«شهید»، شاهد شهود عرفانی شد و نقش هر چه خوبی را در چهارفصل گیتی نمایان کرد و چشم ستارگان آسمان را روشن، ققنوس هشت جنت که هفت آسمان را مجذوب خود کرده است، همان عاشقی که در وادی مقدس عاشقی، پر پرواز گشود و فرشتگان را نوازشگر روح نابش کرد.
«شهید» همان ستاره‌ خاک‌نشین همیشه‌بیدار شب‌های خون و آتش که تا لمس شعله‌های بصیرت و حقیقت در مقتل عشق رزم عاشقانه کرد تا پیوندی ابدی در بزم عارفانه. عشق در منشور نور هشت هزار ستاره درخشان راه عاشقی، مأوای جاودانگی‌اش را به تصویر کشید تا درس استواری را در دل حادثه بر تارک تاریخ بنشاند.
حالا می‌خواهیم هر روز را با نامی و یادی از این ستاره‌ها، شب کنیم و کار را با تبرک و مدد از این عارفان عاشق آغاز؛ باشد که ادای دینی باشد بر آن همه رشادت، شهامت، مجاهدت و شجاعت... برگ سبزی تحفه درویش، تا چه قبول افتد و چه در نظر آید!
تبرک لحظاتمان با شهید داریوش ساکی:
اى امت محمد (ص)! تأمل و اندیشه کنید و چون کوفیان زمان حسین (ع) نشوید. زرق‌وبرق دنیا شما را نگیرد، در منجلاب نمانید، به سوى معشوق واقعى که حق تعالى است، پرواز کنید. برادران! در سنگر دانشگاه خدا را فراموش نکنید. جاه و مقام شما را فریب ندهد، واقعاً دانش‌جو باشید و خداجو، نه سودجو و مقام‌جو. ضعفا و فقرا را به یاد داشته باشید؛ مسئولیت خون شهدا بر گردن یکایک شماست، حرمت خون آن‌ها را حفظ کنید و آن را پایمال نکنید. خواهران حجاب خود را هرگز فراموش نکنید که خود سنگر است. مطالعات خود را هرگز قطع نکنید. ذکر خدا را بر خود متذکر شوید و نعمات او را یاد آورید.