عماد مطالبی اظهار کرد: گسترش شهرها، گرایش به شهرنشینی و تنوع نیازهای شهری، نیازمند ارائه برنامه‌ای مناسب برای پاسخ‌ده بودن به این تنوع در نیازهای شهری و شهروندی است، به گونه‌ای که در تمام ابعاد اجتماعی، اقتصادی، نهادی، کالبدی و زیرساختی در سطوح شهری شاهد بهبود سطح خدمات باشیم و از این رهگذر بتوانیم در زمان بحران در اماکن آسیب‌پذیر، خطرپذیری آن را کاهش دهیم و با افزایش استحکام و برنامه‌ریزی درست و کارا از زیرساخت‌های پایداری بهره‌مند شویم.

وی با بیان اینکه در شهر تاب‌آور به‌دنبال کاهش ریسک و آسیب‌پذیری هستیم و این مهم را نیز حتی بعد از وقوع حوادث دنبال می‌کنیم، افزود: در سال‌های اخیر شاهد هستیم که در برخورد با مخاطرات محیطی و حوادث حاصل از سوء‌مدیریت شهری که تبدیل به بلایای مختلف در حوزه شهری و شهروندی شده است، آسیب‌پذیرها، ریسک‌ها و برخورد جوامع شهری و کلان‌شهری ما به‌صورت فزاینده افزایش یافته است.

این کارشناس آمایش شهری تأکید کرد: باید در تاب‌آوری شهری و ارائه چارچوبی برای مدیریت آینده شهرها در مسیر برنامه‌ریزی و طراحی شهری، در صدد تحقق کاهش احتمال خطرپذیری در مدیریت سوانح شهر باشیم و شهرها را به‌واسطه تغییر و پویایی دائمی آن‌ها به سطحی مطلوب از تاب‌آوری برسانیم و مهیا سازیم.

مطالبی گفت: اراده و خیزش شهرها و مدیریت شهری برای حرکت استوار به سمت شهرهای آماده بسیار مهم است و برای مقابله با آسیب‌ها، تبیین و شناخت ظرفیت‌ها، نقاط قوت و ضعف داخلی و خارجی برای اجرای واکنش مناسب به سوانح است.

مطالبی با تأکید بر اینکه از حفظ انعطاف‌پذیری در فضاهای شهری نباید غافل شویم، ادامه داد: باید با به‌کارگیری اصول و ضوابط مترقی شهرسازی و برنامه‌ریزی شهری و در نظر گرفتن فرم بافت و ساخت شهر، کاربری زمین شهری، شبکه‌های ارتباطی و زیرساختی، ظرفیت شهرها و کلان‌شهرها را در تحمل فشارهای گسترش شهری افزایش و اثرات منفی را روی جوامع انسانی در سطحی قابل قبول کاهش دهیم.

وی تصریح کرد: در تاب‌آوری شهری ارتباط بین الگوی شهر و اکوسیستم شهری بسیار مهم و حائز اهمیت است، زیرا می‌تواند فعالیت‌های انسانی و زیستگاه‌های طبیعی را تعادل ببخشد و سازوکار فرایندهای اقتصادی، اجتماعی و بیوفیزیکی را در کلان‌شهرها و شهرها حتی در مقیاس‌های محله‌ای، ناحیه‌ای و منطقه‌ای اداره کند.

مشاور کمیته رفاه شهری در کمیسیون توسعه پایدار شورای شهر رشت اظهار کرد: در تاب‌آوری شهرها، اجتماعات شهری و شناخت نیازهای آن‌ها و پاسخ‌ده بودن از طریق تمرکز به هویت آن، طراحی پایدار شهری، کاهش اثرات سوانح و مدیریت مطلوب بحران را در بر دارد و می‌تواند در افزایش رضایت‌مندی شهروندی بسیار مهم باشد، زیرا خدمات‌رسانی را اثربخش و ظرفیت تحمل و جذب فشار را در هر مقوله‌ای از شهر افزایش می‌دهد و به‌عنوان عاملی در تعادل‌بخشی فعالیت‌های شهر و افزایش کیفیت شهری و دگرگونی مثبت و تحول پایدار شهر محسوب می‌شود.