محققان دانشگاه علوم و بهداشت اورگان(OHSU) اظهار داشتند که این رویکرد پتانسیل درمان ناباروری را دارد.
به نقل از آی‌ای، در یک مدل موش، محققان توانستند گامتوژنز آزمایشگاهی(IVG) را در مدل‌های موش ایجاد کنند. گامتوژنز آزمایشگاهی با پیوند هسته یک سلول پوست به یک تخمک اهدایی که فاقد هسته بود، انجام شد.
شوخرات میتالیپوف(Shoukhrat Mitalipov)، نویسنده ارشد و مدیر مرکز دانشگاه علوم و بهداشت اورگان می‌گوید: هدف، تولید تخمک برای بیمارانی است که تخمک ندارند.
  تولید جنین
محققان بر انتقال هسته سلول سوماتیک تکیه کردند. این روشی است که شامل قرار دادن یک هسته سلول پوست در یک تخمک اهدایی است که هسته آن جدا شده است.
محققان این روش را بر روی یک موش انجام دادند که شامل مجموعه‌ای از مراحل زیستی پیچیده بود. کل این فرآیند منجر به ایجاد جنین‌هایی با کروموزوم‌هایی شد که از هر دو والدین دریافت شده بودند. این فرآیند مشابه میوز طبیعی است که در آن سلول‌ها از هم جدا می‌شوند تا به اسپرم یا سلول‌های تخمک بالغ تبدیل شوند.
محققان سپس تخمک جدید را در فرآیندی که لقاح آزمایشگاهی نامیده می‌شود، با اسپرم بارور می‌کنند. نویسندگان توضیح دادند که در نهایت این فرآیند منجر به ایجاد فرزندان سالم با مشارکت ژنتیکی برابر از سوی هر دو والد می‌شود.
  مزایای این روش: درمان ناباروری
این گروه اشاره می‌کنند که یکی از مزیت‌های مهم این فناوری، توانایی آن در جلوگیری از دوره طولانی کشت است که به طور کلی برای برنامه‌ریزی مجدد سلول ضروری است.
پائولا آماتو(Paula Amato)، استاد زنان و زایمان در دانشکده پزشکی اورگان می‌گوید: هنوز کارهای زیادی باید انجام شود تا بفهمیم این کروموزوم‌ها چگونه جفت می‌شوند و چگونه تقسیم می‌شوند تا در واقع آنچه در طبیعت اتفاق می‌افتد را بازتولید کنند.
علاوه بر این، این فناوری در حال حاضر روی تخمک‌های انسان و جنین‌های اولیه در حال بررسی است اما چندین سال طول می‌کشد تا برای استفاده بالینی آماده شود. این پیشرفت ممکن است به زنانی که در سنین بالاتر مادری هستند و افرادی که قادر به تولید تخمک‌های زنده در نتیجه درمان سرطان نیستند، کمک کند.
این یافته‌ها در مجله Science Advances منتشر شده است.