شهریورماه مقطعی از سال است که غالباً در کشور ما بیش از بقیه ماه‌ها برای برنامه‌ریزی امور آموزشی و تربیتی نوجوانان و جوانان در قالب حضور به‌عنوان دانش‌آموز یا دانشجو مورد توجه قرار می‌گیرد و به‌اصطلاح نقاط عطف تحصیلی در این مقطع رقم می‌خورد، اما داریم خانواده‌هایی را که با تساهل در این موقعیت به ثمره زندگی خود آنچنان که لازم است، نمی‌پردازند؛ بزرگی از دانشمندان حوزه تربیت می‌گفت «باور بفرمایید برخی جوانان در عین داشتن پدر و مادر، از یتیمان هستند» و بررسی‌های میدانی تأییدکننده این واقعیت است که می‌توان آن را از مصادیق حدیثی از پیامبر مکرم اسلام صلوات‌الله دانست که «وای از برخی پدر و مادرهای آخرالزمان»، آنانی که به‌ظاهر هستند، اما در رفتار و شخصیت‌بخشی سازنده به فرزندان، این ثمرات زندگیشان، اهمیتی نداده و حداکثر به نیازهایی از نوع فیزیکی و جسمی آینده‌سازان رسیدگی می‌کنند.
تعالیم الهی اجتماعی در مکتب انسان‌ساز اسلام مملو از توصیه به پدران و مادران برای وقت‌گذاری و اهمیت به تربیت فرزندانی است که درصورت رشد و تعالی می‌توانند اسباب لذت دنیا و عقبای خود را فراهم آورند؛ مثلاً امام معصوم علیه‌السلام به‌دلیل آموختن نماز یا حمد و سوره به یکی از فرزندان غیر معصوم خود به‌وسیله معلمی، مزد چشمگیری به او پرداخت می‌کند یا حضرت علی ابن‌ابیطالب علیه‌السلام می‌فرماید «اگر کسی چیزی به من بیاموزد، مرا بنده خود ساخته است». حال ما گاهی با اولیایی مواجهیم که حتی نمی‌دانند فرزندشان تا ساعت‌ها گذشته از شب در کجا و با چه کسانی مشی می‌کنند!
مسئولی استانی در حوزه تعلیم و تربیت مادران و مدیران مدارس را از اصلی‌ترین و مؤثرین در تربیت و آموزش ارزیابی کرده و می‌گفت که غالباً وظیفه دولت‌ها برای آحاد مردمشان ایجاد امنیت و رفاه است، اما دولت در جمهوری اسلامی با توجه به مکتب انقلاب اسلامی، وظیفه سومی هم به‌نام رشد و تریبت دارد و اگر به‌درستی این‌گونه بنگریم، پی خواهیم برد که دولت‌ها در ایران اسلامی مکلف هستند همگام با پدران و مادران، یک گام جلوتر نهاده و برای آینده‌سازان که والاترین سرمایه خانواده‌ها و کشور هستند، به‌اصطلاح سنگ تمام بگذارند تا در زندگی فردی و اجتماعی در سنگلاخ‌ها متوقف نشده و یا به قهقرا نروند.
امروزه با نفوذ بیگانگان در سبک زندگی، برای عده چشمگیری از ما به‌خصوص از طریق فضای به‌اصطلاح مجازی، نوعی عمل جایگزینی زیان‌بار و نوعی تغییر مرجع تربیتی غالباً مخرب پدید آمده که آثار شوم آن درحال آشکار شدن است و اوضاع فعلی می‌طلبد که بیشتر مادران و مدیران با دقت تمام، توأم با هماهنگی و وحدت الگویی، خود را بر این پدیده شوم و مخرب غلبه دهند تا سرمایه‌های اجتماعی و این آینده‌سازان قربانی توطئه‌های بدخواهان این مرزوبوم نشوند، إن‌شاءالله.
*حسین صادقیان
شناسه خبر 73193
