مکمل‌هایی که در تنظیم التهاب و درد مزمن موثرند و می‌توانند اثرات بیماری‌های خودایمنی را از بین ببرند در پیشگیری از این بیماری‌ها مؤثر بوده‌اند. محققان به‌طور خاص به دنبال بررسی دو مکمل هستند؛ ویتامین D و اسیدهای چرب اُمگا 3.
مطالعه اخیر روی بیش از 20000 شرکت‌کننده نشان داد که پس از گذشت دو سال از مصرف آزمایشی پنج ساله، مزایای ویتامین D در پیشگیری از بیماری‌های خودایمنی کاهش یافت، در حالی که تأثیر اسیدهای چرب امگا 3 هنوز قوی بود.
در این مطالعه 21592 شرکت‌کننده در آزمایشات VITAL که برای تعیین اثرات ویتامین D و مکمل‌های امگا 3 بر سرطان و بیماری‌های قلبی عروقی انجام شد، حضور داشتند. پس از قطع مکمل‌ها، دو سال دیگر شرکت کنندگان پیگیری شدند.
در میان جمعیت شرکت‌کنندگان، که مردان بالای 50 سال و زنان بالای 55 سال بودند، نویسندگان مطالعه 236 مورد جدید بیماری خودایمنی تأیید شده از زمان انتشار نتایج کارآزمایی اولیه، 65 مورد احتمالی در 5.3 سال کارآزمایی تصادفی و 42 مورد جدید در مرحله پیگیری 2 ساله تشخیص دادند.
پس از دوره مشاهده دو ساله، 255 نفر که به طور تصادفی ویتامین D دریافت کرده بودند، یک بیماری خودایمنی تأیید شده جدید داشتند، در مقایسه با 259 نفر که دارونما دریافت کرده بودند.
234 مورد تأیید شده بیماری خودایمنی در بین افرادی که مکمل‌های امگا 3 دریافت کردند، در مقایسه با 280 مورد در میان افرادی که دارونما دریافت کردند وجود داشت.
نویسندگان این مطالعه نوشتند: «دو سال پس از پایان کارآزمایی، اثرات محافظتی ویتامین D 2000 واحد بین‌المللی در روز از بین رفت، اما 1000 میلی‌گرم در روز اسیدهای چرب امگا 3 اثر پایداری در کاهش بروز بیماری‌های خودایمنی داشتند.»
بیماری‌های خودایمنی، بیماری‌هایی هستند که با حمله سیستم ایمنی به بافت‌های سالم مشخص می‌شوند. آنها شامل بیماری‌های مانند پسوریازیس، آرتریت پسوریاتیک، آرتریت روماتوئید، لوپوس، تیروئیدیت هاشیموتو، بیماری گریو، بیماری التهابی روده، بیماری سلیاک و دیابت نوع 1 هستند.
درمان این بیماری‌ها می‌تواند پرهزینه و طولانی‌مدت باشد، و اثرات ویتامین D و مکمل‌های امگا 3 مدت‌هاست که برای از بین بردن بیماری‌های خودایمنی مفید شناخته شده‌اند.
طبق مطالعه اخیر، ویتامین D قادر به تنظیم ژن‌های دخیل در التهاب است و بدن نمی‌تواند اسیدهای چرب ضروری n-3 ایکوزاپنتانوئیک اسید (EPA) و دوکوزاهگزانوئیک اسید (DHA) را که در مکمل‌های روغن ماهی یافت می‌شود، بسازد.
کارآزمایی‌های دهه‌های 1980 و 1990، اثربخشی مکمل‌های روغن ماهی را در برابر التهاب و درد مرتبط با بیماری‌های خودایمنی نشان داده‌اند.
ویتامین D به‌دلیل خواص آنتی اکسیدانی و توانایی آن در تنظیم انواع عملکردهای ایمنی مانند تنظیم سلول‌های B و T، توانایی کاهش التهاب را دارد و در حفظ یکپارچگی پوشش روده نقش دارد. سلامت روده ما در مدیریت علائم بیماران خودایمنی نیز حیاتی است.