نسرین گوهری با بیان اینکه طبق آمار کشوری 1.3 تا دو درصد دانش‌آموزانی که به مدرسه می‌روند دچار کم‌شنوایی هستند و این میزان با افزایش سن بیشتر می‌شود، افزود: شیوع کم‌شنوایی با افزایش سن رشد می‌یابد، به‌طوری که در سالمندی گزارش شده حدود 80 درصد افراد بالای 60 سال از درجات کم‌شنوایی رنج می‌برند.

عضو هیئت‌علمی دانشگاه علوم پزشکی ابن‌سینا همدان با بیان اینکه کم‌شنوایی به دو دسته اکتسابی و انتسابی یا مادرزادی تفکیک می‌شود، ادامه داد: ممکن است کم‌شنوایی مادرزادی را نوزادان با وزن کمتر از یک کیلو و 500 گرم، نوزادانی که در بخش NICU بستری هستند و یا مادر دچار عفونت‌های داخل رحم شود، داشته باشند و کم‌شنوایی اکتسابی هم که ممکن است فرد در طول زندگی به آن دچار می‌شود، شامل افرادی که دچار مننژیت می‌شوند، به سرشان ضربه وارد می‌آید، افرادی که به سرخک، اریون، سرخجه و برخی عفونت‌های مزمن مبتلا می‌شوند، افرادی که دارای پیرگوشی و در معرض سروصداهای بلند هستند، است.

وی اضافه کرد: به‌طور کلی کم‌شنوایی آمیخته، انتقالی، حسی- عصبی و مرکزی را داریم که در هریک از این موارد یک بخش از سیستم شنوایی آسیب می‌بیند؛ در کم‌شنوایی انتقالی مشکل می‌تواند در پرده، کانال و لاله گوش باشد، اگر گوش میانی یا استخوانچه‌ها هم آسیب ببینند، فرد ممکن است دچار اُفت شنوایی انتقالی شود، اگر حلزون گوش و سلول‌های مویی که در حلزون هستند یا عصب شنوایی آسیب ببیند، فرد دچار کم‌شنوایی حسی- عصبی شده و اگر فرد مشکلات اُفت شنوایی انتقالی را به همراه حسی- عصبی داشته باشد، دچار کم‌شنوایی آمیخته خواهد شد، در اُفت شنوایی مرکزی نیز فرد در پردازش شنوایی دچار مشکل شده که در آزمون‌های مرسوم شنوایی هنجار است، اما وقتی ارزیابی پردازشی و مهارت‌های رفتاری سیستم شنوایی مرکزی را آزمون می‌گیریم، دچار مشکل هستند.

   چه افرادی کاندیدای استفاده از سمعک هستند

رئیس انجمن علمی شنوایی‌شناسی ایران توضیح داد: هر میزان از کم‌شنوایی، فرد را کاندیدای استفاده از سمعک می‌کند و شنوایی‌شناسان برای تمام میزان‌های کم‌شنوایی می‌توانند سمعک تجویز کنند، اما در مورد اُفت شنوایی خفیف باید کمی بیشتر تأمل کنیم و بر اثر تظاهرهایی که این اُفت شنوایی می‌دهد و اینکه آیا اختلال گفتاری ایجاد کرده است یا خیر، درصورت نیاز برای این افراد هم سمعک تجویز می‌شود.

وی با تأکید بر اینکه درصورتی‌ که دارودرمانی و عمل‌های جراحی کارآیی لازم برای از بین بردن این اختلال را نداشته باشد تجویر سمعک صورت می‌گیرد، یادآور شد: سمعک باید از کلینیک‌های شنوایی تهیه شود؛ سیستم شنوایی انسان یک سیستم بسیار پیچیده بوده و در مواردی نیاز است سمعک‌های آزمایشی روی گوش فرد قرار گیرد و یا اینکه درصورت نداشتن کارآیی لازم، سمعک تعویض شود. بنابراین شنوایی‌شناسان باید تمام آزمون‌های لازم برای انتخاب سمعک را انجام دهند.

گوهری اضافه کرد: افراد نیازمند به سمعک برای تجویز، تنظیم و تهیه سمعک به کلینیک‌های شنوایی مراجعه کنند، چراکه در مواردی مشاهده شده فرد از سایت و مغازه سمعک غیر مناسب تهیه کرده و باعث آسیب دیدن بیشتر به شنوایی‌اش شده است.

وی با بیان اینکه اگر سمعک برای کودک کارآیی لازم را نداشته باشد نیاز به کاشت حلزون دارد، تصریح کرد: اگر سمعک کارآیی لازم را برای کودک نداشته باشد و اُفت شنوایی او بالا باشد، می‌تواند کاندیدای کاشت حلزون شود و به مراکز کاشت برای ارزیابی‌ها مراجعه کند.

   اطلاع‌رسانی انواع معلولیت از طریق کتب درسی

رئیس انجمن شنوایی‌شناسی ایران خاطرنشان کرد: با توجه به آغاز سال‌ تحصیلی از وزارت آموزش‌وپرورش می‌خواهیم تمهیدات لازم برای اطلاع‌رسانی در زمینه انواع معلولیت‌ها ازجمله ناشنوایی را در کتب درسی داشته باشند و معلمانی که دانش‌آموز کم‌شنوا دارند، باید در رابطه با نحوه تعامل با دانش‌آموزان کم‌شنوا آگاه شوند و بدانند که برای کودک کم‌شنوا باید استراتژی‌های ارتباطی به غیر از شنوایی ازجمله گفتارخوانی و لب‌خوانی را مورد استفاده قرار دهند.

وی ادامه داد: در این زمینه آموزگاران باید توجه داشته باشند که کودک کم‌شنوا در میز اول بنشیند، نور به اندازه کافی روی صورت آموزگار باشد، دهانش پوشیده نباشد، کم‌شنوایان در کنار پنچره نباشند، با این کودکان آرام و شمرده صحبت شود، یک فاصله حداکثر دو متری با کودک داشته باشند تا بتواند از زبان بدن آموزگار هم بهره‌مند شود و آموزگار آگاهی‌های لازم را به سایر همکلاسی‌ها بدهد تا این دانش‌آموزان احساس تنهایی نکنند و آرامش آن‌ها حفظ شود.

   کارمندان ادارات زبان اشاره نمی‌دانند

گوهری بیان کرد: متأسفانه در کشور ما کارمندان ادارات زبان اشاره نمی‌دانند و افراد ناشنوا برایشان بسیار سخت است که با آن‌ها ارتباط برقرار کنند و نیاز است که در هر اداره‌ای یک یا دو نفر زبان اشاره بیاموزند تا این افراد بتوانند مشکلات خود را حل کنند.

وی با بیان اینکه هدف از نام‌گذاری یک روز به‌عنوان روز جهانی «ناشنوایان» حمایت از حقوق ناشنوایان، فرهنگ ارتباطی با آن‌ها و آگاهی سیاستمداران و مردم در زمینه توجه به ناشنوایان است، اظهار کرد: دوم تا هشتم مهرماه هرسال به‌عنوان هفته جهانی ناشنوایان نام‌گذاری شده است؛ نام‌گذاری این هفته مصادف با هفته آخر سپتامبر، گرامیداشت سالروز فوت دکتر شرایر است، وی نخستین رئیس ناشنوای فدراسیون ناشنوایان بود.