برای همین است که در 70 سال گذشته هیچ‌گاه اسلحه خود را در راه مبارزه با رژیم اشغالگر قدس زمین نگذاشته‌اند و حتی اگر سلاحی هم در دست نداشته‌اند از تنِ خود و سنگِ وطن‌شان، تفنگ ساخته‌اند تا از شرف سرزمین‌شان دفاع کنند.
آنچه اکنون در سرزمین‌های اشغالی می‌گذرد این است که مبارزین شجاع فلسطینی و لبنانی یک بار در طول زندگی‌شان با شهادت می‌میرند ولی صهیونیست‌های ترسو در هرعملیات وقتی صدای آژیر خطر به گوش‌شان می‌رسد بارها جان‌شان به لب می‌رسد.
شب، برای صهیونیست‌ها پس از اجرای موفق عملیات‌های «وعده صادق1و2 و طوفان‌الاقصی» همین‌که آغاز می‌شود دلهره‌آور است چراکه ممکن است جوهر تاریک شب پیغام نابودی رژیم اشغالگر قدس را بانگ دهد.
دردهایی که پس از شهادت مردم عادی، رزمندگان و فرماندهان ارشد جبهه مقامت اسلامی می‌کشیم نیز بیان می‌کند که ما هنوز زنده هستیم و مرهم گذار زخم‌هایمان این را تصدیق می‌کند «أَلَیسَ الصُّبْحُ بِقَرِیبٍ».