رسانه KHAMENEI.IR به‌مناسبت فرا رسیدن ولادت حضرت ولی‌ عصر عجل‌الله‌ تعالی فرجه‌الشریف و عید نیمه‌ شعبان در گفت‌وگویی با آیت‌الله محمدعلی جاودان، استاد اخلاق حوزه علمیه، به بررسی شرایط جامعه مهدوی و وظایف منتظران پرداخته است:
   یکی از توصیه‌های رهبر انقلاب برای ایجاد جامعه مهدوی این است که علاوه‌بر خودسازی، به دگرسازی و اثرگذاری بر جامعه پیرامونی‌مان هم بپردازیم. منظور از دگرسازی چیست و ما چه مقدار درباره اطرافیان خود وظیفه داریم؟ این کار چه آثاری در ایجاد جامعه مهدوی خواهد داشت؟
بسم الله الرحمن الرحیم. اولاً این دگرسازی، حرف قرآن است؛ قُوا أَنْفُسَکُمْ وَأَهْلِیکُمْ نَارًا (سوره تحریم: آیه6) خود و وابستگانتان را از آتش جهنم نجات بدهید. پس دستور، دستور قرآن است. ثانیاً باید بدانیم که جهان بر مدار امام عصر عجل‌الله‌ تعالی‌ فرجه‌الشریف می‌چرخد؛ همان‌طور که دین بر مدار امام می‌چرخد. انسان در قیامت با امامت است که به محشر می‌آید، هیچ‌کس خودش نمی‌آید، به‌اصطلاح قرآن یَوْمَ نَدْعُوا کُلَّ أُناسٍ بِإِمامِهِمْ (سوره اسراء:‌ آیه71) قیامت روزی است که هر کسی را با امامش می‌خوانیم و به محشر می‌آوریم.
ما سرنوشتمان به سرنوشت اماممان وابسته است؛ عقل می‌گوید که تو باید امام خوب انتخاب کنی، امام برحق انتخاب کنی. در آیاتی که روز غدیر خم نازل شد، فرمود الْیَوْمَ أَکْمَلْتُ لَکُمْ دِینَکُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَیْکُمْ نِعْمَتِی وَرَضِیتُ لَکُمُ الْإِسْلَامَ دِینًا (سوره مائده: آیه3) این اسلامی که امروز به امامش رسیده، مورد پسند خدای متعال بوده؛ رضایت خدا از چنین اسلام، نماز و روزه‌ و جهادی است؛ اسلام بدون امام، مورد رضا و پسند خدای تبارک‌ و تعالی نیست.
یک‌بار دیگر هم به‌مناسبت عصر ظهور می‌فرماید که آن روز، روزی است که وَعَدَ اللَّهُ الَّذِینَ آمَنُوا مِنْکُمْ وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَیَسْتَخْلِفَنَّهُمْ فِی الْأَرْضِ کَمَا اسْتَخْلَفَ الَّذِینَ مِنْ قَبْلِهِمْ وَلَیُمَکِّنَنَّ لَهُمْ دِینَهُمُ (سوره نور: آیه55) دینشان را صاحب قدرت استقرار در زمین قرار می‌دهد. یعنی در زمان حضرت ولی عصر دینی که بر جهان غالب می‌شود و حکومت خواهد کرد، دینی است که خدا از آن راضی خواهد بود؛ دینی که در آن هیچ ظلمی وجود ندارد.
در صدر اسلام فرمود که امروز که علی علیه‌السلام به‌عنوان جانشین پیامبر معرفی شد، دینتان مورد رضای خداوند است.
سال 61 هجری قمری دولتی که اسمش اسلامی بود، برای قتل‌ عام خاندان پیامبر لشکر گسیل کرد و سال بعد نیز لشکر برای قتل‌ عام مردم مدینه فرستاده است، سال بعد هم برای تخریب و سوزاندن خانه‌ خدا، لشکری می‌فرستد؛ بنابراین این دین دیگر مورد رضای خدا نیست. اگر شما دین مورد رضای خدا را از دست بدهی، به چنین دینی می‌رسی با خلافت یزید، با استانداری مغیره و عمروعاص. پلیدترین مردمان آن روزگار که حاکمان دولت مثلاً اسلامی هستند.
   برای اینکه دینمان مورد رضایت خدا و جامعه‌ مهدوی باشد و به انحرافاتی که در زمان بعد از پیامبر به‌وجود آمد دچار نشویم، چه باید بکنیم؟
باید بکوشیم هرچه بیشتر به نظراتی که از اماممان به ما رسیده است، در زندگی شخصی و در اجتماع، نزدیک‌تر باشیم تا به آن دین مورد پسند نزدیک‌تر شویم. اگر شما رفتارت، اعمالت، اخلاقت، سخنانت و همه‌چیزت در راه رضای خدا باشد، دینت به فضل خدا مورد پسند خودش قرار خواهد گرفت و این خوب شدن اعمال شما در تمام جوانب زندگیتان نفوذ خواهد کرد؛ همچنین خانواده شما مورد پسند اسلام می‌شود و این همان دگرسازی است که از خانواده شروع می‌شود و بعد هم به دوستان و نزدیکان تسری می‌یابد. گستردگی این دگرسازی به این بستگی دارد که همت و توانایی آدم چقدر باشد.
