ورزش روئینگ یک ورزش آبی است که در آن ورزشکاران با استفاده از پارو روی قایق‌های بلند و باریک، حرکت می‌کنند؛ این رشته می‌تواند به‌صورت تیمی با دو، چهار و هشت نفر یا به‌صورت انفرادی (سینگل اسکال) انجام شود.
مسابقات روئینگ به‌طور معمول در مسافت‌های استاندارد دو کیلومتر برگزار می‌شود، اما مسابقات کوتاه‌تر و مسافت‌های متفاوت دیگری نیز وجود دارد، تکنیک‌های حرکتی در روئینگ شامل دراو (کشیدن پارو)، فینیش (تمام کردن حرکت پارو)، ریکاوری (بازگشت پارو) و کچ (قرار دادن پارو در آب) می‌شود.
این ورزش نیاز به قدرت بدنی، استقامت، هماهنگی و تکنیک بالایی دارد و ورزشکاران روئینگ اغلب برنامه‌های سخت تمرینی را دنبال می‌کنند تا آمادگی لازم را به‌دست آورند.
روئینگ یکی از ورزش‌های المپیکی است و مسابقات جهانی و قاره‌ای متعددی نیز برای این ورزش برگزار می‌شود و نه‌تنها یک ورزش رقابتی بوده، بلکه یک فعالیت تفریحی و سلامتی نیز محسوب می‌شود که علاقه‌مندان زیادی در سراسر جهان دارد.
این ورزش در همدان به‌دلیل شرایط جغرافیایی و امکانات ورزشی مناسب، توانسته است جایگاه خوبی در بین ورزش‌های پُرطرفدار این استان پیدا کند.
همدان دارای چندین دریاچه و آب‌های آرام است که مکان‌های تمرین و مسابقه برای قایقرانان به‌شمار می‌آیند؛ دریاچه اکباتان و سد اکباتان ازجمله مکان‌های مهم برای این ورزش هستند.
ورزشکاران همدانی در مسابقات ملی و بین‌المللی به موفقیت‌های چشمگیری دست یافته‌اند؛ کیمیا زارعی یکی از نمونه‌های بارز این موفقیت‌ها بوده که در مسابقات آسیایی و کشوری مدال‌های متعددی کسب کرده است.
اما قبل از کیمیا زارعی، مریم کرمی در این ورزش افتخارآفرین بود و بدون تردید پُرافتخارترین ورزشکار این رشته به‌شمار می‌رود؛ بانوی همدانی که در 12 سال عضویت در تیم ملی روئینگ، 10 نشان رنگارنگ قهرمانی آسیا و دو نشان بازی‌های آسیایی را کسب کرد.
درواقع مریم کرمی یکی از قایقرانان برجسته ایران است که در رشته روئینگ فعالیت می‌کند، او متولد 18 دی‌ماه 1375 در شهر همدان است و سابقه 12 سال عضویت در تیم ملی قایقرانی ایران را دارد.
مریم کرمی در بازی‌های آسیایی 2018 موفق به کسب یک نشان نقره و یک نشان برنز شد؛ او همچنین نشان نقره در مسابقات جوانان قهرمانی روئینگ آسیا در سال 2013، نشان برنز در مسابقات جوانان قهرمانی روئینگ آسیا در سال 2014 و چندین نشان نقره در مسابقات بزرگ‌سالان قهرمانی روئینگ آسیا در سال‌های 2015 و 2016 را به‌دست آورده است.
در ادامه گفت‌وگو با این بانوی پُرافتخار را بخوانید:
* مربی تیم ملی بودن چه حسی دارد؟
خیلی خوشحالم که بعد از دوران ورزشی، هم‌اکنون در خدمت تیم ملی به‌عنوان مربی فعالیت می‌کنم. همیشه عاشق این ورزش بوده‌ام و سختی‌های زیادی را هم متحمل شدم و می‌خواهم در دوره مربیگری هم به توسعه این ورزش کمک کنم.
* خیلی زود از قهرمانی کنار نرفتید؟
ترجیح دادم در اوج از قهرمانی کنار بروم و در جرگه مربیگری به توسعه این ورزش کمک کنم. مخصوصاً الان که کارمند اداره ورزش همدان هستم و در کنار پرداختن به ورزش روئینگ، در این اداره کل هم خدمت می‌کنم.
* چه مدت است که مربی تیم ملی شده‌اید؟
سه ماه است که مربیگری تیم ملی را شروع کرده‌ام؛ سه دوره در اردوی تیم ملی بوده‌ام و این اردوها ادامه دارد.
