حجت‌اله فتحی روز شنبه اظهار کرد: حجم زیاد و مداوم دام‌های دامداران بومی و مهمان در مراتع فرصت تجدید حیات به عرصه‌ها را نمی‌دهد و در نتیجه چرای بی‌رویه دام باعث تشدید بیابان‌زایی و تُنُک شدن عرصه‌های مرتعی می‌شود.

وی افزود: مدیریت چرای احشام، توسعه فضاها و پوشش سبز، کاهش گازهای گلخانه ای، ترسیب کربن، تغییر در الگوی کشت محصولات کشاورزی و جایگزینی محصولات کم‌آب‌بر با محصولات دارای نیاز آبی بالا ازجمله راهکارهای کاهش بیابان‌زایی در عرصه‌ها است.

معاون فنی منابع طبیعی و آبخیزداری ایلام یادآور شد: طبق بررسی و مطالعات انجام گرفته در خصوص تغییرات اقلیمی، دمای هوا و خشک‌سالی‌ها در سال 2025 بیشتر از از مقطع کنونی بوده و 20 تا 30 درصد تنوع جانوری و گیاهی از بین خواهد رفت یا در معرض شدید انقراض قرار می‌گیرد.

فتحی ادامه داد: به تدریج باران‌های تند سیلابی جای بارش‌های مؤثر را خواهد گرفت که این نوع ریزش‌های جوی باعث فرسایش و جابجایی خاک، افزایش تبخیر آب، افزایش دما، کاهش تاب‌آوری جنگل‌ها و درختان و کاهش پوشش گیاهی و جنگلی می‌شود که باید اقدامات پیشگیرانه در مدیریت بارش‌ها انجام شود.

وی توضیح داد: ایجاد پروژه‌های آبخیزداری، آبخوان داری، کنترل هرزآب، ایجاد چاله کنی، نهال‌کاری و بذرپاشی، غُرُق و فنس‌کشی عرصه‌های نهال‌کاری شده ازجمله راهکارها و اقدامات بیولوژیکی و بیومکانیکی تأثیرگذار در مدیریت روان‌آب‌ها، کاهش بیابان‌زایی و فرسایش خاک است.

معاون فنی منابع طبیعی و آبخیزداری ایلام با بیان اینکه تاکنون 20 هزار هکتار از عرصه‌های بیابانی بحرانی استان طی سال‌های اخیر تحت اجرای پروژه‌های بیولوژیکی و بیومکانیکی و همچنین مالچ‌پاشی سازگار با محیط زیست قرار گرفته است، یادآور شد: عمده اراضی بیابانی استان در شهرستان‌های مهران، دهلران، آبدانان، ایلام و چوار قرار دارد.

استان ایلام دارای 425 هزار هکتار عرصه بیابانی است از این مقدار 85 هزار هکتار آن کانون فرسایش بادی و 6 هزار هکتار کانون بحرانی است که در شهرستان دهلران قرار دارد.