«شهید» شاهد شهود عرفانی شد و نقش هر چه خوبی را در چهارفصل گیتی نمایان کرد و چشم ستارگان آسمان را روشن، ققنوس هشت جنت که هفت آسمان را مجذوب خود کرده است، همان عاشقی که در وادی مقدس عاشقی، پر پرواز گشود و فرشتگان را نوازشگر روح نابش کرد.
«شهید» همان ستاره‌ خاک‌نشین همیشه‌ بیدار شب‌های خون و آتش که تا لمس شعله‌های بصیرت و حقیقت در مقتل عشق رزم عاشقانه کرد تا پیوندی ابدی در بزم عارفانه.
عشق در منشور نور هشت هزار ستاره درخشان راه عاشقی، مأوای جاودانگی‌اش را به تصویر کشید تا درس استواری را در دل حادثه بر تارک تاریخ بنشاند.
حالا می‌خواهیم هر روز را با نامی و یادی از این ستاره‌ها، شب کنیم و کار را با تبرک و مدد از این عارفان عاشق آغاز؛ باشد که ادای دینی باشد بر آن همه رشادت، شهامت، مجاهدت و شجاعت... برگ سبزی تحفه درویش، تا چه قبول افتد و چه در نظر آید.
تبرک لحظاتمان با شهید علی‌برار مومیوند:
بسمه تعالى
نپندارید آنان که در راه خدا کشته شدند مردگانند، بلکه زندگانند در نزد خداى خویش روزى می‌خورند و شادند به آنچه که خدا از فضل خود به ایشان ارزانى داشته است، هیچ وهم و ترسى نداشته و اندوهگین مباشید.
با نام خدا و یاد اولیاء و انبیایش سلام بر رهبر کبیر انقلاب ناجى امت رزمندگان دلیر اسلام و درود بر ارواح طیبه شهدا و شهیدان زنده انقلاب.
بارها قلم را روى کاغذ لغزاندم و وصیت‌نامه نوشتم به این امید که فداى اسلام شوم و راه کربلا براى دیگران باز شود، البته می‌دانید رسیدن به درجه و مقام شهادت در راه خداوند مختص افراد صالح و متقى است و عاصیان را در آن جایگاه و مقام راهى نیست، لکن در اینجا توبه و ندامت خود را با کمال سرافکندگى و خجلت به پیشگاه حضرت بارى تعالى و رحمت نامتناهى او می‌برم.
سخنى با پدر و مادر مهربانم، امیدوارم سلام ناقابل فرزندتان را بپذیرید و از اینکه سال‌ها است باعث رنج و زحمت شما شدم، مرا ببخشید، اینجا اعتراف می‌کنم نتوانستم حقوق شما را ادا کنم.
انشاالله تلاش کنید در راه انقلاب و امام و اسلام باشید، معلوم نیست این توفیق براى همه باشد، برای سلامتی امام و پیروزى رزمندگان دعا کنید.
سخنى با همسر عزیزم، امیدوارم از اینکه نتوانستم در این مدت همسر خوبى برایت باشم، مرا ببخشى.
در دورى من خود را همانند سایر همسران شهیدان بدان، جهاد تو تربیت فرزندانمان است برای اسلام.