منصور براتی با تأکید بر اینکه برای گذار «سیاست مخدری» با محوریت پیشگیری از اعتیاد در ایران نیازمند نگاهی جامع و کلان هستیم و به عبارتی راهبردی جامع که شامل همه ابعاد این سیاست در کنار یکدیگر است، تدوین و در زمینه‌های مختلف محتوای مناسبی برای آن تولید و ارائه شود، گفت: حوزه‌های اصلی این سیاست عبارت از سیاست‌گذاری چند سطحی در نهادهای مسئول، تدوین آموزش‌های پیشگیرانه سیستمی مداوم (در خانواده، مدرسه، دانشگاه، محل کار، محله‌‎ها و…)، ایجاد محتوای رسانه‌ای و فضای مجازی بر اصل پیشگیری، استفاده مؤثر، کاربردی و همه‌فهم از آن خواهد بود.
وی می‌گوید: ایران نیازمند این است که در حوزه‌های چهارگانه فوق، راهبرد منسجم و مدونی را تدوین کرده و به اجرا در آورد. نخستین راه برای پیشگیری از اعتیاد آگاه‌سازی و مطلع کردن والدین درباره رفتار فرزندان، تربیت و کنترل درست آن‌ها در جامعه و آشنایی با عوارض اعتیاد با استفاده از رسانه‌های گروهی به‌ویژه صدا و سیماست.
معاون پژوهشی مؤسسه کادراس با تأکید بر ایجاد تحول در آموزش و پرورش و توسعه کادر آموزشی و مربی‌های پرورشی به خصوص در روش‌ها و ساخت محیط آموزشی که از طریق آن بتوان مضرات مواد مخدر را عنوان کرد، گفت: فراهم کردن مراکز فرهنگی مناسب مثل کتابخانه‌ها، مراکز هنری، پارک‌ها، محیط‌های ورزشی و تربیتی و فنی و حرفه‌ای می‌تواند در پیشرفت سطح فرهنگی نوجوانان و جوانان و همچنین گذراندن اوقات فراغت بسیار مؤثر باشد که البته این امکانات و مراکز نسبت به رشد جمعیت و همینطور پراکنده بودن روستاها تعداد بسیار کمی دارند که همین یک دلیل بسیار مهم برای جلوگیری از اعتیاد به مواد مخدر است.
  سطح سواد معتادان و خانواده‌شان
براتی با اشاره به اینکه بسیاری از افراد معتاد یا پدر یا مادرشان بی‌سواد یا کم‌سواد بوده‌اند، گفت: معلمان و مسئولان تعلیم و تربیت باید بکوشند تا سواد مردم را افزایش داده و سطح آگاهی آن‌ها را برای روبرو شدن با اعتیاد افزایش دهند.
وی با اشاره به تأثیر ایجاد اشتغال، سرمایه‌گذاری و فراهم کردن امکانات و دادن امتیازات برای رفع مشکل بیکاری در مبارزه با اعتیاد، تصریح کرد: تبلیغات نقش بسزایی در در دنیای امروزی داشته و می‌توان با استفاده از قدرت تبلیغات و رسانه‌های گروهی، جمعیت زیادی از مردم را با واقعیت اعتیاد آشنا کرد.
  کمبود محبت و ارتباط آن با اعتیاد
معاون پژوهشی مؤسسه کادراس در ادامه با اشاره به آگاهی در پیشگیری از اعتیاد به مواد مخدر گفت: عواملی مانند کمبود محبت، تجربه‌های غم‌انگیز، مشکلات خانوادگی، مشکلات ارتباطی و اجتماعی، همسالان، دوستان و اطرافیان معتاد، کمبود عزت نفس، اضطراب و افسردگی می‌توانند سبب گرایش فرد به اعتیاد شوند. شناختن این عوامل و تلاش برای رفع آن‌ها تا حد زیادی در پیشگیری از اعتیاد مؤثر است.
به گفته براتی،‌ اعتیاد به مواد مخدر به تدریج رخ می‌دهد و نه به‌صورت ناگهانی. بیشتر افراد مصرف مواد را به‌عنوان سرگرمی و کنجکاوی یا رهایی موقت از یک درگیری ذهنی آغاز می‌کنند اما به‌تدریج و با مصرف مرتب به‌مرور زمان مقدار و دفعات مصرف افزایش و فرد در دام اعتیاد گرفتار می‌شود. با پیشرفت اعتیاد، فرد معتاد از انجام مسئولیت‌های روزمره خود باز مانده و ارتباطاتش دچار اختلال می‌شود. آگاهی و باور به سرعت و روند پیشرفت اعتیاد می‌تواند عاملی بازدارنده برای ورود به اعتیاد باشد.
بسیاری از افراد به‌دنبال تبلیغ سوداگران در زمینه اعتیادآور نبودن برخی مواد، معتاد می‌شوند.
وی ادامه داد: برای پیشگیری از اعتیاد باید تلاش کرد همه افراد جامعه از مضرات و عواقب سوء هر یک از مواد اعتیادآور مطلع شوند. بسیاری از افراد به این دلیل معتاد می‌شوند که تبلیغات سوداگران در زمینه اعتیادآور نبودن برخی مواد را باور می‌کنند. اطلاع‌رسانی و آگاه‌سازی فرزندان و افراد جامعه راجع به عوارض، پیامدها و تبعات سوء مصرف موادمخدر سنتی و شیمیایی باید به‌صورت آرام، مستمر، عمیق و تأثیرگذار باشد.
  عزت نفس پایین، علت دیگر گرفتار شدن در دام اعتیاد
معاون پژوهشی مؤسسه کادراس با اشاره به آموزش برای جلوگیری از اعتیاد تصریح کرد: برای پیشگیری از اعتیاد به انواع مواد مخدر آموزش هم نقش مهمی ایفا می‌کند. عزت نفس و اعتماد به‌نفس پایین ریشه در تجربیات دردناک کودکی و اتفاقات بد یا بیماری در بزرگ‌سالی دارد. عزت نفس پایین باعث گرفتار شدن افراد در دام‌هایی مانند اعتیاد می‌شود و در این راستا بهتر است برای افزایش اعتماد به‌نفس با خود مهربان بوده و با انجام فعالیت‌های ورزشی و هنری احساس رضایت نسبت به خود را بالا برد.
براتی، قرار گرفتن در جمع افراد مصرف‌کننده و اصرار و فشار برای مصرف را علت اصلی سوء مصرف مواد مخدر می‌داند و می‌گوید: افراد به‌ویژه در سنین پایین بیشتر توسط گروه همسالان به مصرف مواد تشویق و ترغیب می‌شوند. با آموزش مهارت نه گفتن در چنین شرایطی می‌توان از اعتیاد پیشگیری کرد. بیکاری و عدم اشتغال، زندگی بی‌هدف و سبک زندگی ناسالم موجب سوق یافتن فرد به سمت اعتیاد می‌شود. در مقابل زندگی هدف‌دار، رضایت‌بخش و سالم موجب پیشگیری از اعتیاد خواهد شد.