مثلاً در شرایطی که مردان خیابان‌گرد در سطح شهر زیاد باشند و عملاً به دنبال سوژه‌ای برای بی‌عفتی هستند و از مراعات این اصل اخلاقی شانه خالی کرده‌اند، رعایت عفاف بر همین مردان امری مهم‌تر است و باید آن‌ها را مخاطب اصلی عفاف شمرد و احیاناً با آن‌ها به‌تندی برخورد کرد. چنانچه در شرایطی که زنان براثر ساختارهای کلان فرهنگی غالب بر یک جامعه، به‌شدت اهل تبرج و خودنمایی شده‌اند و هدفی جز آلوده‌سازی مردان ندارند، آنگاه از این زنان بیشتر توقع رعایت عفاف می‌رود. اما در شرایط طبیعی، آنجا که مرد و زن هر دو در معرض سوءاستفاده از توان جنسی خود هستند و هر یک به دنبال پهن کردن دام برای دیگری است، هر دو مأمور به عفاف هستند و نمی‌توان سهم یکی را بیش از دیگری دانست.