«شهید»، شاهد شهود عرفانی شد و نقش هر چه خوبی را در چهارفصل گیتی نمایان کرد و چشم ستارگان آسمان را روشن، ققنوس هشت جنت که هفت آسمان را مجذوب خود کرده است، همان عاشقی که در وادی مقدس عاشقی، پر پرواز گشود و فرشتگان را نوازشگر روح نابش کرد.

«شهید»، همان ستاره‌ خاک‌نشین همیشه‌ بیدار شب‌های خون و آتش که تا لمس شعله‌های بصیرت و حقیقت در مقتل عشق رزم عاشقانه کرد تا پیوندی ابدی در بزم عارفانه.

عشق در منشور نور هشت هزار ستاره درخشان راه عاشقی، مأوای جاودانگی‌اش را به تصویر کشید تا درس استواری را در دل حادثه بر تارک تاریخ بنشاند.

حالا می‌خواهیم هر روز را با نامی و یادی از این ستاره‌ها، شب کنیم و کار را با تبرک و مدد از این عارفان عاشق آغاز؛ باشد که ادای دینی باشد بر آن همه رشادت، شهامت، مجاهدت و شجاعت... برگ سبزی تحفه درویش، تا چه قبول افتد و چه در نظر آید!

تبرک لحظاتمان با شهید نورمحمد کیانی:

تذکر این حقیر این است که وارث اسلحه به زمین افتاده ما و دیگر شهدا باشید و پرچم خونین اسلام را برداشته و به جهاد با دشمنان اسلام برخیزید، زیرا شما وارث انقلاب و صادرکننده آن در روی زمین هستید.

در راه کسب علم بیشتر تلاش کنید که در آینده به آن نیازمندیم.

از یاد مرگ غافل نشوید و به یاد دوستان که عاشقانه رفتند، باشید.

عزیزان! بیایید و همه بسیجی شوید، چون بسیج پایگاهی است که خدمت در آن موجب قرب الهی می‌شود. بیایید به‌خوبی حافظش باشیم و بدانید که شما از خون شهدا زنده‌اید و در مقابل آن مسئولید.

سعی کنید دِینی را که بر گردن دارید، به بهترین وجه ادا کنید؛ بیایید هم‌صدا با مظلومان فریاد سر دهید؛ فریادی که از دل‌های پُردرد بر می‌آید، خواب را از چشم دشمنان می‌رباید و شکست حتمی‌شان را بشارت می‌دهد.

عزیزان! سفارش این بنده حقیر این است اول وحدت را حفظ کنید و آگاه باشید جایی که اخلاص نباشد، اختلاف است و جایی که اختلاف باشد، خودپرستی و هوی و هوس، در همه شیطان (ام‌الفساد) وجود دارد.

عزیزان! سفارش می‌کنم که اول جهاد اکبر که همان جهاد نفس است که اگر نفس تهذیب و تزکیه شد، جسم هم می‌شود و دوم جهاد اصغر که رویارویی با دشمنان اسلام است.

عزیزان! همه بسیج شوید چون هرچه گرفته و آموخته‌ایم از بسیج است و به عقیده این حقیر هرکس به هر نحوی سعی بر متزلزل کردن این نهاد کند، گناه بزرگی مرتکب شده است.

نکته دیگر این است که انسان باید راحتی را یا در دنیا دنبال کند یا در آخرت. اگر در آخرت جویا شود، نباید در دنیا دنبال آن بگردد و اگر در دنیا جویا شود، در آخرت به آن نمی‌رسد.