محمد میرزایی اظهار کرد: فضای سبز هوشمند مفهومی نوین است که با استفاده از فناوری‌های پیشرفته همچون حسگرها، اینترنت اشیا (IoT) و هوش مصنوعی (AI)، فرایندهای مرتبط با نگهداری و مدیریت فضاهای سبز شهری را بهینه می‌کند. در روش‌های سنتی، در حالتی عادی آبیاری و نگهداری گیاهان به‌صورت دستی یا در بهترین حالت بر اساس برنامه‌های زمانی ثابت انجام می‌شد. در فضای سبز هوشمند، ما به‌طور مداوم از داده‌های محیطی همچون دما، رطوبت خاک، میزان بارندگی و دیگر عوامل اقلیمی استفاده می‌کنیم تا نیازهای واقعی گیاهان را برآورد کنیم، این تغییر موجب می‌شود که منابع همچون آب و انرژی به‌صورت دقیق‌تری مصرف شوند.
وی افزود: یکی از اصلی‌ترین ابزارهای فضای سبز هوشمند، سیستم‌های آبیاری هوشمند هستند، این سیستم‌ها از حسگرهای مختلف همچون حسگرهای رطوبت خاک و داده‌های اقلیمی استفاده می‌کنند تا زمان و میزان دقیق آبیاری را تعیین کنند. به عبارت دیگر، برخلاف سیستم‌های آبیاری سنتی که ممکن است گیاهان را بیش از حد یا کمتر از حد آبیاری کنند، این سیستم‌ها به‌صورت پویا بر اساس شرایط محیطی و نیازهای واقعی گیاهان عمل می‌کنند.
کارشناس کشاورزی گفت: کاهش مصرف آب شاید یکی از برجسته‌ترین مزایای این فناوری باشد، اما علاوه‌بر آن، فضای سبز هوشمند می‌تواند مصرف انرژی را نیز کاهش دهد. به‌عنوان نمونه، سیستم‌های هوشمند با تنظیم دقیق آبیاری و استفاده از منابع طبیعی همچون بارندگی، نیاز به استفاده از پمپ‌های برقی و تجهیزات مشابه را کاهش می‌دهند. از آنجا که این سیستم‌ها به‌صورت مداوم وضعیت خاک و گیاهان را بررسی می‌کنند، می‌توانند با جلوگیری از خشک شدن یا بیماری‌های گیاهی، سلامت کلی گیاهان را بهبود بخشند. این کار موجب می‌شود که نیاز به استفاده از سموم و کودهای شیمیایی کاهش پیدا کند و در نتیجه تأثیرات منفی بر محیط زیست کمتر شود.
میرزایی تأکید کرد: هوش مصنوعی یکی از اجزای کلیدی در فضای سبز هوشمند است که با استفاده از الگوریتم‌های یادگیری ماشین و تحلیل داده‌های بدون درنگ، سیستم‌های هوشمند می‌توانند الگوهای مصرف آب، تغییرات اقلیمی و وضعیت رشد گیاهان را تحلیل کنند، این تحلیل‌ها کمک می‌کند تا سیستم آبیاری و دیگر فرایندهای نگهداری به‌صورت پیش‌بینی‌ پذیرتر و کارآمدتر عمل کنند، این فناوری می‌تواند به شناسایی ناهنجاری‌هایی همچون آفات یا بیماری‌های گیاهان کمک کند و به‌صورت خودکار هشدارهای لازم را به مدیران فضای سبز ارسال کند.
وی ادامه داد: فضای سبز هوشمند با پیشرفت‌های جدید در زمینه هوش مصنوعی و اینترنت اشیا به سطحی از کارایی و دقت رسیده که امکان پیاده‌سازی آن در مقیاس‌های بزرگ وجود دارد. با این حال هنوز چالش‌هایی همچون هزینه‌های اولیه بالا برای نصب و راه‌اندازی این سیستم‌ها وجود دارد که می‌تواند برای بعضی از شهرداری‌ها یا سازمان‌های محلی محدودیت ایجاد کند، به‌علاوه نیاز به آموزش نیروی انسانی متخصص برای مدیریت و نگهداری این سیستم‌ها نیز یکی دیگر از چالش‌های پیش‌رو است.
کارشناس کشاورزی اشاره کرد: با پیشرفت‌های روزافزون در فناوری، هزینه‌های مرتبط با پیاده‌سازی فضای سبز هوشمند در حال کاهش است، به‌عنوان نمونه با توسعه الگوریتم‌های پیشرفته‌تر و کاهش هزینه‌های تولید حسگرها و تجهیزات مرتبط، این سیستم‌ها مقرون به‌صرفه‌تر شده‌اند، استفاده از منابع داده‌های اقلیمی از طریق ماهواره‌ها و دیگر ابزارهای بر پایه فناوری اطلاعات می‌تواند به کاهش نیاز به تجهیزات پیشرفته محلی کمک کند، از سوی دیگر برگزاری دوره‌های آموزشی برای پرسنل مدیریت شهری نیز می‌تواند به رفع چالش‌های نیروی انسانی کمک کند.