اصلاً امکان ندارد که شما اهل آن مرام و مکتبی که مورد رضای خداست باشی و در خانه آرام بنشینی و دنبال دگرسازی نباشی. اگر دنبال رضایت خدا باشی، باید خودت را به آب‌وآتش بزنی برای اینکه دنیای اطرافت را با اعما خوبت به رنگ خود دربیاوری.
به‌طور طبیعی هم اگر شما اعمال و رفتارت خوب باشد، اطرافیانت خوب می‌شوند و خوبی‌ها نفوذ می‌کنند؛ بنابراین دگرسازی به‌طور طبیعی اتفاق خواهد افتاد، البته شما هم باید کوشش بکنید.
این امکان ندارد کسی به دینی که خدا به آن راضی است رسیده باشد و اطرافیان و جامعه‌ خودش را رها کند به حال خودشان؛ او تا حدی که جان در بدن دارد، برای آن‌ها کوشش می‌کند، بی‌قرار می‌کوشد و از سر و جان مایه می‌گذارد. راحت‌طلبی نمی‌کند و دائم به فکر مردم دیگر است که آن‌ها را هم از فقر، نادانی، گناه و ستم نجات بدهد.
رهبر انقلاب می‌فرمایند: «این آرامش روانیِ ناشی از انتظار فرج، این اطمینان نفسی را که انسان دارد که نفس او و دل او تلاطم ندارد، می‌شود افزایش داد؛ به‌وسیله‌ دعا، به‌وسیله‌ استغاثه، به‌وسیله‌ مناجات با پروردگار... یا راز و نیاز کردن با ائمه‌ هدیٰ (علیهم‌السلام).» چگونه می‌توانیم زندگی خود را مورد رضایت امام زمان قرار دهیم و با ایشان بهتر ارتباط برقرار کنیم؟
خداوند متعال در قرآن می‌فرماید نَدْعُوا کُلَّ أُناسٍ بِإِمامِهِمْ (سوره اسراء:‌ آیه71) اصلاً راه شما همان راهی است که امامتان رفته است. شما پشت سر او که بروید، تازه امام را یافته‌ای.
وَاللاّزِمُ لَهُمْ لاحِقٌ. در دعای روزهای ماه شعبان آمده کسی که به شما چسبیده باشد، به آن سعادت و هدف اعلی می‌رسد؛ اگر امامش را یافته باشد، همه‌ خوبی‌ها را یافته است. یکی از آن خوبی‌ها، نشرش بوده که فرد برای نشر آن‌ها شبانه‌روز می‌کوشد و زندگی‌اش آزاد و بی‌مسئولیت نمی‌گذرد. دقیق، طبق قاعده و با عشق و علاقه برای اطرافیانش می‌کوشد. اصلاً امکان ندارد روزی بگذرد و غصه‌ دیگران را نخورد و برای درستی زندگی آن‌ها و رفتار و اعمال و افکارشان نکوشد.
استاد ما می‌فرمود شیعه مثل کسی است که آتش در دست گرفته؛ چنین کسی چگونه دنبال آب است؟ شیعه آن‌گونه بوده، کسی که امامش را یافته، به‌گونه‌ای تغییر می‌کند که همه زندگی‌اش کوشش برای اصلاح دیگران می‌شود.
   مهم‌ترین توصیه بزرگان و علما برای ارتباط و توسل به امام زمان عجل‌الله‌ تعالی‌ فرجه‌الشریف چیست؟
بزرگان و علمای گذشته می‌گفتند که امام زمان عجل‌الله‌ تعالی‌ فرجه‌الشریف در تمام شبانه‌روز به فکر شما است. اگر ما روزی مورد فراموشی امام زمانمان قرار بگیریم، دیگر اصلاً وجود نخواهیم داشت؛ ایشان همیشه به فکر ما است. آن بزرگواران می‌گفتند که دست کم 10 دقیقه در روز شما هم به یاد ایشان باشید. دعاها و راه‌های خوبی را به ما گفته‌اند؛ برای مثال زیارت آل یاسین بسیار خوب است. برای برآورده شدن حاجات این زیارت را بخوانید و به آن عمل کنید.
همچنین بهترین دعایی که در قنوت‌های نمازتان می‌توانید بخوانید، صلوات است که البته اگر عجل فرجهم هم به دنبالش داشته باشد، خیلی قیمتش بیشتر می‌شود. این یک دعای به‌ظاهر کوچک بوده که حتماً مستجاب است. اگر در قنوتتان یک صلوات بفرستید، این مقدار از نماز شما حتماً مورد قبول خواهد بود و اگر تمام قنوت شما صلوات با عجل فرجهم باشد، تمام قنوت قبول است.
هرچه شما از ایشان در رکوع‌ها، سجودها و قنوت‌ها بیشتر یاد کنید و برای فرج صلوات بفرستید و نیتتان این باشد، بیشتر قیمت پیدا می‌کنید. از این کار شما خدا، امام زمانتان و پیغمبر هم راضی است؛ خیلی آن بزرگواران به این دعا برای فرج علاقه‌مند هستند. این مهم بهترین نتایج را برای شخص شما به‌بار می‌آورد، ان‌شاءالله.