعت بوده که باید تداوم ‌یابد.

این کارشناس ادامه داد: احیای واحدهای راکد و تکمیل طرح‌های نیمه‌تمام برای نجات بنگاه‌های اقتصادی از رکود در استان نیز باید مدنظر باشد و برنامه‌های رونق اقتصادی امسال بر این اساس بایستی عملیاتی شود.

   ده‌ها جوان از کار بیکار شده‌اند

یکی از شهروندان دهلرانی گفت: این کارخانه سال‌ها است که چراغش خاموش بوده و ده‌ها جوان از کار بیکار شده‌اند؛ دولت و مسئولین باید هرچه زودتر تدبیری بیندیشند.

نظری یادآور شد: این واحد تولیدی در سال 92 با سرمایه کامل شخصی بدون دریافت یک ریال وام احداث شده و این دیگر ظلم است که در کما باشد.

   دلیل تعطیلی کارخانه

یکی از کارگران این واحد نیز گفت: دلیل اصلی تعطیلی کارخانه به‌خاطر ارزان بودن محصول تولیدی نسبت به تورم سال‌های قبل و هزینه‌ها و مشکلات حمل‌ونقل از منطقه دهلران به مرکز کشور (دلیجان) بود.

فاضلی تأکید کرد: قیمت قیر چندین سال با وجود نرخ تورم و افزایش هزینه‌های تولید و حمل‌ونقل، به صورت نزولی بود که این امر باعث تعطیلی واحد ما و واحدهای مشابه شد.

براساس اعلام بیشتر صاحبان تولید، مهم‌ترین عامل و مشکل در پیش روی آن‌ها، موضوع سرمایه در گردش و برخی مشکلات مالی است که با رفع آن‌ها کارخانه‌ها فعال شده و از رکود خارج می‌شوند.