شاعر مجموعه «من صدای تو را می‌شناسم» با بیان این نکته که نویسنده و شاعر احساس خود را روی کاغذ منتقل می‌کند، ادامه داد: اگر کاغذ نباشد کجا می‌خواهیم این احساسات را منتقل کنیم. پیش از این مجله الکترونیک، دیجیتال و کتاب صوتی را تجربه کردیم اما هیچ‌کدام جای کتاب را نگرفت.

او ادامه داد: مردم شوقی برای خرید کتاب دارند که شاید برای خرید پادکست نداشته باشند. اگر به این مساله و از سوی دیگر به این توجه شود که عده ای از نویسندگی امرار معاش می‌کنند پس علاوه بر قیمت کاغذ برای نویسندگان هم تسهیلاتی قائل شوند، شاید شاعر و نویسنده‌ای که کتابش به چاپ‌های متعدد می‌رسد، بتواند از خدمات این روند استفاده کند.

به گفته او افرادی که می‌توانند حامی نویسندگان باشند، باید دست به کار شوند. این در حالی است که بزرگان فرهنگ و ادب در شرایط سخت زندگی می‌کنند و از دنیا می‌روند. کاش اینطور نباشد که اساتید زمانی که از دنیا می‌روند اسم و رسم پیدا کنند.

صابر با اشاره به حق‌التالیف محدود شاعران و نویسندگان، بیان کرد: باید اقداماتی انجام شود که ناشران در ازای حق‌التالیف، فقط 30 جلد از کتاب را به شاعر و نویسنده ندهند. البته می‌دانیم که ناشران هم مقصر نیستند این مساله در دیگر کشورها هم گریبان‌گیر مولفان است.

بهتر است کتاب مکتوب باقی بماند

صابر درباره انتشار کتاب‌های متعدد با کیفیت کم در شرایط سخت و محدودیت‌های کاغذ، بیان کرد: در چنین شرایطی که کاغذ ارزشمند است و گران تمام می‌شود می‌توان از تعداد آثاری که به شکل کاغذی منتشر می‌شود، اما کیفیت چندانی ندارد کاست. از طرفی باید از نوقلم‌ها هم حمایت کنیم. ناشر می‌تواند یک اثر را که در سبک سپید سروده شده است، به شکل صوتی و شنیداری منتشر کند، اما شاعر ذوق دارد که این اثر مکتوب باشد.

به گفته او برای حمایت از نوقلم‌ها آثار آن‌ها می‌تواند به شکل کتاب صوتی منتشر شود.

شاعر با اشاره به اینکه هنوز کتاب صوتی و الکترونیک در جامعه جا نیفتاده است، ادامه داد: همکاران صداپیشه کتاب‌های صوتی خیلی خوبی را ارائه داده اند اما با استقبال روبه‌رو نشده است و فکر می‌کنم بهتر است کتاب مکتوب باقی بماند.