حال که پس از حادثه تلخ شهدای جمهور،  انتخاباتی مردمی انجام شده و دولت چهاردهم با نام دولت وفاق با ریاست پزشکیان شکل گرفته و موجب شادی برخی از دوستان شده، به قول معروف برخی از آن طرفش افتاده و همه‌چیز را در گذشته با عدم رعایت انصاف، زیر سؤال می‌برند. همان افراط و تفریطی که متأسفانه دامن‌گیر عده چشمگیری از ما در موقعیت‌های مختلف شده است؛ بر هیچ فرد جامع‌نگر و عدالت‌پیشه‌ای پوشیده نیست که در بیش از چهار دهه گذشته به برکت انقلاب اسلامی، خدمات فراوانی البته با اُفت‌وخیز، ارائه شده است.
در این میان عده‌ای خادم صادق بوده‌اند، برخی در کارهای خود دچار اشتباه شده‌اند و افرادی هم دنبال پُر کردن پیمانه خود بوده‌اند و به‌اصطلاح دنبال بستن بار خویش! معدودی هم دست به خیانت علیه منافع ملی زده‌اند؛ جانب انصاف حکم می‌کند که حساب این افراد را متفاوت دانسته و دوغ و دوشاب را یکی نکنیم و به‌خصوص به همه به‌ویژه جوانان و نوجوانان گوشزد کنیم که بدانند هم خادمین زیادی داریم و هم افرادی که در قالب‌های متعدد ظلم کرده و می‌کنند.
این غلط و ناحق است طوری رفتار کنیم که به اذهان جوانان متبادر شود همه متولیان تاکنون یا کوتاهی کرده‌اند یا اشتباه و به دنبال پُر کردن جیب خود بوده‌اند.
روزی مشاهده کردم که جوانی در شهر مرتکب تخلفی قانونی شد، کسی به او گفت: عزیزم این کار شما خلاف مصرح قانون است. وی سریع و آن‌گونه که شاید بارها دیده‌اید، عکس‌العمل غیر منطقی نشان داده و گفت: فلانی برو جلوی دزدی‌ها را بگیر! این که چیزی نیست! اما بدانیم تخلف و جرم از هر نوعش و در هر زمان، در هر کجا و در هر اندازه که باشد، زشت و درنهایت نوعی ظلم تلقی می‌شود. پس هریک از ما به نوبه خود طوری سخن بگوییم و رفتار کنیم که مردم به‌ویژه جوانان همه را زشت نبینند و بدانند که به قول قدیمی‌ها همه‌جا خوب و بد وجود دارد؛ به‌واقع نه ساده‌اندیشی کنند و نه افراط در بدبینی.
اگر کسی به‌اصطلاح بویی از انصاف برده باشد، موظف است که هم خود مراقبت کند و هم به دیگران بیاموزد که مراقب گفتار و رفتارشان باشند و در هر قضاوت و عکس‌العملی اندازه نگه دارند. این ادعا که صدها آدم خوب و خادم وجود دارد، با نگاهی نسبتاً دقیق به افراد اطرافمان در حوزه‌های فردی و اجتماعی، قابل اثبات است، اما برخی مواقع به سهولت و درعین‌حال با بی‌انصافی می‌گوییم همه دزد و خائن هستند که این خود به‌نوعی اشاعه فساد و ظلم است و متأسفانه اثر غلطی بر مردم و به‌خصوص جوانان عدالت‌خواه اما درعین‌حال ناپخته، دارد.
همین را تسری دهید به مسئولین، مدیران، کارشناسان و کارمندان دولت‌های اخیر که در بین آنان هم خوب وجود داشته و هم بد؛ امروز وجداناً با لحاظ اصول اخلاقی و دینی، صحیح نیست بی حساب و کتاب و بدون تحقیق در همه لایه‌ها به همه تاخته و فله‌ای قضاوت کنیم، بلکه باید اندازه نگه داشت و به دیگران هم آموخت که همه‌چیز را سیاه یا سفید و صفر و صدی نبینند؛ باید راه انصاف پیشه کرد.
اگر در هر موردی ظلم، جرم و تخلفی از ما در جایگاه حقیقی یا حقوقی صادر شود، مذموم بوده و نگاه عدالت‌محورانه‌، همان شیوه صلحا است، باشد که این‌گونه اندیشیده و رفتار کنیم، إن‌شاءالله.