* جدایی روئینگ از فدراسیون قایقرانی به صلاح بود؟
بله در تمام دنیا این رشته فدراسیون مستقل دارد و نیاز بود در ایران هم مستقل شود؛ مجزا شدن این ورزش از قایقرانی به‌طور قطع به رشد آن کمک می‌کند.
روئینگ ورزش المپیکی است و نشان‌های پُرشماری دارد. اگر روی این رشته سرمایه‌گذاری خوبی صورت بگیرد، به طور قطع افتخارات بیشتر را نصیب کشورمان و استان همدان می‌کند. روئینگ در سه رشته اسکال، تک‌پارو و دریایی فعال است و می‌توانیم نشان‌های بیشتری بگیریم.
* در گذشته هم پُرافتخار بوده است؟
روئینگ در کشورمان تازه‌تأسیس و نوپا بوده، اما افتخارات بزرگ کسب کرده است. توانستیم در بازی‌های آسیایی بهترین عملکرد را داشته باشیم و در بازی‌های جاکارتا نیز بهترین عملکرد را ثبت کردیم؛ همه با دو نشان برگشتند و رشته پُرمدالی است.
* اما رشته لوکسی است.
همینطور است. به‌دلیل تجهیزات منحصربه‌فرد، جزء رشته‌های گران‌قیمت به‌شمار می‌رود؛ بااین‌حال ما جایگاه خوبی در سطح آسیا داریم و پس از چین دوم هستیم. کشورهای دنیا به این ورزش اهمیت زیادی می‌دهند، چون پُرمدال است و در المپیک هم شاهد بودیم چقدر پُرطرفدار بود.
* زیرساخت این ورزش در کشور چطور است؟
ضعیف. ما نه‌تنها در کشور، بلکه در همین همدان هم زیرساخت لازم را نداریم و ضعیف هستیم. البته محسن شادی، رئیس فدراسیون چند پشتیبان جذب کرده و استعدادیابی مختصری هم در استان‌ها داشته‌ایم؛ سعی ما توسعه این ورزش است و نیاز به حمایت و کمک اساسی داریم.
ما نه‌تنها در کشور، بلکه در همین همدان هم زیرساخت لازم را نداریم و ضعیف هستیم.
* از اردوهای تیم ملی چه خبر؟
پس از جدایی از فدراسیون قایقرانی سه اردو برگزار کردیم؛ این اردوها مستمر خواهد بود. ما مسابقات قهرمانی آسیا و بازی‌های آسیایی ناگویا را در پیش داریم و باید حسابی تمرین کنیم. اردوها 21 روزه هست و سپس یک هفته به ملی‌پوشان استراحت می‌دهیم؛ باید خوب کار کنیم تا بتوانیم بهتر از قبل نشان کسب کنیم.
* وضعیت در همدان چطور هست؟
در همدان روئینگ تعطیل است. بعد از جدا شدن این رشته از هیئت قایقرانی، تنها بازمانده من هستم؛ دوران ورزشی‌ام تقریباً 20 نفر به تیم ملی دعوت می‌شدند که 15 نفر همدانی بودند، اما اکنون فقط کیمیا زارعی از همدان به تیم ملی دعوت می‌شود. بااین‌حال تلاش می‌کنم تا دوباره این ورزش زنده شود.
* چه مشکلاتی پیش رو دارید؟
ما تقریباً هیچ چیزی نداریم. تجهیزات زیر آفتاب خراب شده و حتی یک منطقه آبی مناسب در اختیار نداریم که تمرین کنیم؛ من انتظار دارم مسئولان مساعدت کنند تا در سد تمرین کنیم، چراکه روئینگ در مسابقات آسیایی توانست برای همدان افتخارآفرین باشد.
ما نسبت به سایر رشته‌ها بودجه کمتری می‌گیریم و دفتر جداگانه هم نداریم؛ امیدوارم همکاری خوبی بین هیئت قایقرانی و فدراسیون داشته باشیم.
* جایگاه روئینگ همدان در کشور چطور است؟
ما پس از تهران و ارومیه در رتبه سوم اردوهای تیم ملی قرار داریم؛ استعدادیابی خوبی باید داشته باشیم که این هدف‌گذاری مستلزم همکاری همه مسئولان و دست‌اندرکاران در استان همدان است. امیدوارم بتوانم در مقام رئیس هیئت روئینگ، این ورزش را در سطح استان همدان فعال‌تر از قبل و پویاتر از همیشه به سمت نشان‌آوری پیش ببرم.
* به گزارش خبرگزاری ایرنا