«شهید»، شاهد شهود عرفانی شد و نقش هر چه خوبی را در چهارفصل گیتی نمایان کرد و چشم ستارگان آسمان را روشن، ققنوس هشت جنت که هفت آسمان را مجذوب خود کرده است، همان عاشقی که در وادی مقدس عاشقی، پر پرواز گشود و فرشتگان را نوازشگر روح نابش کرد.
«شهید»، همان ستاره‌ خاک‌نشین همیشه‌بیدار شب‌های خون و آتش که تا لمس شعله‌های بصیرت و حقیقت در مقتل عشق رزم عاشقانه کرد تا پیوندی ابدی در بزم عارفانه.
عشق در منشور نور هشت هزار ستاره درخشان راه عاشقی، مأوای جاودانگی‌اش را به تصویر کشید تا درس استواری را در دل حادثه بر تارک تاریخ بنشاند.
حالا می‌خواهیم هر روز را با نامی و یادی از این ستاره‌ها، شب کنیم و کار را با تبرک و مدد از این عارفان عاشق آغاز؛ باشد که ادای دینی باشد بر آن همه رشادت، شهامت، مجاهدت و شجاعت... برگ سبزی تحفه درویش، تا چه قبول افتد و چه در نظر آید!
تبرک لحظاتمان با شهید محمدباقر عبدالملکی:
خانواده معظم شهدا را گرامی بدارید و نسبت به آن‌ها خوش‌رفتار و در غم و اندوه و شادیشان شریک شوید که آن‌ها موجب خواهند بود که خداوند بخشنده بلاها را به‌واسطه آن‌ها رفع و شر اشرار را دفع و رزق و روزی را زیاد کند. در برابر مشکلات و کمبودها صبور باشید و همیشه دعاگوی رزمندگان و مجروحین باشید. فرزندانتان را شجاع و مجاهد بار آورید و این میسر نمی‌شود مگر با بالا بردن تقوای الهی، صبر و استقامت در برابر مشکلات که گریبان‌گیر هر فرد مسلمان در طی زندگی می‌شود. شما به تمام امامان و معصومین نگاه کنید آن‌ها با مشکلات زندگی کرده‌اند و همگی یکی پس از دیگری به شهادت نائل آمدند و حتی خانواده آن‌ها به اسارت رفتند؛ نمونه آن‌ها کاروان کربلای زینب (س) است.