سیدعادل عربی روز چهارشنبه در جریان بازدید خبرنگاران رسانه‌ها از مجموعه محل نگهداری پرندگان شکاری «شیرده» شهر همدان که به‌مناسبت هفته محیط‌زیست برگزار شد، افزود: فروچاله و فرونشست دو تهدید جدی حوزه محیط‌زیست استان همدان محسوب می‌شود که علت اصلی بروز این تهدید نیز مدیریت غلط منابع آب‌های زیرزمینی طی سالیان گذشته است.

وی با اشاره به تفاوت‌های فروچاله و فرونشست، اظهار کرد: فروچاله عموماً به‌صورت نقطه‌ای و فرونشست زمین به شکل خطی و در سطحی گسترده روی می‌دهد؛ به‌نحوی که بروز پدیده فروچاله یا فرونشست زمین تهدیدی جدی برای فعالیت‌های اجتماعی و اقتصادی محسوب می‌شود.

عربی با بیان اینکه بیشتر فروچاله‌های استان همدان در دشت‌های فامنین و کبودراهنگ است، گفت: بروز فروچاله و نشست زمین در این مناطق نشان‌دهنده مستعد بودن اراضی و همچنین اقدامات گسترده انسان در زمینه استفاده بیش از حد و نادرست از منابع آب و سفره‌های زیرزمینی است.

وی با اشاره به اینکه تداوم این اقدامات برای برداشت بی‌رویه از منابع زیرزمینی موجب گسترش و تشدید این تهدید (فروچاله و نشست زمین) می‌شود، تأکید کرد: طبق ماده 10 قانون ضوابط استقرار واحدها و صنایع، باید از ایجاد صنایع آب‌بر در دشت‌های ممنوعه جلوگیری شود و همچنین باید به‌صورت جدی از هر اقدام مؤثری در زمینه مدیریت آب و پیشگیری از بروز فروچاله و فرونشست حمایت کنیم.

معاون محیط‌زیست انسانی اداره کل حفاظت محیط‌زیست استان همدان گفت: براساس قانون همه فعالیت‌ها باید مبتنی بر سند آمایش باشد، اما این مهم طی چندسال گذشته مغفول مانده است.

عربی اظهار کرد: 48 هزار و 800 هکتار از اراضی استان همدان به‌عنوان کانون گردوغبار شناسایی شده که از این وسعت 17 هزار و 200 هکتار آن بحرانی است؛ هرچند که اداره کل حفاظت محیط‌زیست در زمینه مقابله با پدیده گردوغبار تنها مسئولیت و نقش دبیرخانه‌ای را برعهده دارد.

معاون محیط‌زیست انسانی اداره کل حفاظت محیط‌زیست استان همدان یکی از تکالیف محیط‌زیست را ایجاد و راه‌اندازی پایگاه‌های سنجش آلودگی هوا دانست و افزود: طرح مطالعاتی شناسایی کانون‌های مولد گردوغبار تهیه و برنامه عملیاتی آن نیز به دستگاه‌ها ابلاغ شده است.

تمامی فروچاله‌های استان همدان در شمال و شمال غرب استان ازجمله دشت کبودراهنگ، رزن و قهاوند قرار دارند.

نخستین فروچاله استان همدان در سال 1371 در محدوده روستای «همه‌کسی» شهرستان بهار و آخرین مورد آن نیز سال 1397 در نزدیکی روستاد «کِردآباد» شهرستان کبودراهنگ ایجاد شد.